«نگاهبان»، شرح ماجراهای دوره جنگ و آنچه بین اسیر و نیروی نگهدارنده گذشته، نیست؛ روایت قصه انسانیت است. بخشی از کتاب، قصه سفیدپوشانی است که اسیران مجروح عراقی، در چشم آن‌ها فقط بیمار بودند و بس. بخشی دیگر، داستان مدارای نگاهبانان ایرانی با اسرا در اردوگاه‌هاست، متفاوت با آنچه در اردوگاه‌های عراق بر سر اسرای ایرانی گذشت.
