به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نشست نقد و بررسي كتاب «افزايش احترام به خود در كودكان و نوجوانان» عصر روز گذشته دوشنبه(23مرداد) با حضور مهديه رضايي و سپيده باطبي در سراي اهل قلم برگزار شد.
 
رضايي در ابتداي اين نشست درباره مفاهيم مطرح شده در اين كتاب گفت: كتاب درباره مفهوم «احترام به خود» است؛ اين موضوع كه مفهوم احترام به خود چگونه شكل مي‌گيرد و چرا اين مفهوم اهميت دارد.
 
وي ادامه داد: هدف كتاب، درمان است و جامعه مخاطب آن والدين و درمانگران هستند البته از آن‌جايي كه زبان كتاب روانشناسي است، مخاطب اصلي‌اش نيز درمانگران‌ هستند. 

وي در ادامه سخنانش درباره مفهوم خود پنداره و خودانگاره توضيحاتي را ارايه كرد و افزود: هر چيزي كه فرد براي توصيف خود از آن استفاده مي‌كند و به عبارت ديگر مجموعه اطلاعاتي كه در ذهن فرد است و از آن براي توصيف خود استفاده مي‌كند مفهوم (ادراك خود) را تشكيل مي‌دهد. 

وي گفت: نحوه ارزيابي فرد از اين اطلاعات همان مفهوم احترام به خود و يا عزت نفس را تشكيل مي‌دهد. به طور مثال ممكن است فردي بسيار موفق باشد اما اين موفقيت براي خودش ارزش چنداني نداشته باشد، در اين حالت فرد داراي احترام به خود پاييني است. 

باطبي نيز در همين باره اظهار كرد: ارزيابي از خود نيز بر اساس تصويري شكل مي‌گيرد كه ما از خودمان داريم و اين تصوير مي‌‌تواند تصوير بدن(تصور فرد از ميزان جذابيت خود) و تصويري از عملكرد و رفتار فرد باشد. 

رضايي در ادامه درباره معيارهاي سنجش احترام به خود در فرد گفت: ارزيابي ما از خود ايده‌آل و خود واقعي ميزان احترام به خود را مشخص مي‌كند در واقع اگر خود اصلي ما با خود ايده‌آل فاصله بسياري داشته باشد احترام به خود ما پايين است. 

به گفته اين روانشناس، برخورد والدين با كودك و نيز رفتار سيستم آموزشي با او ميزان احترام به خود در فرد را تكميل يا ناقص مي‌كند. در واقع خانواده، مدرسه، گروه همسالان و .. به فرد كمك مي‌كنند تا ميزان سنجشي از احترام به خود داشته باشد. 

اين كارشناس ارشد روانشناسي، تغييرات فيزيكي و بيولوژيكي را يكي ديگر از عوامل سنجش ميزان احترام به خود دانست و افزود: اين تاثيرات به‌ويژه در سن بلوغ نمايان مي‌شود؛ تصوير فرد از بدن خود و پيام‌هايي كه از اطراف در اين باره مي‌گيرد ميزان احترام به خود را مشخص مي‌كند. 

وي تاكيد كرد: ميزان احترام فرد به خود ميزان سازگاري او را نيز تعيين مي‌كند و در صورتي كه فرد اين معيار را در خود به ميزان كمي داشته باشد ممكن است دست به رفتارهاي تخريبي مانند اعتياد و پرخاشگري بزند. 

رضايي با بيان اين‌كه عملكرد فرد نيز با معيار احترام به خود مشخص مي‌شود، اضافه كرد: اين‌كه فرد چقدر ميل به پيشرفت دارد بخشي از احترامي است كه فرد براي خود قايل است. 

وي در ادامه سخنانش گفت: خانواده نيز در سنجش احترام به خود تاثيرگذار است چون فرد به دنبال اين موضوع است كه بداند تا چه حد عضو ارزشمندي براي خانواده است. اجتماع نيز مي‌تواند با بازخوردهايي كه به فرد مي‌دهد احترام به خود او را افزايش يا كاهش دهد. 

