مرتضي كريمي‌نيا، نويسنده و قرآن‌پژوه، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، با تاكيد بر حساسيتي كه در حوزه ترجمه‌هاي قرآني وجود دارد، گفت: مي‌توان ورود اين عرصه به ارزيابي‌هاي كتاب سال را در دو بعد گوناگون و شايد متناقض بررسي كرد.

وي در حالي كه با اين طرح موافق بود و نظرات منتقدانه‌اي نيز داشت، عنوان كرد: اغلب ترجمه‌هاي خوب و برتر قرآني در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي قرآن كريم و ساير جشنواره‌هايي كه در اين حوزه برگزار مي‌شوند، ارزيابي و از مترجمان آنها نيز به عنوان خادمان قرآني دربرنامه‌هاي متعددي در طول سال قدرداني مي‌شود و آنها مورد تشويق قرار مي‌گيرند.

كريمي‌نيا با اشاره به اين كه در اجراي اين طرح ممكن است، برخي از موازي‌كاري‌ها صورت گيرد يا در بخش‌هايي منجر به دوباره‌كاري شود، عنوان داشت: اهميت قرآن و موضوعات مرتبط با آن به قدري زياد است كه جايزه كتاب سال مي‌تواند بخش مجزايي را براي تفسير، ترجمه يا ساير پژوهش‌هاي قرآني كه ديدگاه‌هاي نويني را در علوم قرآني ايجاد كرده‌اند، ايجاد كند. به نظر من موضوع ترجمه را بايد به حوزه پژوهش‌هاي علوم قرآني تعميم داد، در آن صورت هر دوره مي‌توانيم آثار برگزيده خوبي داشته باشيم كه قابليت‌هاي معرفي به مخاطبان اين جشنواره را دارا باشند.

وي با اشاره به اين كه روند معرفي ترجمه‌هاي برتر پيش از اين نيز در اين حوزه رواج داشت و هر سال با معرفي برگزيده‌هاي ترجمه‌هاي غير ايراني نظير ترجمه قرآن كريم به زبان‌هاي عربي، انگليسي، آلماني و ... در جشنواره كتاب سال از آنها تقدير شده است، عنوان داشت: در صورت تداوم اين حركت، پسنديده است كه تمامي اين فعاليت‌ها را سمت و سو دهيم تا دوباره‌كاري در اين حوزه صورت نگيرد. شايد بهتر باشد يك نهاد نظير وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اين فعاليت را در نمايشگاه قرآن و جايزه كتاب سال انجام ندهد و اگر قرار باشد چنين كاري انجام شود، بهتر است از سوي نهاد ديگري صورت گيرد.

نويسنده كتاب «معنای متن: پژوهشی در علوم قرآن» درباره ويژگي‌هايي كه داوران اين بخش بايد داشته باشند، عنوان داشت: اين ترجمه‌ها مي‌توانند از ابعاد گوناگوني بررسي شوند. فرد متخصص در حوزه درست‌نوسي فارسي يا ادبيات ترجمه، مي‌تواند اين زاويه را بررسي كند. 

عضو گروه قرآن و حديث بنياد دايرةالمعارف افزود: امور جانبي ديگري را هم در اين گزينش مي‌توان دخالت داد. البته اين كارها به داوران خاصي نياز ندارند، بلكه مواردي كه براي سنجش و امتيازدهي به آثار انتخاب مي‌كنيم، نوع اين داوري و داوران را مشخص مي‌كنند. 

نويسنده كتاب «ساخت‌هاي زبان فارسي و مساله ترجمه قرآن»
گفت: داوران بايد بتوانند از ظرفيت‌هايي براي تشخيص توانمندي‌هاي مترجم، هم در زبان فارسي و هم در زبان قرآني، برخوردار باشند و از جهات مختلف اين مضوعات را محك زنند، يعني آشنايي حوزوي و زباني داشته باشند.

كارشناس حوزه ترجمه‌هاي قرآني، درباره آسيب‌هايي كه اين تصميم مي‌تواند در پي داشته باشد و راه‌كارهاي پيشنهادي آن، گفت: در تمام دنيا هر كار فرهنگي تا حدي با سياست آميختگي دارد و اين از جمله آفت‌هايي است كه بايد از آنها پرهيز كرد. مشكلي كه ممكن است در داوري‌ها انجام شود، اين است كه برخي از داوران ترجمه يا سبك خاصي را بپسندند و هر اثر متفاوت ديگري را به رسميت نشناسند. 

نويسنده و مترجم ديني در پايان اظهار داشت: در نظر داشته باشيم كه در اين بخش با ترجمه‌هاي قرآني سر و كار داريم و ترجمه قرآن كاري بسيار متفاوت از ساير آثار در حوزه‌هاي ادبي، هنري، علوم پايه و ... است؛چرا كه ترجمه اين كتاب آسماني حساسيت‌هاي خاص خود را دارد كه مي‌تواند اعتباراتي را ايجاد يا سلب كند.