مهدی کافی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در تشريح انگیزه‌ خود برای تالیف این مجموعه از کتاب‌ها، به دغدغه هميشگي‌‌اش درباره مقابله با تهاجم فرهنگی غرب اشاره كرد و گفت: با دقت در  محتواي کتاب‌های آموزشی و کمک‌آموزشی انگلیسی، پی بردم که انگلیسی‌ها کتاب‌هاي آموزشي خود را به‌صورت بسیار زیبا و جوان‌پسند طراحی مي‌كنند و با ارسال اين كتاب‌ها به ساير كشورها، فرهنگشان را در تمام کشور‌های دنیا ترویج می‌دهند.

وی افزود: آن‌ها علاوه بر سودی که از راه انتشار این کتاب‌ها در سراسر دنیا نصیب خودشان می‌کنند، می‌کوشند فرهنگشان را به‌ دنیا القا کنند. در حقیقت، هدف اصلی آن‌ها گسترش دیدگاه‌های خود و گسترش فرهنگ مسیحی و تخریب ارزش‌های اسلامی است. این اقدام نه‌ تنها علیه کشور‌ ما و کشور‌های اسلامی، بلکه علیه بسیاری از کشور‌های دنیا در حال انجام است و آن‌ها در این زمینه تجربه صد ساله دارند. 

کافی با اشاره به اين كه این اقدام، نتیجه تفکر استعمارگرایانه کشور انگلستان است، توضیح داد: آن‌ها این اقدامات را با روش کاملا علمی و زیرکانه انجام می‌دهند و از تمام لوازم آموزشی روز دنیا برای برآورده کردن اهداف خود بهره می‌گیرند. تمام کتاب‌های آکسفورد مانند «لانگ‌من» یا «کمبریج» این ویژگی را دارند.

این پژوهشگر علوم دینی، شیوه مقابله کشورمان در برابر این تهاجم فرهنگی را محققانه ندانست و گفت: اندیشمندان سیاسی، حوزي و دانشگاهي باید در کنار هم این موضوع را مورد بررسی قرار دهند و ببینند که این کتاب‌ها چه فواید و چه مضراتی دارند. این بررسی باید نه به‌صورت خصمانه، بلکه به‌صورت محققانه انجام گیرد. آن‌ها به‌یقین پی خواهند برد که انتشار این کتاب‌ها جز هجمه فرهنگی و سیاسی با پشتوانه استعمار فرهنگی چیز دیگری نیست. این موضوعی است که رهبر انقلاب هم به نوعي بر آن تاکید دارند.

کافی همچنين گفت: به نظرم مراکزی مانند حوزه علمیه، جهاد دانشگاهی و وزارت آموزش و پرورش، بیشتر درگیر حل مسایل روز خودشانند و معتقدم که آن‌ها با آن‌که به رفع این مشکلات علاقه‌ دارند اما با محدودیت‌هایی مواجهند که توفیق پرداختن به رفع این مشکل را ندارند.

وی درباره مشکلاتي كه در اين راه برايش به وجود آمده، توضیح داد: بار‌ها به مراکز مختلف مراجعه کردم و پس از سه سال دوندگی تنها توانستم مجوز نشر و تاسیس موسسه دریافت کنم. این‌ مجوز‌ها برای محقق شدن اهدافم کاربرد چندانی ندارند و برای مقابله با این نوع از تهاجم فرهنگی در گام نخست نیاز به درک و در مرحله بعد نیاز به حمایت دارم تا بتوانم زیر نظر موسسه‌ای این کتاب‌ها را تدریس کنم. همسویی مراکز مختلف در این زمینه بسیار راهگشاست.

