به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)ـ مهدي محدثي، نويسنده و پژوهشگر ديني و اجتماعي؛ از سنت‌های پسندیده اسلامی که یادگار پیامبر رحمت و مهربانی است و پس از به بار نشستن نهال انقلاب اسلامی رشد فزاینده و چشمگیری داشته، سنت حسنه «اعتکاف» است.
حضور پرشور نیایشگران و معتکفان در مسجدهای مقدس ایران و برخی بلاد شیعه، نشان دهنده علاقه امت اسلامی به این سنت حسنه است و مساجد بسیاری از شهرهای ایران، هر سال پذیرای انبوه «بریدگان از دنیا» هستند.
مردان و زنان خداجو و دینداری که با معتکف شدن در حریم کبریایی، در سحرگاهان نیمه‌های رجب، آب بیداری به سر و روی خود می‌زنند و با یاد و ذکر خدا در «ایام البیض»، ارزش‌های انسانی و عشق‌های عرفانی را در وجود خویش احیا می‌کنند. این خداجویان، با اعتکاف مي‌كوشند از «غرقاب مادیات» بیرون آيند و در دریای بی‌کران رحمت آفریدگار بی‌همتا غوطه‌ور شوند.
همچنان كه در كتاب‌ها و متون ديني متعددي سفارش شده است، این سه روز، بهترین فرصت برای خودسازی و توبه است؛ فرصتی طلایی برای رها شدن از دغدغه‌های زندگی مادی و پیوستن به عالم معنا. انسان در این دوره کوتاه، از حاکمیت غریزه‌های «خودمدارانه» آزاد و محو امواج بلند «خدا گرایی» می‌شود.
اما معتکف نباید خویشتن را بدون عشق به عبادت و نا آگاهانه در مسجد حبس کند! باید به محاسبه نفس بپردازد و با استمداد از ذات حق، زمینه بازگشت و توبه را فراهم سازد؛ باید با نماز، تلاوت کلام حق و راز و نیاز به درگاه ایزد بی نیاز، غفلت‌ها و زنگارها را از آیینه دل بزداید تا نور حقیقت بر آن بتابد؛ چرا که دل زنگار گرفته و آلوده به گناه، محل تابش و انعکاس پرتوهای خدایی نیست... .
خوشبختانه در چند سال اخیر علاوه بر تاليف و تدوين آثار ارزشمندي مانند كتاب‌هاي «احكام اعتكاف»، «اعتکاف چیست؟ معتکف کیست؟»، «اعتکاف، سلوک منتظران»، «اثرات و برکات اعتکاف»، «چهل حدیث اعتکاف»، «اعتکاف تولدی دوباره»، «اعتکاف، نجوای عارفانه» و ... اهتمام ویژه‌ای به این امر شده و اقشار گوناگون جامعه، به ویژه جوانان؛ زن و مرد، طلبه و دانشجو و ... برای زلال کردن دریای قلب خویش و زدودن ابرهای تاریک آسمان اندیشه، در این «گریز خداپسندانه از دنیا» شرکت می‌جویند، سر بر آستان دوست می‌سایند؛، با روزه و شب زنده‌داری، لگام نفس سرکش را به دست می گیرند و خویش را می‌سازند. آن گاه پس از اعمال «ام داوود»، در غروب سومین روز که سر بر سجده می‌گذارند، گویی تازه از مادر متولد شده‌اند؛ پاک و پیراسته از گناه.
مومنانی با این اوصاف، به مقام قرب الهی رسیده‌اند و فاصله‌ای با خدا ندارند؛ پس دعایشان نیز مستجاب است.
سه‌شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۰ - ۰۸:۰۰
نظرات