محمدصادق رحمانیان در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ در بیان وضعیت آثار ارسالی به هجدهمین دوره جشنواره شعر فجر عنوان کرد: در هر دوره آثار به سه صورت به دبیرخانه جشنواره شعر فجر می‌رسدیا خود شاعر آثار را ارسال می‌کند یا ناشر کتاب را ارسال می‌کند و یا خود دبیرخانه آن را تهیه می‌کند. بنابراین تمام آثاری که سال گذشته در حوزه شعر منتشر شده باشد بررسی می‌شود یعنی هیچ مجموعه شعری، دیده نشده باقی نمی‌ماند و در حقیقت شعرهایی که به دست ما رسید تولیدات چندان قدرتمندی نبودند البته شاعران زیادی مجموعه شعرهای اولشان بود و از نظر تولید فکر و اندیشه مورد توجه داوران قرار نگرفتند. آثاری که معمولاً به مرحله نهایی می‌رسند شعرهای قابل تأمل و خوبی هستند که معمولاً هم شاعرانشان شناخته شده هستند. به طور کلی امسال نسبت به سال گذشته شاهد ارتقای کیفی بودیم و آثار بهتری به دستمان رسید.
وی افزود: محتوای آثار به سمت ساده‌گویی رفته و یکی از مشکلات این است که شعرهایی که به مراحل بالاتر راه پیدا می‌کنند نزدیک به هم هستند. البته داوری‌ها تفکیک شده اما در نهایت همه داورها روی کارهایی که در جشنواره عرضه می‌شود نظر می‌دهند.
این داور با تأکید بر اثرگذاری جشنواره‌های ادبی در ارتقای وضعیت شعر و ادبیات گفت: بسیاری از جوان‌ها علاقه‌مند هستند در میان شاعران شناخته شوند و کارشان دیده شود و این جشنواره‌ها با همه طیف‌های فکری که برگزار می‌شود در نشان دادن کار شاعر مؤثر است و اگر منصفانه برخورد کنند بهترین اشعار به جامعه عرضه می‌شوند و اینها در شناساندن شاعر در جامعه ادبی کشور کمک‌کننده است.
رحمانیان با اشاره به آسیب فضای مجازی افزود: مهم‌ترین چالش، پایین بودن شمارگان کتاب‌های شعر است. فضای مجازی گوی سبقت را ربوده و کاری که شاعران در قالب مجموعه شعر منتشر می‌کنند چندان نفوذی در جامعه ادبی ندارد. یک شاعر نوآمده وقتی غزلی می‌سراید به‌راحتی در فضای مجازی منتشر می‌کند و توسط اشخاص دیگری تشویق می‌شود که این باعث می‌شود قدرت شاعری را پیدا نکند چرا که شاعر باید در کنار شاعران و استادان بزرگ‌تری قرار گیرد و کارش نقد شود و این آسیب بزرگی است برای شاعران نو آمده که با بلاغت ادبی آشنا نمی‌شوند.
نظر شما