دینی یا غیردینی بودن حکومت، تابع خواست مردم 

مخالفین دخالت حکومت در تبلیغ و اجرای دین، یا بیان این که دموکراسی تنها یک روش برای اداره جامعه است و از یک روش بماهو روش نمی‌توان این انتظار را داشت که پا را فراتر گذاشته و در اعتقادات و دین و آیین مردم دخالت کند، قائل به این می‌شوند که حکومت‌های دموکراتیک و مردمسالار نباید در اعتقادات و دین مردم دخالت کنند حتی در زمینه تبلیغ و اجرای آن.
این عده معتقدند دموکراسی یک شیوه و روش اداره جامعه است که در این روش باید آنچه که توسط قوه مقننه و قانون‌گذار منتخب مردم تصویب می‌شود توسط منتخبان دیگر آنها (که مستقیم یا غیرمستقیم انتخاب می‌شوند) به اجرا درآید. حال اگر مردم دین‌دار باشند بالطبع منتخبین آنها و در نتیجه قوانین آنها هم در مرحله تصویب و در مرحله اجرا دینی خواهد بود و اگر برعکس این باشد نتیجه نیز برعکس خواهد بود (سروش، 166: 1378 ـ یزدی، ابراهیم، 85: 1378) و این حاصل عملکرد سیستم دموکراسی است.

صفحات 82 و 83/ دین و قانون/ دکتر محسن اسماعیلی و همکاران/ انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 400 صفحه/ 7500 تومان