رضايي با اشاره به عملكرد تحصيلي و رابطه آن با مفهوم احترام به خود افزود: از ميان معيارهاي سنجش احترام به خود اين ملاك عيني‌تر و قابل اندازه‌گيري‌تر است و در همه دنيا بر اساس اين ملاك راحت‌تر مي‌توانند احترام به خود را سنجش كنند. 

اين كارشناس ارشد روانشناسي گفت: اگر به سال‌هاي اوليه تربيت كودك برگرديم خانواده نخستين كساني هستند كه با ما ارتباط دارند آن‌ها مي‌توانند با تشويق و تنبيه برخي از رفتارهاي ما را پررنگ و يا كمرنگ كنند. اگر والدين از اصول درستي براي تشويق و تنبيه استفاده كنند كودكشان دوره نوجواني موفق‌تري خواهد داشت.
 
وي تاكيد كرد: بايد بين والدين و كودك پيوند عاطفي و هيجاني وجود داشته باشد تا تشويق و تنبيه روي كودك جواب دهد.
 
رضايي در همين باره اضافه كرد: اگر فرزندپروري سهل‌انگارانه باشد، احترام به خود كودك ضعيف مي‌شود چون قادر نيست در دوره نوجواني سختي‌ها را تحمل كند. از سوي ديگر اگر پدر و مادر استانداردهاي بالايي را براي فرزند پروري خود داشته باشند و همواره چيز بيشتري از كودك بخواهند پس از مدتي اين موضوع براي كودك عادي مي‌شود. 

وي تاكيد كرد: سبك مقتدرانه مي‌تواند به كودك كمك كند تا احترام به خود را بالا ببرد و نگاهي نسبي به همه دنيا داشته باشد. 

رضايي با اشاره به اين‌كه كتاب حاضر رويكرد شناختي و رفتاري دارد، گفت: در اين كتاب مي‌خوانيم كه چگونه فرد با جملاتي كه درباره خود مي‌گويد، شخصيتش را ارزيابي مي‌كند؛ افرادي كه از جملات مطلق براي توصيف خود استفاده مي‌كنند مانند اين‌كه من آدم بدي هستم، احترام به خود پاييني دارند. در حالي‌كه افرادي كه احترام به خود بالايي دارند از جملات نسبي براي توصيف عملكرد خود استفاده مي‌كنند. 

وي در بخش ديگري از سخنانش از روش درماني كتاب انتقاد كرد و گفت: كتاب بن‌بست‌ درماني بسياري را براي درمانگر باقي مي‌گذارد. به طور مثال به درمانگر ياد مي‌دهد كه از روي نشانه‌ها و علايم چگونه مفهوم احترام به خود را در كودك سنجش كند، اما درباره چگونگي درمان علت‌ها توضيحي نمي‌دهد. بسياري از رفتارهاي كودكان به خاطر رفتار والدينشان است و كتاب شرح نمي‌دهد كه چگونه بايد اين رفتارها را درمان كرد.
 
باطبي در همين باره پيشنهاد كرد: شايد لازم بود تا به گروه درماني در كتاب اشاره و اين روش درمان به آن اضافه شود. 

رضايي نيز با تاييد اين موضوع اضافه كرد: همچنين بايد ابزارهايي مانند هنر درماني، خانواده درماني و ... براي درمان كودك در اين كتاب اضافه شود.

در بخش پاياني اين نشست نيز سخناني درباره روند رشد و تحول خود پنداره و عزت نفس در افراد از سوي كارشناسان حاضر مطرح شد.

كتاب «افزايش احترام به خود در كودكان و نوجوانان» را آلیس پوپ، سوزان مک هیل و همكاران نوشته و پریسا تجلی آن را ترجمه كرده است.