محمد گذرآبادی، نویسنده و مترجم مطرح کرد: به نظرم دلیل ضعف فیلمنامهنویسی این بوده که عباس کیارستمی و شاگردانش در مقام پیشروان سینمای دهه ۷۰، طرفدار یک نوع سینمای مینیمالیستی بودند که به دنبال قصهگویی به معنای کلاسیک نبود؛ سینمایی ساده، بدون پیچشهای داستانی و غافلگیریها که آن دوران مد شد و ما در آن دوره از آموزش درام داستانی و فیلمنامهنویسی غافل شدیم.