به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،کالوینو در 15 اکتبر 1923 میلادی در شعر سانتیاگو دلاس وگاس در کوبا به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو گیاه‌شناس بودند و تاثیر آنها در طبیعت‌گرایی آثار وی مشهود است. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند، سپس به ایتالیا رفت و بیشتر زندگی خود را همان جا سپری کرد.
این نویسنده تا هجده سالگی در سان‌رمو ایتالیا اقامت گزید. سپس، در سال ۱۹۴۱ به تورین رفت. در سال ۱۹۴۳ به نهضت مقاومت ایتالیا و پس از آن به حزب کمونیست این کشور پیوست.
کالوینو در سال ۱۹۴۷ با نوشتن پایان‌نامه‌ای درباره جوزف کنراد در رشته ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد و سپس به همکاری با روزنامه محلی حزب کمونیست لونیتا پرداخت. در همین سال، پس از انتشار کتاب «راه لانه عنکبوت» با مضمون نهضت مقاومت که برای او جایزه «ریچنه» را به ارمغان آورد، با برخی مشاهیر ادبی ایتالیا از قبیل ناتالیا گینزبرگ و الیو ویتورینی آشنا شد. او در این سال‌ها با مجلات و نشریات مختلف همکاری می‌کرد.
وی در سال ۱۹۵۰ به اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد. یادداشت‌های این سفر در روزنامه لونیتا چاپ شد و برای او جایزه‌هایی به ارمغان آورد. در دهه پنجاه کالوینو به نوعی حکایت‌های پندآمیز گرایش پیدا کرد که در آن هجو اجتماعی و سیاسی با تفننی طنزآمیز همراه است. چند کتاب از جمله «شوالیه ناموجود» و «مورچه آرژانتینی» را منتشر کرد.
کالوینو در سال ۱۹۵۷ به شکل غیرمنتظره‌ای از حزب کمونیست کناره‌گیری کرد و نامه استعفایش در نشریه «لونیتا» چاپ شد. کتاب «بارون درخت‌نشین» هم در همین سال منتشر شد.
به رغم سخت‌گیری‌های موجود برای ورود بیگانگان متمایل به دیدگاه‌های کمونیست، توانست با دعوت بنیاد فورد به امریکا سفر کند و شش ماه آنجا بماند. کالوینو چهار ماه از این شش ماه را در نیویورک گذراند و به گفته خودش کاملا تحت تاثیر دنیای جدید قرار گرفت. در این مدت با "ایستر جودیت سینگر" هم آشنا شد، که چند سال بعد در سفری به کوبا، در هاوانا با او ازدواج کرد. کالوینو در این سفر کوبا، به زادگاهش نیز رفت و با ارنستو چه گوارا هم دیدار کرد.
کالوینو در طول دهه ۶۰ به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر كرد. از این دوره به بعد، کالوینو بی آن که از طنز دور شود و یا خوانش بسیار شخصی خود را از کلاسیک‌ها را منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی‌تخیلی روی آورد. در این زمینه می‌توان به آثاری چون «مارکو والدو»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» اشاره کرد.
وی سپس طی سفرهای زیادی که به پاریس داشت با رولان بارت ملاقات کرد و فعالیت‌هایی در زمینه ادبیات کلاسیک در سوربن و دیگر دانشگاه‌های فرانسه انجام داد. به این ترتیب آثار چاپ شده از او در طول دهه هفتاد (از جمله «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری») چاشنی یا درون‌مایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارند. این فعالیت‌های او در سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه را برای او به ارمغان آورد.
کالوینو، 22 سال پیش، در حالی که 62 سال از زندگیش گذشته بود، بر اثر خونریزی مغزی و در بیمارستانی در سیه‌نا چشم از جهان فرو بست.
در ایران مترجمانی چون لیلی گلستان، بهمن محصص، شهریار وقفی پور، پرویز شهدی، محمدرضا فرزاد،مژگان مهرگان و محسن ابراهیم به ترجمه آثار او پرداخته‌اند و تا به امروز بیش از 20 جلد کتاب از آثار داستانی و غیر داستانی این نویسنده در ایران به انتشار رسیده‌اند.
هفته گذشته نیز در خانه هنرمندان ایران مراسم بزرگداشتی برای این نویسنده برگزار شد. در این مراسم سفیر ایتالیا و برخی از مترجمان ایرانی به سخنرانی پرداختند.
سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۸۶ - ۱۳:۲۳
نظر شما