سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): کتاب «متادراما» با مقدمه‌ای از پروفسور فرهاد ناظرزاده کرمانی در مورد تاریخچه، اصول و ضروریات متادراما، گفت‌وگویی با سیدمصطفی مختاباد امرئی و رحمت امینی درباره تئاتر متادراما شروع شده‌است. در ادامه شامل ۹ نمایشنامه در ژانر متادراما است که هر کدام توسط یکی از نویسندگان این گروه نگاشته شده‌است.
در پشت این کتاب نوشته شده: «متادراما یا فرانمایشگان یک تعریف و توصیف ساده و رایج دارد؛ و آن نمایشی‌است درباره نمایش. نمایش نخست، نمایش دوم را متادرام= متاتئاتر می‌انگارد، و خود را واقعیت. فرانمایشگان به نیوشندگان هشدار میدهد که بر نمایش بودن نمایش، درنگ و باریک‌بینی بورزند و نمایش بودن را بیشتر و بهتر نگاه کنند.»
این کتاب با جمله «باشد که صحنه همچون طناب بندبازان، به افراد نالایق جرئت راه رفتن بر روی خود را ندهد.» از کتاب «سال‌های شاگردی ویلهلم ماستر» گوته شروع و به فرهاد ناظرزاده کرمانی پیشکش شده‌است.
نمایشنامههای این کتاب «آچمز» خلیل اسماعیلی، «بومرنگ» زهرا جوادی، «پنهانی» مهسا یبغش، «کلاه ولادیمیر؛ فانوس استراگون» سعید قاسمی، «گیم‌اور» جواد تولمی، «مجلس شبیه تنهایی» فرهاد ارشاد، «نقطه سرخط» امید وکیلی‌نژاد، «نیمه تاریک وجود» مسلم آئینی و «همیشه خیلی زود دیر میشه» محسن عظیمی هستند.
خلیل اسماعیلی دبیر کتاب «متادراما» در گفت‌وگویی با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مطرح کرده‌است: این کتاب می‌تواند نمایشی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری دنیای نمایش در برابر دنیای واقعی، یا در مقابل دنیاهای نمایشی دیگری باشد که به موازات نمایش اول شکل می‌گیرند و پیش می‌روند و مخاطبان را با مناسبات میان این نمایش‌ها پیوند میدهد؛ پیوندی که می‌تواند باعث مشارکت پویا و حداکثری مخاطبان با رویداد نمایشی شود و آنها را نه در جایگاه سنتی تماشاگری منفعل، بلکه در هیئت و مقام یک ناظر یا داور و حتی یک قاضی قرار دهد که به‌دنبال حل مسائل و پیچیدگی‌های داستان است.
همچنین نمایشنامههای متادراما به گونه‌ای نوشته شده‌اند که مخاطب را به چالش می‌کشند و او را وادار به تفکر درباره ماهیت تئاتر و رابطه بین بازیگران، شخصیت‌ها و تماشاگران می‌کنند. این نمایشنامهها از موضوعات و مضامین متعددی از جمله هویت، واقعیت، بازی، خاطره و … که شامل ژانرهای متنوع و جذابی اعم از رئالیسم، سورئالیسم، کمدی، تراژدی و … بوده، تشکیل شده است. نمایشنامههای حاضر با پرسوناژهای محدودی نوشته شده‌اند و به راحتی می‌توان آنها را در سالن‌های مختلف به اجرا درآورد. متادراما نیز ژانری در تئاتر است که به چالش کشیدن مرز بین واقعیت و نمایش می‌پردازد. در این ژانر، بازیگران، شخصیت‌ها و تماشاگران در یک فضای متداخل با یکدیگر روبرو می‌شوند و مرز بین دنیای واقعی و دنیای نمایش از بین می‌رود.
گفتنی‌است این کتاب برای علاقه‌مندان به حوزه تئاتر، نمایشنامه خوانی، دانشجویان رشته تئاتر و کارگردانان می‌تواند مفید باشد. متن روان و شیوای کتاب به سرعت مخاطب در خواندن کتاب کمک می‌کند. همچنین روایت گیرای نمایشنامهها به شکلی است که مخاطب از خواندن آن خسته نمی‌شود.
از کلمه «دفتر اول» روی جلد کتاب، به نظر می‌آید این سری کتاب ادامه‌دار خواهد بود.
نظر شما