به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، لوسیوس آنه‌ئوس، سنکا بزرگترین تراژدی‌نویس رومی چهار سال پیش از میلاد در کوردوبا متولد شد. از نظر عقاید فلسفی سنکا مشربی رواقی داشت. او یک سلسله از رساله‌های اخلاقی و سیاسی به منظور تربیت نرون، فرمانروای روم، به رشته تحریر درآورد که از میان آن‌ها می‌توان به «مشکلات طبیعی»، «نامه‌های اخلاقی»، «درباره عفو» و «درباره منفعت» اشاره کرد. 

«زنان تروا» داستان غمبار مصیبت‌هایی است که پس از شکست تروا و ویرانی آن بر سر زنان این سرزمین آمد. همچنین ماجرای دردناک و هول آور نمایشنامه «توئستس» پاره‌ای از سرگذشت خاندان شاهی تانتالوس را روایت می‌کند. خاندان تانتالوس در اساطیر یونان باستان خاندانی تبهکار هستند که بنیادشان بر فرزندکشی و خویشاوندکشی استوار است. 

سنکا دستمایه آثارش را از نمایشنامه نویسان بزرگ یونان گرفت ولی نمایشنامه‌هایش به هیچ عنوان، نه در زبان نمایشی و نه در شکل و نه در روح و جوهر نمایشی، تقلیدی به حساب نمی‌آیند. 10 تراژدی به نام سنکا ثبت شده است. همه این آثار را صاحب‌نظران اصیل می‌دانند به جز یک نمایشنامه با نام «اوکتاویا» که گمان می‌کنند بعدها از سوی نویسنده‌ای دیگر نوشته شده باشد. 

زبان سنکا نیز از خشونت و تحرک انباشته است. این مساله در هنگام احیای مجدد ادبیات باستان پس از قرن‌ها سبب شد که آثار سنکا سرمشق نویسندگان بسیاری به ویژه در انگلستان و درام نویسان عصر الیزابت شود. بسیاری از منتقدان و تاریخ‌نگاران تئاتر اعتقاد دارند که تراژدی‌های سنکا فقط در زمره نمایشنامه‌های کلازت(فقط خواندنی) جای می‌گیرد. 

ترجمه نمایشنامه‌های «زنان تروا و توئستس» اثر سنکا با ترجمه عبدالله کوثری، با شمارگان هزار و 500 نسخه، 200 صفحه و بهای 12 هزار تومان از سوی نشر نی منتشر شده است.

به قلم کوثری تراژدی هفت گانه «آیسخولوس» از سوی همین ناشر منتشر شده است.

«پوست انداختن»، «خودم با دیگران»، «گرینگوی پیر» و «آئورا»آثاری از کارلوس فوئنتس، «خوان رامون خیمنس» نوشته هاواردتی یانگ، ، «الکساندر پوشکین» نوشته‌ی جی تاماس شا، «مرگ در آند»، «گفت‌وگو در کاتدرال»، «جنگ آخرالزمان»، «چرا ادبیات؟»، «سور بز» و «عیش مدام: فلوبر و مادام بواری» نوشته‌ی ماریو بارگاس یوسا، «داستان‌های کوتاه آمریکای لاتین»، «ریشه‌های رومانتیسم» نوشته‌ی آیزایا برلین و «الکساندر نبسوک» نوشته‌ی جرالد پیروگ از جمله آثار کوثری اند.