من يار مهربانم
دانا و خوش بیانم
گويم سخن فراوان
با آن‌كه بي‌زبانم
پندت دهم فراوان
من يار پند دانم
من دوستي هنرمند
با سود و بي‌زيانم
از من مباش غافل
من يار مهربانم
«عباس يميني‌شريف» را خيلي‌ها با همين شعر بسيار مشهور «من يار مهربانم» مي‌شناسند. شاعري كه مي‌توان او را از نخستين شاعران و نويسندگان كودك و نوجوان در ايران دانست.
امروز 28 آذرماه، بيست‌ودومين سالگرد درگذشت اين فعال حوزه‌ي ادبيات كودك و نوجوان است.
«عباس يميني‌شريف» اول خرداد ۱۲۹۸ در محله‌ي پامنار تهران به دنيا آمد. در پنج سالگي به همراه خانواده‌ي خود در باغي واقع در دربند كه آن زمان دهكده‌ي كوهستاني كوچك و آرامي بود، اقامت كرد و از همان زمان براي تحصيل وارد مكتب‌خانه شد.
در محيط مكتب‌خانه، تنها آهنگ كلمات و جملات كه در قرائت متن‌هاي سنگين و آموزش درس‌هاي مختلف به كار گرفته مي‌شد، شور و شوقي در او برمي‌انگيخت و توجه او را به خود جلب مي‌كرد. اهميتي كه او به وزن و آهنگ در شعر كودكان مي‌داد از داشتن چنين توجهي در كودكي برخاسته بود.
او نخستين شعر خود را زماني كه در كلاس سوم ابتدايي نحصيل مي‌كرد سرود كه مورد تشويق معلمش هم قرار گرفت.
البته زماني به طور جدي سرودن برای کودکان را آغاز كرد که در دانش‌سرای مقدماتی آموزگاری با ادبیات کودکان دیگر کشورها آشنا شد. او در آنجا به تعدادي كتاب‌هاي خارجي براي كودكان دست يافت و براي نخستين بار در مقابل چشمان خود كتاب‌هايي با تصاوير زيبا و موضوعات جالب و ساده براي كودكان يافت.
از آن پس او به تهيه‌ي كتاب‌هايي براي كودكان ايران پرداخت و اين كار را با ترجمه‌ي يك كتاب انگليسي و سرودن شعرهاي براي‌ي كودكان آغاز كرد.
يكي از نخستين سروده‌هاي اين شاعر براي كودكان، در سال ۱۳۲۱ در روزنامه‌ي نونهالان چاپ شد. یک سال بعد با برنده شدن در نخستین مسابقه‌ي شعر برای کودکان به عنوان شاعر کودکان شناخته شد و از سال ۱۳۲۴ سروده‌هایش به کتاب‌های درسی دوره‌ي دبستان راه یافت.
«یمینی‌شریف» در همان سال مجله‌ي «بازی کودکان» را منتشر کرد که توانست به سبب زبان و محتوای مناسب با کودکان ارتباط برقرار کند.
شاعر «باغ دوستي» در سال 1335 با همكاري «جعفر بديعي» نخستين شماره‌ي مجله‌ي «كيهان بچه‌ها» را منتشر كرد و تا سال 1358 سردبير اين نشريه بود.
اين شاعر غير از نوشتن براي كودكان و نوجوانان، فعاليت‌هاي ديگري نيز داشت. از آن جمله مي‌توان به بنیانگذاری جایزه‌ي ادبی عباس یمینی‌شریف برای تشویق نویسندگان و تصویرگران ایرانی، نگارش کتاب اول ابتدایی، کتاب اول و دوم برای بزرگسالان نوآموز، کتاب‌های آموزشی برای پدران و مادران و مقاله‌های آموزشی و اجتماعی در روزنامه‌ي کیهان آن زمان اشاره كرد.
شعرها و داستان‌هاي عباس يميني‌شريف براي كودكان و نوجوانان به‌صورت كتاب‌هاي متعدد به چاپ رسيده است. نخستين كتاب شعر او به نام «آواز فرشتگان» در سال ۱۳۲۵ به چاپ رسيد.
او كه براي معالجه به آمريكا سفر كرده بود، هنگامي كه مرگ خود را نزديك ديد، قصد بازگشت به كشور را كرد. در پاسخ به اصرار اطرافيان براي ماندن در آمريكا و استفاده از امكانات آنجا براي معالجه گفت: «من فرزند آن آب و خاكم. بايد در كوهپايه‌هاي البرز، در خاك ري دفن شوم.»
و چنين هم شد. او در بيست‌وهشتم آذر ماه سال 1368 چشم از جهان فروبست اما شعرهايش در حافظه‌ي همه‌ي كودكان ايراني ثبت شد.
او در آخرين دو بيتي كه در روزهاي واپسين زندگي براي حك بر سنگ مزار خود سرود، گفت:
من نغمه‌سراي كودكانم
شادست ز مهرشان روانم
عباس يميني شريفم
گيريد ز كودكان نشانم
نظر شما