به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، به نقل از ستاد خبری چهاردهمین جشنواره تئاتر مقاومت، سهراب سلیمی با اشاره به متن‌های تاریخی ایران و جهان گفت: از همان بدو پیدایش هنر تئاتر، پیش‌قراولانی تئاتر مقاومت را از دریچه‌های مختلف به صحنه آورده‌اند و چه بسا، تمام تالیفات بزرگانی چون چخوف و برشت هم سرشار از ترویج فرهنگ مقاومت در برابر پلشتی‌ها و بدی‌ها است.
سلیمی با تاکید بر این‌که نباید هنر مقاومت را از زاویه‌ای بسته دید، تصریح کرد: شاید نخستین صحنه‌های تئاتر مقاومت به بدو پیدایش انسان و آدم و حوا بازگردد و آن هم چراهایی بود که با کشته‌شدن هابیل توسط قابیل پیش آمد. در این بین، رقابتی جذاب و درخور توجه برای ترویج نمادهایی که می‌خواهند خود را در دل این فرهنگ بیمه کنند پدید می‌آید.
سلیمی بیان کرد: «عشق» پدیده تئاتر مقاومت است و نباید تئاتر مقاومت به عنوان یک ایدئولوژی منحصر به فرد بسته در مفهوم جنگ و دفاع مقدس باقی بماند.
وی با تأکید بر این مهم که فرهنگ مقاومتی، هنر تئاتر را با یک انرژی خاص و ویژه از سوی بازیگر و گروه هدایت می‌کند اظهار کرد: آن چه که مهم‌‌تر از هر چیز دیگری به نظر می‌آید، الگوسازی‌های بسیاری است که توسط امثال من و هم‌نسلانم برای اثبات این امر صورت گرفته.
این هنرمند با اشاره به نخستین تجربههای خود در حوزه تئاتر مقاومت پس از انقلاب اسلامی ایران گفت: برای مثال، نمایش «حماسه ننه خضیره» به کارگردانی من را باید نخستین نمایش تئاتر مقاومت و دفاع مقدس دانست که تا حدی موجب رشد تئاتر کشور در این حوزه شد و جوانان را در آن دوره ترغیب به تولید نمایش‌هایی با مضمون مقاومت کرد.
سلیمی در پایان تصریح کرد: شاید موضوع جنگ و بهانه دفاع مقدس بتواند فضا و فرصتی را فراهم کند که از جنبه‌های گوناگون هنر مقاومت را تصویر کرد و با تکیه بر مفهوم والای عشق که آن را پدیده تئاتر مقاومتی می‌دانم، به جستجوی راه حقیقی صلح پرداخت و با نگارش دیالوگ‌های سازنده و به دور از تعصب فرهنگ مقاومت را از منظرهای گوناگون به چالش کشید.
سلیمی با تاکید بر این‌که نباید هنر مقاومت را از زاویه‌ای بسته دید، تصریح کرد: شاید نخستین صحنه‌های تئاتر مقاومت به بدو پیدایش انسان و آدم و حوا بازگردد و آن هم چراهایی بود که با کشته‌شدن هابیل توسط قابیل پیش آمد. در این بین، رقابتی جذاب و درخور توجه برای ترویج نمادهایی که می‌خواهند خود را در دل این فرهنگ بیمه کنند پدید می‌آید.
سلیمی بیان کرد: «عشق» پدیده تئاتر مقاومت است و نباید تئاتر مقاومت به عنوان یک ایدئولوژی منحصر به فرد بسته در مفهوم جنگ و دفاع مقدس باقی بماند.
وی با تأکید بر این مهم که فرهنگ مقاومتی، هنر تئاتر را با یک انرژی خاص و ویژه از سوی بازیگر و گروه هدایت می‌کند اظهار کرد: آن چه که مهم‌‌تر از هر چیز دیگری به نظر می‌آید، الگوسازی‌های بسیاری است که توسط امثال من و هم‌نسلانم برای اثبات این امر صورت گرفته.
این هنرمند با اشاره به نخستین تجربههای خود در حوزه تئاتر مقاومت پس از انقلاب اسلامی ایران گفت: برای مثال، نمایش «حماسه ننه خضیره» به کارگردانی من را باید نخستین نمایش تئاتر مقاومت و دفاع مقدس دانست که تا حدی موجب رشد تئاتر کشور در این حوزه شد و جوانان را در آن دوره ترغیب به تولید نمایش‌هایی با مضمون مقاومت کرد.
سلیمی در پایان تصریح کرد: شاید موضوع جنگ و بهانه دفاع مقدس بتواند فضا و فرصتی را فراهم کند که از جنبه‌های گوناگون هنر مقاومت را تصویر کرد و با تکیه بر مفهوم والای عشق که آن را پدیده تئاتر مقاومتی می‌دانم، به جستجوی راه حقیقی صلح پرداخت و با نگارش دیالوگ‌های سازنده و به دور از تعصب فرهنگ مقاومت را از منظرهای گوناگون به چالش کشید.
نظر شما