به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایینا) در اهواز، آرش آذرپناه، چهارشنبه شب در مراسم «در ستایش داستان کوتاه» رونمایی از کتاب نوشتن به اتفاق، در کانون ادبی کتابفروشی محام در خصوص تعریف داستان کوتاه اظهار کرد: کارگاه داستان کوتاه برشی از یک موقعیت است، فرض کنید اتاق تاریکی است که درب آن باز مانده و یک باریکه نوری وارد اتاق می‌شود که تابیده باریک نور، داستان کوتاه است.

وی با اشاره به اینکه داستان کوتاه شگفت انگیزه است، افزود: داستان کوتاه برای مخاطب تکان دهنده است و مخاطبان جدی دارد.

آذرپناه در خصوص فرق رمان با داستان کوتاه گفت: رمان مخاطب عام را جذب می‌کند، زیرا داستان مفصل یک زندگی و پروفروش‌تر است و مردم عادی دنبال افرادی هستند که به آنان یک راهکار بدهد. رمان می‌تواند آدم‌ها را به گریه بیندازد و درگیر کند. خواننده با آن‌ها می‌خندد؛ ولی داستان کوتاه فقط تکان دهنده است و مغز را فعال می‌کند و مخاطب جدی دارد.

نویسنده کتاب «شماره ناشناس» گفت: شگفتی در داستان کوتاه بیشتر و مهم‌تر است و اگر کسی داستان کوتاه خوب بنویسد قطعاً می‌تواند رمان هم خوب بنویسد همچنین فن و تکنیک حاصل داستان کوتاه است.

آذرپناه ادامه داد: مبانی داستان با داستان کوتاه آموزش داده می‌شود و داستان کوتاه مکان تبلور عناصر راستین داستان است.

وی در خصوص نوشتن مجموعه به اتفاق تصریح کرد: جمع‌آوری این مجموعه داستان‌ها کار راحتی نبود، نوشتن به اتفاق ۱۳ داستان کوتاه است که توسط افرادی که در کارگاه داستان نوشتن شرکت کرده بودند به نگارش درآمد. این کتاب سند زنده‌ای است که هر نویسنده‌ای را در جهان خودش نگه می‌دارد و داستان باید نگاه به اجتماع داشته باشد.

غلامرضا رضایی، نویسنده «سایه تاریک کاج ها» در این مراسم گفت: داستان‌های مجموعه نوشتن به اتفاق، یک ویژگی و مختصاتی از جمله بکر بودن سوژه دارد که بعضی از آن‌ها در تجربه‌گرایی موفق بودند و همچنین نوع نگرش به موضوع و خاص بودن آن یک جسارت می‌طلبد.

وی افزود: داستان به مخاطبان آن برمی‌گردد ولی نقد داستان متعلق به نویسنده و برای افزایش نقاط قوت او و گره گشایی از ضعف‌های او کاربرد دارد.

زاهد قیصری، فعال فرهنگی نیز در این مراسم رونمایی اظهار کرد: اکنون داستان جنوب علاوه بر موفقیت‌های گذشته راه نو و صداهایی نو را در عرصه روایت عرضه می‌دارد، بدون تعارف باید گفت مسیر داستان‌نویسی جنوب اکنون به مدد تلاش‌های استادان بزرگوار این عرصه پیوند بزرگ‌تری با داستان در سطح ملی و حتی جهانی یافته که نظیرش را در داستان‌های مجموعه نوشتن به اتفاق می‌توان دید.

قیصری ادامه داد: داستان‌های با دغدغه عام بشری و حتی ملی اگرچه رسم براین بود که از داستان‌های جنوب بوی نفت تراوش کند اما اکنون داستان جنوب به مدد آموزش‌های اصولی، کارگاه داستان، معرفی و خوانش داستان‌های تراز اول و همچنین گستره وسایل ارتباط جمعی مسیر دیگری رفته است.

وی در خصوص داستان «حناق» که دراین مجموعه است، گفت: در این داستان چرخه معیوب اعتراضات صنفی که اکثراً به خشونت و تراژدی برای معترضین می‌انجامد، با مهارت و تسلط نویسنده بر فضای کارگری به‌ویژه کارگران نیشکر بازسازی می‌شود.

وی گفت: داستان، داستان امروز ماست که در هر گوشه و کنار شاهد آن هستیم. نویسنده تیزبین این داستان، با پرداختن به موضوع صنفی ادای دینی به داستان متعهد کرده است.

وی در مورد بخش داستان «کانوپولو» نیز ادامه داد: داستان زن‌کشی است. داستانی یکدست با جغرافیای اهواز کارونی زنده و جاندار، که اگرچه دختران و زنان روی آن قایق سواری می‌کنند؛ اما در عین‌حال محل کشف جنازه هم هست که در آن نویسنده موفق به توصیف این فضا شده و داستانی خواندنی خلق کرده است.

وی، داستان «یکشنبه برفی» را داستان شسته و رفته دانست و افزود: این داستان روایت ماجرای قتل در خانه اربابی، قتل زن جوان و آقای خانه که این روایت یک دست و منسجم و لحن راوی مناسب است.