محمود فاضلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، گفت: شاهنامه یک سند هویتی و معنوی قوم ایرانی است و باید در خانه هر ایرانی یک شاهنامه باشد تا اعضای خانواده با آن انس بگیرند.
وی افزود: شاهنامه در محافل و مجالس خانوادگی قدیمی جایگاه ویژه‌ای داشت و هرکسی قسمت‌هایی از شاهنامه را حفظ بوده و آن‌را برای دیگران می‌خواند و بخشی از مهمانی‌ها به شاهنامه خوانی اختصاص می یافت.
مترجم و تاریخ نویس بیرجندی گفت: یکی از بزرگان قدیم می‌گوید زمانی که از آبادی چشنت در جنوب خراسان رد می‌شدم در وسط کوچه دیدم عده‌ای نشسته‌اند و یکی برای آنها شاهنامه می‌خواند که جایگاه شاهنامه را در زمان های قدیم نشان می‌دهد.
فاضلی گفت: این مسئله باید بار دیگر زنده شود و کودک و جوان با شاهنامه آشنا شوند زیرا اگر ملتی با اسطوره‌های خود انس نداشته باشد، یعنی جان و روان جمعی خویش را نمی‌شناسد.
وی ادامه داد: کودکان نیز از دسته افرادی هستند که می توانند با خواندن یا شنیدن اشعار شاهنامه، چیز های بسیار زیادی یاد بگیرند.
شاهنامه خوانی را همراه با کودکان خود انجام دهید و آنها را با رسم و سنت‌های کهن ایرانی، روح قهرمانی و دشمن ستیزی پهلوان ایرانی آشنا کنید.
نظر شما