اعتراض یک داور نسبت به انتخاب فیلیپ راث به عنوان برنده این دوره از جایزه بوکر بین المللی موجب برانگیختن مناقشات زیادی در مطبوعات شد.\
این داور در اعتراض به انتخاب دو عضو دیگر، از شرکت خود در گروه داوری کناره گرفت و به این انتخاب اعتراض کرد.
خانم کالیل با این ادعا که در 20 سال گذشته هیچ کس کتاب های راث را نخوانده است، گفت :« راث سال ها و سال ها و سال ها یک موضوع را دنبال کرده و تقریبا همیشه فقط یک کتاب نوشته است. او انگار روی صورت شما افتاده است و راه تنفس را مسدود می کند».
این امر موجب واکنش های و موضع گیری های متفاوت نشریات تخصصی شده و بیشتر آن ها با محکوم کردن این داور، به او اعتراض کرده اند. از جمله نشریه پست با مطرح کردن این مساله که آیا این جایزه برای تقدیر از دستاوردهای یک عمر نویسنده است یا بررسی کیفیت یک اثر، ادعای داور این جایزه را مردود دانسته و گفت حتی اگر موضوع کتاب های او حول یک محور باشد باز هم این آثار نشاندهنده فیلیپ راث است. این نشریه فیلپ راث را یک نابغه ادبی نامید و گفت با این حال این به این معنی نیست که نقدی بر آثار او وارد نباشد.
نشریه ایندیپندنت نیز با اعتراض به این داور نوشت آیا این تکرار موضع گیری های آکادمی نوبل نسبت به ادبیات آمریکا نیست؟ نشریه گاردین نیز از راث به عنوان یکی از بزرگ ترین هنرمندان عرصه رمان یاد کرد و اعتراض ای داور را غیرمسئولانه نامید.
این در حالی است که «ريك گكاسكي» نويسنده که به عنوان رييس هيات داوران این دوره حضور داشت و «جاستين كارترايت» رماننويس دیگر عضو گره داوری، با 2 رای خود موجب انتخاب شدن راث شدند. پس از قطعيشدن این تصميم، «كاليل» انصراف خود از ادامه عضويت در اين هيات را اعلام كرد.
منتقد نشریه تلگراف نیز با دفاع از راث گفت من بخش نخست حرف های کالیل را نمی فهمم اما وقتی او می گوید راث خودش را تکرار می کند متوجه می شوم او چه می خواهد بگوید . راث در شماری از آثارش به نقد جامع یهودیان آمریکا پرداخته و این تصور را برای برخی ایجاد کرده است که او زندگی را برای این اقلیت دشوارتر ساخته است.
از سوی دیگر ازدواج ناموفق راث که سال ها پیش به جدایی او از همسر بازیگرش کلر بلوم انجامید و آنچه همسر سابق او بعدها در کتاب خاطراتش علیه راث نوشت می تواند از مسایلی باشد که برخی از فمینیست ها را علیه راث بشوراند اما بیشتر مردانی که از همسرانشان جدا شده اند در چنین مواردی به وکلایشان مراجعه می کنند و این در حالی بود که راث به کارگزار ادبی اش مراجعه کرد. او در کتاب «با یک کمونیست ازدواج کرده ام» که شخصیت اصلی آن از سوی همسر بازیگرش تخریب می شود، در مقام پاسخ گویی به همسر سابقش بر می آید و به ظرافت به انتقادهای او پاسخ می دهد.
نویسنده تلگراف نیز معتقد است فمینیست ها معتقدند که شخصیت های زن آثار او کمتر تصویرگر چهره انسانی زن هستند، اما خیلی ساده می توان گفت او دوست دارد بیشتر درباره زندگی مردان بنویسد.
نظر شما