محقق حوزه دین درباره مجموعه كتاب‌هاي «رحمت و رحمتانه» توضیح داد: در حد توانايي خودم به تالیف کتاب‌های آموزش زبان انگلیسی اقدام کردم. در این مجموعه از کتاب‌ها، مطالب قرآنی و معارف اسلامی را با محتوای آموزشی آکسفورد ارایه کردم و در آن در هر درس، بخش‌هایی مانند؛ گفت‌وگو (conversation)، سوال(question) ، تمرین (exercise) و سایر مفاد آموزشی را که در کتاب‌های زیر نظر آکسفورد تالیف شده‌اند آورده‌ام. به عنوان مثال در تدریس سوره حمد، این سوره را در 2 جزوه و در هر جزوه هشت درس و در هر درس موضوع‌های مختلف مرتبط با این سوره را آورده‌ام. تصمیم دارم اين روش را براي تمام سوره‌های قرآن در 114 جزوه ادامه دهم.

کافی افزود: برای گسترش معارف قرآنی با دیدی باز به این موضوع نگاه می‌کنم و در تمام موسسه‌هایی که دعوت به سخنرانی می‌شوم از مسوولان آن‌ها می‌خواهم با ایجاد کانون رحمت، فضایی برای تهیه، تالیف و تدریس این کتاب‌ها ایجاد کنند. از متخصصان علوم قرآنی، کامپیوتر، زبان، هنر، روانشناسی آموزشی نیز برای همکاری در تهیه این جزوه‌ها دعوت می‌کنم. معتقدم با همکاری گروه‌های علمی و فرهنگی می‌توانیم این کتاب‌ها را با محتوایی بسیار خوب ارایه کنیم.

وی درباره ویژگی‌های آموزشی این كتاب‌ها گفت:در این کتاب‌ها بدون آن‌که به آیه یا روایت خاصی اشاره کنم مطالب را به ساده‌ترین روش آورده‌ام. هدفم از اين كار، آموزش مفاهیم به‌صورت غیرمستقیم بود. برای مثال درباره «عظمت خداوند» برای آن‌که به کودکان آموزش دهم که خداوند بزرگ است، در بخش آموزش سوره حمد آورده‌ام:/ I love my father why you love your father?/ because he gave birth to me/ he gave me food/ he raise me up/ بر این اساس بر مبنای تفسیر سوره حمد، به مفاهیم سوره حمد اشاره کردم. مفاهیمی که در آن به کوچکی نوع بشر و لطف خداوند نسبت به او اشاره دارد.

کافی درباره منابع مورد استفاده‌اش در این مجموعه گفت: مطالعات بسیاری در زمینه تفاسیر و متون انگلیسی داشته‌ام و این مجموعه در واقع برآیند مطالعاتم در زمینه علوم قرآن و زبان انگلیسی است. کوشیده‌ام این مجموعه آثار را با عنوان‌های کتاب‌های آموزشی زبان انگلیسی «رحمت» و «رحمتانه» در دو سطح آموزشی کودکان و بزرگسالان تالیف کنم.

وی در پاسخ به این سوال که «آیا این سبک از آموزش سبب نمی‌شود که زبان‌آموزان تنها در سطح لغت‌های قرآنی آموزش ببینند و با لغات دیگری که در سطح دنیا مطرح است، بیگانه باشند؟» گفت: به هیچ‌وجه این گونه نخواهد بود و این طرز فکر تنها تصورات ما نسبت به آموزش زبان است. برای نمونه من دوره دبستان را در مکتب‌خانه آموزش دیده‌ام،جایی که آموزش تنها بر اساس علوم قرآنی و اسلامی بوده است اما در دوران تحصیلم همواره احساس می‌کردم از سایر دانش‌آموزان که با شیوه‌های جدید آموزش دیده‌اند برترم. پس سبک آموزشی خاصی در کشورمان داریم که می‌توانیم آن را برای آموزش زبان انگلیسی هم به‌کار بگیریم. وقتی فرد مسلمان وارد سرزمین بيگانگان مي‌شود آن‌ها از او خواهند پرسید که شما به عنوان مسلمان چه دیدگاهی دارید و بنابراین آموزش اسلامی زبان انگلیسی قرآنی ضرورت می‌یابد.