سیدضیاء هاشمی، عضو گروه جامعهشناسی دانشگاه تهران در مراسم تشییع پیکر دکتر رحمتالله صدیقسروستانی با اشاره به اندیشهها و اقدامات ارزشمند این جامعهشناس برجسته و جدیت او در تحقیق و پژوهش،گفت: جامعهشناسی را با صدیق شناختم و همواره دانشجوی اویم.-
در ابتدای این مراسم دکتر غلامرضا جمشیدیها، رییس دانشکده علوم اجتماعی ضمن تسلیت به جامعه جامعهشناسی و خانواده استاد، بخشی از خصایل رفتاری، اخلاقی و پژوهشی مولف کتابهای گوناگون جامعهشناسی شهری را بیان کرد.
سپس دکتر سیدضیاء هاشمی، عضو گروه جامعهشناسی دانشگاه تهران و از همکاران دکتر صدیق که آشنایی فراوانی با وی داشت به بخشی از پروژههای تحقیقاتی که با او همکاری داشت اشاره کرد و گفت: صدیق کسی نبود که به این سادگی هجران و خلاء او قابل هضم باشد. کلاسهای درس او همواره خاص، تحقیقاتش کاملا جدی و علمی و محبتهایش غریبه و آشنا نمیشناخت.
وی با تاکید بر این که «جامعهشناسی را با صدیق شناختم و همواره دانشجوی اویم»، اظهار کرد: امروز برای مجموعه علوم اجتماعی و علاقهمندان به علوم اجتماعی رسمی و «علوم اجتماعی زمینی» که صدیق بنیانگذار آن در ایران بود، روز سختی است. صدیق در کار، اندیشه، تدریس و تحقیق به یکرویی و صداقت مشهور بود و به قدری صراحت لهجه داشت که برخی میرنجیدند. وفات صدیق نیز مانند حیاتش برای ما درسآموز است.
دکتر هاشمی با تاکید بر این که شاگردان صدیق به دانشگاه و جامعه علوم اجتماعی محدود نمیشوند، سخنان خود را پایان بخشید.
سپس دکتر محبوبه آیتاللهزاده، همسر دکتر صدیقسروستانی با اشاره به مدت طولانی شدت یافتن بیماری استاد و مشقتهایی که بهواسطه آن تحمل میکرد، گفت: معتقدم وقت ملاقات وی با معبود فرا رسیده بود. او شجاعانه جنگید و صبورانه تحمل کرد. وی زبانی برّا، قلمی رسا، روحی بزرگ و دلی رئوف داشت. قطعا بیمهریهایی هم دید، اما هیچگاه شکوه نکرد.
در ادامه این نشست علاوه بر نماینده انجمن اسلامی این دانشکده عدهای از همکاران و دانشجویان دکتر صدیقسروستانی نیز ضمن بیان برخی ویژگیهای اخلاقی و پژوهشی این جامعهشناسی به بخشی از اندیشهها و دستاوردهای علمی او اشاره کردند.
در این نشست عنوان شد که دکتر رحمتالله صدیقسروستانی از پیشکسوتان جامعهشناسی ایران با بیان نظریه «جامعهشناسی زمینی» و وبلاگی با همین عنوان معتقد بود باید با استفاده از تکنولوژیهای جدید ارتباطی، برای ایجاد انجمن مجازی جامعهشناسی و گاهی نقد جدی فضای علمی سود جست. وی با بیان نظریه «جامعهشناسی زمینی» در صدد ایجاد پلی میان جامعهشناسی و واقعیتهای روزمره جامعه بود.
دکتر صدیق سروستانی از سال 1363 به عضویت هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران درآمد و سال 83 به درجه استادی رسید. وی تا پایان عمر به تدریس، تالیف، تحقیق و راهنمایی دانشجویان پرداخت. او عصر هفتمین روز اردیبهشت ماه سال 92 دارفانی را وداع گفت.
از آثار و تالیفات وی میتوان به «جامعهشناسی شهری»، «آسیبشناسی اجتماعی؛ جامعهشناسی انحرافات اجتماعی»، «ما و دختران امروز؛ رویکردی جامعهشناسی»، ترجمه «رویکردهای نظری هفتگانه در بررسی مسایل اجتماعی» و «مبانی جامعهشناسی» اشاره کرد.
دکتر صدیقسروستانی از جمله محققان و نظریهپردازانی بود که برای شناخت دقیق و تحلیل مسایل جامعهشناسی با فقرا و متکدیان نیز زندگی کرده بود تا از نزدیک بتواند به ریشهیابی مشکلات و شناخت آسیبهای اجتماعی بپردازد.
نظر شما