به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، نشست نقد و بررسی مجموعه شعر «ساعت نه و ربع به عقربه آویخته می شوم» سروده علی آبان با حضور حمیدرضا شکارسری، شاعر و منتقد و سید احمد نادمی، منتقد دوشنبه(31 خرداد) در سالن آفرینش‌های ادبی حوزه هنری برگزار شد.
نادمی از منتقدان این نشست با ارائه مقدمه‌ای پیرامون فضای آکادمیک و شاعرانه در ایران گفت: این مجموعه شعر سبب می‌شود از لحاظ آکادمیک شعر آزاد و سپید را که تا کنون چندان جدی نبوده است جدی‌تر بگیریم، البته حضور شاعران و بزرگانی چون محمدرضا شفیعی کدکنی و رضا براهنی این مسیر را تا حدی هموار کرده است اما این عرصه نیاز به خلق آثاری دارد تا بتوانیم این نوع از شعر را شعری دارای جایگاه و مرتبه ویژه بشناسیم.
وی افزود: مطالعه مجموعه «ساعت نه و ربع به عقربه آویخته می‌شوم» برای خوانندگان حرفه‌ای شعر آینده‌ای روشن را ترسیم کرده و نشان می‌دهد وضعیت شعر سپید و آزاد به سامان‌تر خواهد شد.
این شاعر ادامه داد: اشارات و تلمیحات شاعر گاه بیش از یک اشاره شده است و مخاطب را آزرده خاطر می‌کند؛ چراکه احساس خواندن خطابه‌ای را به ما می‌دهد و این فضا دلگیری مخاطب را در پی خواهد داشت.
وی با انتقاد از نوع علامتگذاریهای شاعر در این مجموعه اظهار داشت: نوع علامتگذاریهای شاعر در این مجموعه کار را مشکل کرده است و بسیاری از علامت‌گذاری‌ها به نظر بی‌دلیل می‌آیند و خوانش کتاب را برای خواننده دشوار می‌کنند.
نادمی گفت: مجموعه «ساعت نه و ربع به عقربه آویخته می‌شوم» را از جمله آثاری می‌دانم که آشتی میان فضای آکادمیک و شعر را ایجاد کرده است و حمایت فضای آکادمیک را به سمت شعر جلب می‌کند. سود اصلی این حمایت و همکاری به شعر امروز ما می‌رسد.
نادمی در پایان سخنانش یادآور شد: به مبحث جریان‌شناسی نظریه‌های ادبی بسیار پرداخته‌ایم اما این مبحث تاکنون به نتیجه مفیدی نرسیده و نتوانسته است روندی رو به رشد را در مسیر حرکت‌های ادبی و شعر ایجاد کند.
شکارسری: تعادل میان فرم و محتوا در سروده‌های آبان دیده می‌شود
شکارسری یکی از منتقدان نشست درباره این مجموعه شعر گفت: در این مجموعه سروده‌ها با روالی مشخص و معطوف به شخصیت فردی شاعر و دنیای شاعرانگی او در حرکت هستند. در نظر اول احساس می‌کنیم این شاعر دغدغه سیاسی و اجتماعی ندارد و حوادث پیرامون خود را در شعرهایش بروز نمی‌دهد.
وی افزود: با کمی دقت نظر متوجه می‌شویم شاعر در لابه لای سطرهای خود کلاژی از تاریخ دارد و به مسائل اجتماعی و سیاسی جهان نیز می‌پردازد. همچنین حس نوستالوژی زیبایی را از دوران کودکی شاعر در این سروده‌ها می‌توان دید.
شکارسری ادامه داد: موسیقی و زبان شاملو بر سروده‌های آزاد این شاعر حاکم است و در شعرش تعادلی میان فرم و محتوا وجود دارد. البته در سروده‌های بلندتر گاه شاعر به‌طور صحیح به بیان اندیشه خود پرداخته است.
وی در پایان با تاکید بر فخامت زبانی این شاعر اظهار داشت: زبان شاعر زبانی فخیم و موسیقایی و البته در بند جذابیت‌های آوایی است. از سوی دیگر در شعرهای آبان ریسک‌های شاعرانه نمی‌بینیم و شاعر در بند به کارگیری زبان شعرهای دهه 40 و 50 است.
سه‌شنبه ۱ تیر ۱۳۸۹ - ۱۴:۱۹
نظر شما