شهبازي به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: سال 1347 نقطه عطف تاريخ تئاتر است. در تقسيمبندي تئاتر جديد هم سال 47 سال مهمي محسوب ميشود به لحاظ اينكه اجراي نمايشنامههاي تاثيرگذار در اين سالها رخ داده است.
وي ادامه داد: اجراي نمايشنامههاي «در انتظار گودو» نوشته ساموئل بكت به كارگرداني داوود رشيدي و «پژوهشي ژرف و سترگ» اثر عباس نعلبنديان به كارگرداني آربي آوانسيان در سال 47 خوني به پيكر تئاتر آن سالهای ايران تزريق كرده است.
شهبازي افزود: در اين اثر پژوهشي علاوه بر اين نمايشهاي تاثيرگذار به تئاترهايي كه در سال 47 روي صحنه آمدهاند و تمام اتفاقات تئاتري و مسايل پيرامون آن پرداخته شده است.
وي گفت: در كتاب «تئاتر ايران در گذر زمان-47» خلاصه اين نمايشنامهها آورده شده و نمايش از نگاه روزنامه، نشريات و سالنامههاي آن روزگار بررسي و به تاثيرات آن پرداخته شده.
اين كتاب با همكاري ستاره خرمزادهاصفهاني نوشته شده و با مقدمه محمود عزيزي منتشر خواهد شد. شهبازي براي چاپ اين كتاب با انتشارات افراز صحبت كرده ولي هنوز براي چاپ اثر در اين انتشارات به نتيجه قطعي نرسيده است.
در سالهاي اخير کتابهای «تئاتر ایران در گذر زمان» (۱۳۴۲ - ۱۳۵۷) پژوهش و تالیف اعظم کیانافراز، کاظم شهبازی و «كارگاه نمايش از آغاز تا پايان» (1357-1348) از ستاره خرمزاده منتشر شده است.
سهشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۳۹
نظر شما