سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): علیاصغر حیدری بنی، از یک خانواده کارگری برخاست و با تلاش و پشتکار به یکی از چهرههای فعال ادبیات استان چهارمحال و بختیاری تبدیل شد.
او برای شاعری و نویسندگی، انگیزههای بسیاری دارد و با عشق به «میرزا حبیب دستان بِنی»، تلاش کرده است تا میراث ادبی و دینی این شاعر و ادیب بزرگ را زنده نگه دارد.
علیاصغر حیدری در سال ۱۳۵۰ خورشیدی، به دنیا آمد. با آنکه پدرش کارگری ساده بود؛ اما به درس و یادگیری علوم فرزندش اهتمام خاصی داشت بهطوریکه علیاصغر بعد از گرفتن دیپلم ادبیات راهی تربیتمعلم شهید رجایی شهرکرد شد.
دو سال دوره تربیتمعلم را گذراند و مدرک لیسانس ادبیات را از دانشگاه آزاد واحد شهرکرد اخذ کرد. از سال ۱۳۷۹ مسئولیت انجمن میرزا حبیب دستان بنی را برای تربیت شاعران جوان شهر عهدهدار شد و این همکاری با انجمن هنوز ادامه دارد. در ادامه به گفتگو با این شاعر ترکزبان پرداختهایم.
- از ورودتان به دنیای شاعری، انگیزه و آثارتان بگویید.
با عشق به میرزا حبیب دستان بنی، سرودن شعر را شروع کردم. برگزاری همایش میرزا حبیب، دلیلی شد که به دنبال آثارش بروم و تمام آنها را جمعآوری کنم. بعدها این انگیزهای شد که دست به قلم ببرم و کتاب «ستارهای از دیار بن» را تألیف کنم این کتاب که به همت انتشارات دزپارت در ۹۰ صفحه منتشر شد، به معرفی کامل میرزا حبیب دستان بنی و زندگی و آثار وی میپردازد و به خوانندگان اطلاعات جالبی از شعرها و دوره تاریخی حیات وی ارائه میدهد و سپس کتاب «بُرش دینی زندگی میرزا حبیب دستان بنی» را نوشتم که این کتاب توسط انتشارات دزپارت در ۱۱۴ صفحه منتشر شد و دارای دو قسمت است. قسمت اول شامل اشعار دینی میرزا حبیب در منقبت امامزمان (عج)، تهنیت و تأیید عید غدیر خم و ۲۹۳ بیت قصیده در مورد تاریخ اسلام از قبل از تولد پیامبر (ص) تا دوره قاجاریه است. قسمت دوم به تجوید قرآن و تشریح قصیده تجویدی استاد مرحوم ملا مختار اختصاص دارد که ایشان بهسهولت تشریح کرده است. میرزا حبیب این کتابچه تجوید را برای آموزش آسان قرآن به دانشآموزان کلاسهای چهارم و پنج و ششم تألیف کرده است.
- در مورد «میرزا حبیب دستان بِنی» بیشتر برایمان توضیح دهید.
میرزا حبیب دستان بنی مشهور به حبیب اصفهانی در سال ۱۲۵۰ ه.ق مصادف با ۱۲۰۶ ه.ش ۱۸۲۶ میلادی در قریه بن (شهر بن) متولد شد و تا سن ۱۰ سالگی در کنار پدر که مکتبدار بود، دروس اولیه را سپری کرد و با توجه به هوش سرشارش عازم اصفهان و سپس تهران شد. تشنگی علم و دانش او به حدی بود که تهران هم جوابگوی هوش سرشارش نشد و برای آموختن بیشتر به عراق رفت و چهار سال در آنجا دروس دینی خود را کامل کرد. بعد از مراجعه از عراق ساکن تهران و جزو آزادیخواهان شد و با حکومت جور ناصری به مبارزه پرداخت و این کار او باعث شد تحت تعقیب قرار بگیرد و در سن ۲۷ سالگی ناچار به خروج از ایران شد. او در ترکیه در قسمت اداره معارف مشغول کار شد و در کنار کار اداری وقتهای اضافی معلمی میکرد.
میرزا حبیب دستان بِنی نویسندهای پرکار و پر آفرین و به پنج زیان ترکی، فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسه مسلط بود و در زمینههای تألیف، ترجمه، استنساخ و تصحیح فعالیت داشت. او برای دستور زبان پنج کتاب نوشته است «دستور سخن»، «رهنمای فارسی»، «دبستان فارسی»، «دستور جه» و «برگ سبز».
- میرزا حبیب دستان یک ادیب و صاحبنظر در دستور زبان فارسی بود، چرا شما در کتاب دوّمتان از بُعد دینی به این ادیب پرداختهاید؟
علت و انگیزه من از نوشتن کتاب بُرش دینی زندگی میرزا حبیب دستان بنی این بود که تمام نویسندگان بیشتر به بعد علمی، ادبی و سیاسی میرزا حبیب پرداختهاند و سهواً و یا عمداً توجهی به بعد دینی وی نداشتند، پس بر آن شدم که قسمت اندکی از زندگی دینی استاد را بیان کنم و انشاءالله کتاب کاملی تری در این خصوص نوشته خواهد شد.
- برای نگارش این کتاب با چه چالشی روبهرو بودید؟
بیشترین مشکل در خوانش نسخ کپی بود، چرا که اصل کتاب در کتابخانه ملی است که همین مورد دسترسی به اصل کتابها را مشکل میساخت.
- از برنامههای آیندهتان در دنیای شعر و نویسندگی بگویید.
تصحیح کتاب رمان «رنج پسر» که این کتاب زیرچاپ است، تصحیح آثار دو تن از شاعران ترکی سرا و تألیف دانشنامه شهر بن و چندین کار دیگر بهشرط بقا و مساعدت ایزد منان و الطاف امامزمان (عج) را انشاءالله در دستور کار دارم.
نظر شما