به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، نیشابور یکی از شهرهای بزرگ و مهم استان خراسان رضوی و منطقه شرق کشور است. این شهرستان بیضی شکل در امتداد رشته کوه‌های بینالود قرار دارد. این رشته کوه‌ها که به صورت نواری در جهت شمال غربی - جنوب شرقی شهرستان امتداد یافته، نیشابور را از شهرستان‌های مشهد، چناران و قوچان جدا می‌سازد. نیشابور شهری است خفته در اعماق تاریخ و قرار گرفته بر چهارراه حوادث، شهری پرخاطره و عبرت‌انگیز و به گفته دکتر اسلامی ندوشن: «‌کمتر شهری در سراسر ایران می‌توان یافت که به اندازه نیشابور عبرت انگیز و پرخاطره باشد. شهر پرشکوه و نازنینی که روزگار مانند پهلوانان تراژدی، بزرگترین عزت‌ها و بزرگ‌ترین خواری‌ها را بر او آزموده است‌» و به گفته دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی: «‌نیشابور، فشرده‌ای است از ایران بزرگ...» که تاریخ آن را باید از گوشه و کنار کتاب‌های کهنه و سفال‌های عتیق موزه‌ای بیگانه و سنگ قبر‌های شکسته فراهم آورد.
 
نیشابور طی دوران گذشته خود، به دلیل حضور اسطوره‌ای و پر حادثه در تاریخ کهن ایران زمین، داشتن سابقه طولانی و درخشان در فرهنگ و تمدن زبان پارسی، قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم و شاهراه ارتباطی خراسان بزرگ و نیز به واسطه برخورداری از موقعیت ممتاز طبیعی باعث شده تا رنگین کمانی از گنجینه‌های با ارزش تاریخی و گردشگری با شهرت ملی و حتی جهانی را در دل خود جای دهد.
 
بجز آرامگاه‌های خیام، عطار، کمال الملک و استاد مشکاتیان، نقاط دیگری همچون دبیرستان خیام، آنشکده آذر زرین مهر، قدمگاه رضوی، آرامگاه ابوعثمان مغربی، گنبد بزرگ آجری مهرآباد (شه میر)، عمارت و باغ امین اسلامی، سایت باستانی شادیاخ، بازار سرپوشیده، مسجد جامع نیشابور، کاروانسرای شاه عباسی از بناهای تاریخی نیشابور به شمار می‌رود.
 
فارغ از معرفی نویسندگان و مفاخر مختلف ادبی از این شهر، وجود کتابفروشی‌های متعدد و اهالی کتابخوانی، انجمن‌هایی نیز در حوزه کتاب و داستان در این شهر فعالیت دارند. «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» یکی از این محافل و مراکز ادبی این شهر است که از سال 1394 کار خودش را در نیشابور آغاز کرده است و در شرایط کرونایی نیز همچنان چراغش روشن است.
 

 

مصطفی بیان، داستان‌نویس و موسس انجمن داستان سیمرغ نیشابور که داستان‌نویسی را از نوجوانی با انتشار داستان‌هایش در مجله‌های «کیهان بچه‌ها»، «سروش نوجوان» و «سلام بچه‌ها» آغاز کرده است و اولین مجموعه داستان مستقل خودش را با عنوان «بزقاب» در سال 1398 توسط نشر روزنه منتشر کرده است، در گفت‌وگویی با خبرنگار ایبنا از فعالیت‌های این انجمن گفت.

وی می‌گوید: سال 1394 «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و جایزه مستقل «داستان سیمرغ» را پایه‌گذاری کردیم. در این سال‌ها تا قبل از شروع پاندمی کرونا، بیش از 200 نشست هفتگی داشتیم و همچنین دعوت از نویسندگان مطرح ملی و انجمن‌های ادبی سایر شهرستان‌ها مثل مشهد و اسفراین از برنامه‌های این انجمن ادبی بوده است.
 
وی اضافه می‌کند: تاکنون داستان‌های منتخب دوره‌های اول تا سوم جایزه داستان سیمرغ را در مجموعه‌ای با عنوان «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» و همچنین داستان‌های منتخب دوره چهارم جایزه داستان سیمرغ را در مجموعه‌ای با عنوان «پری خورجنی» گردآوری و در سال‌های 97 و 98 توسط نشر داستان منتشر کردیم.
 

 

بیان با اشاره به اینکه «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران مجوز دارد، یادآور می‌شود: این انجمن از روز اول با حمایت بخش خصوصی و مردمی شروع به فعالیت کرده است و تمام فعالیت‌های ادبی و فرهنگی این انجمن مانند نشست‌های ادبی، دعوت از نویسندگان سایر نقاط کشور و نیز برگزاری پنج دوره جایزه داستان سیمرغ، با حمایت شرکت‌ها، موسسات تولیدی و افراد حقیقی انجام شده است.
 
