به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در آیین پایانی بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در استان یزد، محمدکاظم رحیمی‌نژاد، مدیرکل آموزش و پرورش استان یزد به نمایندگی از رضا مراد صحرایی، متن پیام وزیر آموزش و پرورش به جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی را خوانش کرد.
متن پیام به این شرح است:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم
یزد است و کمی فصل کبوتر، قصه / بوی خوش نم به برگ دفتر، قصه / حالا که نمانده فرصتی تا گل برف / بنویس به نام و یاد آذر، قصه.
آذر به پایان قصه خود می‌رسد، یلدا را به خانه می‌رساند و کلاغ‌های پرسیاه پاییزی را کنار کرسی قصه می‌نشاند و دل می‌دهد به لبخندهای انار و یکی بود و یکی نبود را آغاز می‌کند.
قصه صدای آرامش است. رد پای معجزه در دل انسان است. چرا که خدای مهربان هم کلامش را به معجزه آمیخته و با زبان قصه سخن گفته است.
ایران مهد تاریخ و تمدن و فرهنگ است و این میراث گران‌سنگ از مسیر قصه گذر کرده و نقل به نقل دست تاریخ را گرفته و سینه به سینه سفر می‌کند.
درباره جریان قصه و قصه‌گویی که کانون پرورش فکری در قالب یک جشنواره بین‌المللی در ۲۵ دوره سکان‌دار آن است چند نکته اساسی وجود دارد که باید به آن توجه کرد:
برخی فکر می‌کنند قصه‌گویی یک شیوه سنتی و غیرکاربردی در زمان حال حاضر است در حالی‌که باید این موضوع را بر عکس دانست. یکی از به‌روزترین و پیشروترین شیوه‌های تبدیل محتوا به پیام و انتقال پیام قالب قصه‌گویی است.
هنر اصلی در قصه‌گویی این است که هر چه به عنوان عناصر زائد محتوایی است حذف می‌شود و مجموعه محتواها با یک اتصال جذاب و دامنه‌دار که در پایان با یک انگیزه‌بخشی و تقویت عمل‌گرایی همراه است به جان و روح مخاطب که کودک و نوجوان است می‌نشیند.
پس رویکرد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در حوزه قصه و قصه‌گویی بسیار هوشمندانه و دقیق است و این رویکرد باید تقویت شود و این جریان باید به آموزش و پرورش وصل شود.
قصه و قصه‌گویی باید یکی از عناصر اصلی و اساسی بسته‌های آموزشی قرار گیرد.
امروزه در دنیا به حوزه آموزش در قالب یک بسته (پکیج) دیده می‌شود. این بسته شامل همه عناصری صوتی و تصویری و نوشتاری برای انتقال محتوا و پیام به فراگیرنده است.
اما باید با جرأت اعتراف کنیم که در این بسته هیچ‌وقت قصه و قصه‌گویی دیده نمی‌شود.
شاید کتاب‌های مکمل عنصری از این بسته باشد اما قصه و قصه‌گویی باید به عنوان یکی از عناصر اصلی و موثر این بسته آموزشی باشد و ما هم در آموزش و پرورش از تولیدکنندگان محتوای آموزشی خواهیم خواست که به این موضوع توجه کنند و تجربه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در این مسیر بسیار موثر و جذاب است.
نکته دیگر این است که در این شرایط سخت زیست دیجیتال که بر کودکان و نوجوانان تحمیل شده است یکی از مهم‌ترین عناصر قابل به‌کارگیری در تربیت تمام ساحتی قصه و قصه‌گویی است.
قصه قالب و مدلی است که فاقد هزینه است، عمومی و فراگیر است. در همه اضلاع و اجزای خانواده‌ها تا عمق نسبت‌های فامیلی نفوذ دارد. در دسترس و تأثیرگذار است. فاقد بروکراسی و تشکیلات‌سازی برای دستیابی و تحقق است. مبتنی بر ظرفیت فرهنگ عامه در هر بوم و منطقه‌ای است و به‌راحتی از سوی ارائه کننده متناسب با مخاطب شخصی‌سازی می شود.
ما هیچ قالب و مدل هنری و فرهنگی نداریم که در این سطح چابک، چالاک و تأثیرگذار و مانا باشد. در واقع هر چه به عنوان رمان و داستان، نمایش‌نامه و فیلم‌نامه، هنرهای نمایشی، فیلم و سریال و هنرهای تجسمی داریم همه الهام گرفته از قصه‌ها هستند.
پس وقتی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در حال سرمایه‌گذاری در بخش قصه و قصه‌گویی است در واقع در حال معماری کردن همه تولیدات فرهنگی آینده جامعه است و این هم باز از هوشمندی کانون است.
ما هیچ وقت به ظرفیت قصه و قصه‌گویی در تحقق سند بنیادین تحول آموزش و پرورش نگاه نکرده‌ایم. اما این ظرفیت در قصه و قصه‌گویی وجود دارد. چرا که موثرترین عنصر تربیتی در جامعه است. این‌ها ظرفیت‌های مغفولی است که باید فعال کنیم.
قصه‌گویی و قصه‌های ایرانی به ثبت ملی رسیدند. ما برای انتقال این فرهنگ به عرصه بین‌المللی باید تلاش کنیم و این لازمه‌اش این است که بخش بین‌الملل جشنواره به گونه‌ای مهندسی شود که این اتفاق رخ دهد.»
بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در یزد پایتخت قصه‌گویی ایران از ۲۷ تا ۳۰ آذر ۱۴۰۲ برگزار شد.
نظر شما