خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا). فرزانه زنگیان که متولد و مقیم تهران است. در رشته علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی درس خواند. سال‌ها در صدا و سیما برنامه‌های مختلف آن را نویسندگی کرد. همچنین در حوزه روزنامه‌نگاری هم مدتی فعال بود و مقالات متعددی در زمینه مشکلات تربیت کودکان و نوجوانان در دنیای معاصر و لزوم همکاری والدین با تحولات سریع جامعه امروز نوشت و یکی از مقالاتش به نام مقالاتش به نام «با امواج هم خانه شده‌ایم»، در مورد تأثیر فناوری‌های ارتباطی نوین بر روی کودکان با استقبال خوبی هم مواجه شد. 

زنگیان به علت علاقه‌ای که به حوزه ادبیات کودک داشت، سال‌ها با کودکان مهد و دبستانی کارکرد و حاصل کارش کتابی است به نام «پیغام بادباک» که انتشارات علمی و فرهنگی آن را منتشر کرده است..

برای ما از سال‌ها کار و تلاش‌تان با کودکان بگویید.
قبل از هرچیزی باید بگویم، خودم دو پسر دارم و مثل همه مادرها، بیشترین زمان را با آنها گذرانده‌ام. با آنها حرف زدم. برایشان کتاب خواندم و سعی کردم با نگاهی که آنها به دنیا و پدیده‌های آن داشته‌اند، ارتباط برقرار کنم؛ چرا که آشنایی با کودکان وقتی از طریق تجربیات مادرانی حاصل شود؛ ارزشمندترین تجارب را به دست می‌دهد. 

مدت‌ها با کودکان مقاطع مهد کودک و دبستان از نزدیک کار کردم و برایشان کتاب خواندم و تلاشم بر این بود که از طریق بازی و صحبت‌کردن و قصه‌گویی با آنها ارتباط برقرار کنم.  در ضمن دوره‌های بین‌المللی آموزش به کودکان مهد کودک را هم گذراندم.

دوره بین‌المللی آموزشی به کودکان، چه جور دوره‌ای است. بیشتر توضیح دهید.
در این دوره علاوه بر بخش‌های نظری که زیرنظر استادان برجسته برگزار می‌شود؛ در کارآموزی‌های عملی هم با دنیای کودکان و علاقه‌های آنها آشنا می‌شوید. 

در این کلاس‌ها، تعدادی از منابع مربوط به اصول روانشناسی کودک است که باید آن‌چه به صورت نظری مطالعه می‌کنید، شکل عملی آن را نیز در ارتباط با کودکان بررسی کنید و به صورت گزارش و مقاله ارائه دهید.

نتیجه کارتان چه بود؟
من با پشتوانه تجاربم و همکاری تعدادی از خانم‌ها علاقه‌مند، هفته‌ای دوبار برای کودکان کارگاه‌هایی تشکیل داده بودیم که هدفش ارتقاء انگیزه کودکان برای مطالعه و یادگیری بیشتر بود. 

البته این کارگاه‌ها طوری برگزار می‌شد که مادرانی هم مجبور بودند با کتاب‌های کودکان و همین طور با روانشناسی کودکان بیشتر آشنا شوند تا بتوانند ارتباط خوبی با کودکشان برقرار کنند. به دلیل ارتباط مؤثر و هدفمند با کودکان و فرآیند تفکر و نتیجه‌گیری‌های کودکانه؛ توانسته‌ام کتابم را بنویسم به نام «پیغام بادبادک». 

از کتابتان بگویید. برای چه گروه سنی است و موضوع آن چیست؟
برای گروه سنی ب و ج است و موضوع داستان تم فرازمینی دارد و درباره نیایش است. من در این کتاب سعی کردم با استفاده از روش‌های مناسب، مفاهیم انتزاعی را برای کودکان عینی کنم. به شکلی که با توجه به ساختار ذهنی کودکان این مفاهیم، برای آنها ملموس و قابل پذیرش شود.

به نظر شما این کتاب‌ها تا چه اندازه می‌توانند به کودکان کمک کنند؟
معمولاً کودکان سؤال‌هایی می‌کنند؛ در مورد اینکه خدا کجاست؟ چه طور با او حرف بزنیم. چه طور ما را می‌بیند و از این قبیل سؤال‌ها. حتی والدین‌شان از من می‌پرسیدند چطور به بچه‌هایمان جواب بدهیم. کتاب «پیغام بادبادک» در همین راستا نوشته شدهاست.

شما چقدر به کارتان اطمینان داشتید؟ چطور به این سوال‌ها پاسخ دادید؟
به شکلی که با توان و ساختار ذهنی کودک هماهنگی داشته باشد و نتیجه‌گیری اشتباه به وجود نیاورد. من قبل از چاپ کتابم، بارها آن را برای بچه‌ها خواندم و براساس عکس‌العمل‌های آنها و سؤال‌هایشان، داستان‌نویسی کرده‌ام. به علاوه قبل از نوشتن داستانم، با چند تن از نویسندگان و کارشناسان ادبیات کودک، حتی با دو تن از روانشناس‌های کودک و مشاوران مذهبی صحبت داشتم تا انتقال مفاهیم به شکل صحیح صورت بگیرد.

در حال حاضر کار جدیدی در دست چاپ دارید؟
بله. مجموعه مقالاتی در مورد ادبیات کودکان نوشته‌ام. همین‌طور داستان‌هایی با مضامین فرازمینی و موضوع دفاع مقدس که در مقطع کودک کمتر به آن پرداخته شده و یک سری داستان‌های فکری که در عین حال که کودک را سرگرم می‌کند او را به تفکر هم وادار می‌کند.
 
خبرنگار: زهره یحیی‌پور