به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، رونمايي از اين كتاب عصر ديروز (دوشنبه، 28 شهريور) در فرهنگسراي انديشه برگزار شد. در اين نشست، احمد نثاري، مدير انتشارات اميركبير و ناشر كتاب، حجت‌الاسلام محمدجواد رودگر، رييس موسس حكمت و دين‌پژوهي و عليرضا برازش، نويسنده كتاب، حضور داشتند.

نثاري در ابتداي اين جلسه گفت: پيشينه فرهنگي ما با وضعيت اكنون ما هم‌خواني ندارد و توسعه كتاب‌خواني مي‌تواند ما را از اين غربت نجات دهد.

وي شرايط فرهنگي امروز ايران را دشوار و حساس خواند و گفت: استكبار جهاني در دنياي امروز در جبهه فرهنگي فعاليت مي‌كند و به سراغ اعتقادات ما آمده است، در زيرا دشمن اگر فرهنگ و اعتقاد يك جامعه را مطابق ميل خود كنند، ديگر نيازي به جنگ و اسلحه نيست. 

نثاري تاكيد كرد: بايد باور كنيم كه جنگ نرم در كشور ما اتفاق افتاده است و حقيقت دارد. باور كنيم كه در ميدان جنگ قرار داريم. عرفان يكي از مواردي است كه دشمن آن را هدف گرفته است و آنان مدام در حال تبليغ عرفان‌هاي بدون شريعت‌اند.

وي با اشاره به فقه‌مداري عرفان اسلامي گفت: تمامي عارفان اصيل ما، پيش از روي آوردن به عرفان، فقيه بودند. عرفان اسلامي، نهايت تكليف‌مداري و وظيفه‌محوري است. اين همان عرفاني است كه در كتاب «عاشق شو» نيز بر آن تاكيد مي‌شود.

مدير انتشارات اميركبير، انتشار و تبيين چنين كتاب‌هايي را براي معرفي عرفان حقيقي به جامعه مفيد دانست.

سپس حجت‌الاسلام رودگر، رييس پژوهشكده حكمت و دين‌پژوهي، درباره رويكرد اين كتاب به مفهوم عشق گفت: نويسنده كتاب با استفاده از آموزه‌هاي اسلامي و وحياني و همچنين استناد به ادعيه معصومين(ع) عشق را تحليل و تبيين مي‌كند. از ويژگي‌هاي مهم اين كتاب، تبيين عشق و محبت بر اساس آموزه‌هاي اسلامي در قالب ادبيات روزآمد و متناسب با نياز جامعه است.

وي يادآور شد: اين اثر، نخستين كتابي نيست كه در اين حوزه نوشته شده است و آخرين آنها نيز نخواهد بود. اين اثر نيز نظير ساير كتاب‌‌ها، نقاط ضعف و قوت دارد و بايد علاوه بر جلسه رونمايي، نشست نقد و برسي آن نيز برگزار شود.

رودگر، عشق را داراي مفهومي ناپيدا و غيرقابل تعريف دانست و گفت: عشق، مقوله‌اي تجربي و چشيدني است و بنابراين، ارايه تعريف از آن دشوار است. همه ما عاشقيم، اما جنس و سنخ عشق‌مان را نمي‌دانيم. عشق مفهومي دروني است كه نمي‌توان آن را از طريق كتاب و مدرسه آموخت.

وي با بيان اين كه «امروز شاهد ترور معنايي عشق و تحقير آنيم» گفت: اين كتاب را مي‌توان تلاشي براي احياي معنا و جايگاه رفيع و آسماني عشق دانست. امروز عشق از آسمان به زمين كشيده و كوچه و بازاري شده است! مقصود اين نيست كه عشق به زمين نيايد، بلكه نبايد به ورطه زميني شدن بيفتد.

رودگر افزود: عشق به زمين مي‌آيد تا ما را آسماني كند، نه اين كه زميني شود. كتاب‌هايي كه عرفان‌واره‌ها يا همان عرفان‌هاي نوظهور را نشر مي‌دهند، عشق را تاريك و تيره و كاملا زميني نشان مي‌دهند. در واقع، كودتاي سفيدي عليه معنا و مفهوم عشق ايجاد شده و آن را از معناي حقيقي خود خارج كرده است.

وي عشق را تفسيرناپذير خواند و گفت: براي ارايه دورنمايي از عشق بايد گفت كه اين مفهوم، به معناي تلاش براي رسيدن به كمال مطلوب است و هر عشقي كه در هيمن راستا باشد، مثبت و ممدوح است. عشق مثلثي شامل عاشق، معشوق و عشق است، اما در نهايت راه، تنها معشوق است كه مي‌ماند.

سپس برازش، نويسنده كتاب، گفت: شش سال پيش حدود دو هزار فيش براي نوشتن اين كتاب تهيه كرده بودم، اما به دليل بر عهده گرفتن مديريت شبكه يك سيماي جمهوري اسلامي ايران از انجام آن بازماندم. در تمام اين مدت، آرزو داشتم فرصتي براي اتمام اين كتاب پيدا كنم. اين اثر، مهم‌ترين كتابي است كه تاكنون نوشته‌ام.

وي افزود: ما هميشه و در هر كاري به دنبال بهترين‌هاييم، اما متاسفانه گاهي اوقات، بهترين را در كميت مي‌جوييم. در برخي مواقع، به عدد و رقم در عبادات توجه مي‌كنيم؛ اين كه فلاني چند ركعت نماز شب مي‌خواند يا چند بار به حج رفته است، برايمان اهميت پيدا مي‌كند. من در اين كتاب، به كيفيت عبادت فارغ از كميت آن توجه داشته‌ام.

برازش ادامه داد: عبادت را بر سه نوع تجار، عبيد و احرار دانسته‌اند. دسته نخست، براي رسيدن به بهشت، دسته دوم به خاطر ترس از خدا و دسته سوم، به عشق خود خداوند عبادت مي‌كنند. من در اين كتاب، هفت نوع عبادت را مشخص كرده‌ام كه دو نوع نخست آن اصلا مقبول نيستند. اين عبادت‌ها از روي ريا و عادت انجام مي‌شوند. خداپرستي نيز اگر از روي عادت انجام شود، هيچ فايده‌اي نخواهد داشت.

وي افزود: دو نوع عبادت، مقبول اما بي‌كلاس‌اند! اين عبادت‌ها به خاطر رسيدن به بهشت و ترس از جهنم انجام مي‌شوند. عبادت شاكرانه، عارفانه و عاشقانه، بهترين عبادت‌ها محسوب مي‌شوند كه تفاوت‌هاي ظريفي با يكديگر دارند و بهترين آنها عبادت عاشقانه است. عبادت شاكرانه اندكي بوي كاسبي مي‌دهد، زيرا فرد به اين دليل خدا را عبادت مي‌كند كه به او نعمت‌هايي داده است.

به گفته برازش، در عبادت عاشقانه، تمنايي است كه به غير از خدا در آن نيست. بايد دوست داشتن‌ خدا را به او اعلام كنيم و از او بخواهيم كه اين توان را به ما بدهد. 

وي در پايان گفت: در اين كتاب از حدود پانصد حديث، چندين آيه و چند صد بيت شعر براي تبيين انواع عبادت‌ها استفاده شده است. در اشعار آمده است كه عبادتي كه به اندازه يك پر خردل، اما عاشقانه باشد، بيش از سال‌ها عبادت غيرعاشقانه ارزشمند است.