وی ادامه می‌دهد: بر این باورم که انجمن‌ها و سازمان‌های مردم نهاد در تمام عرصه‌ها می‌تواند بازوی کمکی برای بخش دولتی باشند و برای انجام این کار نیاز به حمایت از سوی بخش خصوصی و شرکت‌های صنعتی است. امروزه بسیاری از فعالیت‌های ادبی، هنری، علمی و محیط زیستی در کشورهای پیشرفته غربی، توسط انجمن‌ها، سازمان‌های مردم نهاد و دانشگاه‌ها انجام می‌شود؛ و بخش صنعت می‌تواند به عنوان بخشی از «مسئولیت اجتماعی» را بر دوش بگیرد در انجام این گونه برنامه‌ها مشارکت داشته باشد.
 

 

موسس انجمن داستان سیمرغ نیشابور می‌گوید: امروز نیشابور، با وجود چهره‌های ملی مانند خیام، عطار، کمال الملک و پرویز مشکاتیان به عنوان یکی شهرهای مطرح در حوزه ادبیات و موسیقی در کشور شناخته شده است. همچنین با داشتنِ شرکت‌های بزرگ صنعتی مانند فولاد و همچنین شهرک‌های صنعتی بزرگ و فعال به عنوان یکی از شهرستان‌های صنعتی موفق در شرق کشور مطرح است. این فرصتی بسیار طلایی برای نیشابور است.
 
وی با بیان اینکه از زمان شروع پاندمی کرونا، مانند بسیاری از بخش‌های فرهنگی و هنری از سرعت انجمن کاسته شده است، تاکید می‌کند: ما باید با سبک جدید زندگی آشنا شویم زیرا به احتمال زیاد کشور ما و حتی جهان، حداقل در دو سه سال آینده درگیر این بیماری باشد. به همین دلیل تلاش کردیم با برنامه‌ریزی جدید، فعالیت‌هایمان را به صورت مجازی و غیرحضوری ادامه بدهیم. به عنوان مثال، آیین اختتامیه پنجمین جایزه داستان سیمرغ، زمستان سال گذشته به شکل مجازی و با حضور داوران برگزار شد. تلاش ما این است که برنامه‌ها و ارتباط‌های مان را با سایر انجمن‌ها و نویسندگان سراسر کشور به شکل مجازی حفظ کنیم.

بیان ادامه می‌دهد: مهم‌ترین برنامه‌های ما در امسال و سال آینده، چاپ داستان‌های منتخب پنجمین جایزه داستان سیمرغ و سامان دادن و گردآوری مجموعه‌ای با عنوان «داستان نیشابور» است که شامل آثار منتخب داستان‌نویس‌های شناخته شده نیشابور است. این کتاب، بستری است برای معرفی و شناساندنِ ادبیات داستان نویسی نیشابور، که امیدواریم این کتاب امسال و یا سال آینده منتشر شود.
 

 

بیان اضافه می‌کند: در طول سال‌های گذشته دو مجموعه داستان توسط نشر داستان منتشر کردیم که شامل داستان‌های منتخب چهار دوره جایزه داستان سیمرغ با عنوان «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» و «پری خورجنی» بوده است. همچنین داستان‌های منتخب پنجمین دوره جایزه داستان سیمرغ را به نشر داستان سپردیم که مراحل مجوز چاپش را طی می‌کند؛ امیدواریم مجوز چاپ این کتاب هر چه زودتر داده شود.
 
وی می‌گوید: جان مردم نیشابور در کنار شعر و موسیقی با داستان و داستان پردازی آمیخته است. اگر چه داستان‌های تمثیلی منطق الطیر عطار در قالب شعر بیان شده است اما عطار نیشابوری، مانند فردوسی و نظامی، داستان سرا بوده است. امروز نیشابور، نویسندگان خیلی موفقی دارد که از کتاب‌های برخی از آنها در جوایز ادبی مانند مهرگان و واو تقدیر شده و تک داستان‌های برخی از نویسندگان جوان این شهرستان در جشنواره‌های مختلفی برگزیده و تقدیر شده است.
 
موسس «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» در پایان یادآور می‌شود: این انجمن، به عنوان تنها انجمن فعال در حوزه ادبیات داستان نویسی شهرستان نیشابور با هدف کشف و معرفی استعدادهای جوانان، ارتقاء ادبیات داستان‌نویسی شهرستان و نیز تبادل تجربیات با نویسندگان مطرح و انجمن‌های فعال سایر نقاط کشور شروع به فعالیت کرد. شعار ما این است که می‌خواهیم نیشابور را علاوه بر شعر و موسیقی با ادبیات داستان‌نویسی به ایران و همچنین جهان معرفی کنیم.