به گزارش خبرگزاري کتاب ايران(ايبنا)، در فقه اسلام دو نوع جهاد ابتدايي و دفاع، وجود دارد كه هريك حدود و ضوابطي دارند. نگارنده به مناسبت‌هاي مختلف و به تناسب شرايط گوناگون به كاوش و پژوهش در باب اين عبادت بزرگ پرداخته و بخشي از آن را در قالب چند رساله فقهي نگاشته است.

دو رساله نخست پس از بحث و بررسي در جمع تعدادي از طلاب فاضل حوزه علميه قم به رشته تحرير در آمده است. همچنين همه رسائل قبل از انتشار در مجلات علمي و فقهي توسط دو تن از استادان و صاحب‌نظران ملاحظه شده و از نظرات و تذكرات آنان استفاده شده است.

نخستين رساله با عنوان «مباني فقهي جهاد ابتدايي» اقسام جهاد ابتدايي را در قرآن كريم پي‌گيري كرده و احكام مربوط به هركدام را با استناد به قرآن و عترت، تجزيه و تحليل كرده است. در عصر و زمانه‌اي كه جهاد با عناويني چون «خشونت» و «تروريسم» و «منافي با حقوق بشر، مانند آزادي عقيده» با شديدترين هجمه‌ها روبه‌روست، نگاهي دوباره به آموزه «جهاد و دفاع» ضرورتي اجتناب‌ناپذير است. متاسفانه رفتار عده‌اي از پيروان مكتب‌هاي انحرافي در ميان مسلمانان نيز بهانه‌اي براي دشمنان اسلام و مسلمانان شده تا اسلام را دين خشونت و ترور معرفي نمايند، گرچه اسلام از دير زمان متهم بوده كه با جنگ و جهاد گسترش يافته است.

بحث مباني فقهي جهاد ابتدايي روشن مي‌كند كه جهاد ابتدايي فقط براي پايان دادن به فتنه‌گري دشمنان اسلام عليه مسلمانان، جلوگيري از آزار و اذيت مسلمانان توسط مشركان، دفع شر آنان از سر مسلمانان، نجات مظلومان و ستم‌ديدگاني كه تحت سيطره ظالمان و ستم‌گران قرار دارند و بسط و گسترش حاكميت اسلام به منظور هدايت توده‌هاي مستضعف و تحقق احكام اسلام است و بس و هرگز به معناي تحميل عقيده و ايمان نيست. بدين ترتيب جهاد ابتدايي هرگز جهاد با افراد عادي مشرك به منظور وادار كردن آنان به مسلماني نيست، بلكه جهاد با سران كفر و شرك است.

رساله دوم كه به «جهاد در عصر غيبت» اختصاص دارد، بخش ديگري از سلسله مباحث كتاب «الجهاد» است. مشهور فقيهان جهاد ابتدايي را كه از آن به «جهاد دعوت» ياد مي‌كنند، مخصوص عصر حضور دانسته و آن را در عصر غيبت امام معصوم(ع) جايز نمي‌دانند. از فقيهان متاخر، امام خميني(ره) و آيت‌الله خوئي(ره) و بعضي از شاگردان ايشان آن را در عصر غيبت نيز جايز مي‌دانند. اين بحث پژوهشي در اين موضوع است و به بررسي دلايل اشتراط مانند اجماع، روايات و... مي‌پردازد.

سومين رساله عهده‌دار تبيين «مباني فقهي دفاع از سرزمين‌هاي اسلامي» است. اين بحث فقهي به بهانه هجوم نيروهاي آمريكايي و متحدانش به سرزمين‌هاي اسلامي، مانند افغانستان و عراق نگاشته شده و اهميت اين فريضه عقلي و شرعي را تشريح كرده است.

چهارمين رساله «مباني فقهي عمليات شهادت‌طلبانه» را بحث مي‌كند و مناسبت آن، روآوردن ملت مظلوم و ستم‌ديده فلسطين براي دفاع از سرزمين‌هاي خود در برابر اشغال‌گران صهيونيستي به اين نوع دفاع است. ملتي كه از همه مجامع بين‌المللي مايوس شده و چاره‌اي جز دفاع تلخ و مظلومانه از سرزمينش ندارد. هرچند وهابيان و سلفي‌هاي نادان با جنايات سخيف خود عليه پيروان مذاهب ديگر اسلامي اين تنها حربه باقي مانده مسلمانان مظلوم فلسطين را كند كرده و در معرض اتهام دشمن قرار دادند.

عمليات شهادت‌طلبانه، حدود و مرزهاي دقيق و منضبطي دارد كه تنها در شرايط بسيار استثنايي و با اجازه حاكم شرع و دولت مشروع اسلامي و در حد ضرورت مجاز شمرده مي‌شود. اين رساله در جهت تعيين حدود و ضوابط اين نوع از دفاع به رشته تحرير آمده است.

اين رساله در دومين كنگره ادبيات عاشورا، تنها اثر برتر شناخته شد و لوح تقدير دريافت كرد و البته در برخي سايت‌هاي سرسپردگان قدرت‌هاي سلطه‌گر نيز مورد اعتراض شديد قرار گرفت كه خود نشانه موثر بودن اين سلاح مشروع و دفاعي است.

در انتهاي اين اثر، علاوه بر كتاب‌نامه، نمايه‌اي از آيات، روايات، اعلام و موضوعات نيز درج شده است.

چاپ نخست کتاب «مباني فقهي جهاد» در شمارگان 1500 نسخه، 240 صفحه و بهاي 40000 ريال راهي بازار نشر شد.