به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در این نشست ادبی، مورمان تاودیشیویلی که به تازگی کتاب «نظامی و روستاولی» او توسط انتشارات دانشگاه علوم انسانی گرجستان به چاپ رسیده است به معرفی این اثر پرداخت.

وی گفت: در این کتاب با استناد به منابع معتبر درباره افکار دو شاعر به ویژه در زمینه عشق و عرفان انسانی، همچنین شناخت روستاولی(ادیب و شاعر گرجی) از اشعار نظامی، مطالبی ارائه کرده‌ام.

تاودیشیویلی افزود: بسیاری از رموز موجود در کتاب روستاولی برمبنای آثار فارسی و ایرانی است.

وی از اعضای شورای داوری جایزه ادبی روستاولی(مهمترین جایزه ادبی گرجستان) است و تحقیقات متعددی درباره اشعار روستاولی داشته است. «روستاولی و فردوسی» و «رمز قلب‌های به هم چسبیده» از دیگر آثار او هستند.

در ادامه این نشست بارتایا از استادان ایران‌شناس گرجی درباره ویژگی‌های فرهنگی قرن دوازدهم میلادی یعنی زمان حیان این دو شاعر گفت: در این دوره ارتباطات فرهنگی و حتی دینی دو کشور ایران و گرجستان بیشتر شده و آثار ادبی زیادی از زبان فارسی به زبان گرجی ترجمه شده است.

وی درباره کتاب «نظامی و روستاولی» توضیح داد: تاکنون تحقیقات و کتاب‌های زیادی درباره ارتباط اشعار روستاولی با ادبیات ایرانی نگاشته شده ولی اغلب آن‌ها جنبه عمومی داشته و این کتاب از این جهت حائز اهمیت است که به طور تخصصی به موضوع ارتباط اشعار روستاولی با اشعار نظامی پرداخته است.

بارتایا در پایان اظهار یادآور شد: امیدوارم با انتشار این کتاب، زمینه و انگیزه جدیدی برای دانشجویان و محققان جوان فراهم شود تا هر چه بیشتر با ادبیات و شعر شیرین فارسی آشنا شوند.

احسان خزاعی، رایزن فرهنگی ایران در تفلیس نیز به جمع‌بندی مباحث مطرح شده در این نشست پرداخت و اظهار داشت: دو کشور ایران و گرجستان دارای تمدن کهن و با سابقه‌ای هستند. اما قرن دوازدهم میلادی را به‌ویژه در گرجستان می‌توان دوره طلایی نامید؛ چراکه این دو شاعر در آن زمان می‌زیسته‌اند و شکوفایی ادبیات فارسی و گرجی حاصل زحمات آن‌هاست.

وی با برشمردن سایر ویژگی‌های نظامی افزود: این دو شاعر نقاط مشترک زیادی با یکدیگر دارند به طوری که اشعار آن‌ها به زبان‌های مختلف و زنده دنیا و نیز به زبان‌های فارسی و گرجی ترجمه شده است. از سوی دیگر به پاس احترام به دو شاعر، خیابان‌ها و مراکز فرهنگی زیادی را به نام آن‌ها نامگذاری کرده‌اند.

خزاعی در ادامه توضیح داد: مسائل فرهنگی و ادبی دو کشور از زمان گذشته به یکدیگر نزدیک بوده است. روستاولی به خوبی با اشعار نظامی آشنا و برای آن احترام قائل بوده است. بر همین اساس و با توجه به نظر محققان می‌دانیم روستاولی برای خلق مهمترین شخصیت و سیمای کتابش از یکی از شخصیت‌های اسکندرنامه نظامی بهره و الهام گرفته است.

وی در پایان یادآور شد: تاریخ ادبیات جهان چهره‌هایی نظیر نظامی و روستاولی را کمتر به خود دیده است.