دولتشاهی درباره انگیزه‌اش از نوشتن این کتاب به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) اظهار کرد: انگیزه من در نوشتن این کتاب سرنوشت ایرانیانی است که به سراب رفتند. کسانی که بعد از کودتای 28 مرداد از کشور مهاجرت کردند و عمرشان در غربت تلف شد. 

نویسنده کتاب «لهستانیان و ایران» در ادامه گفت: یکی از دلایلی که باعث شده پژوهشگران به سراغ بررسی حضور کاوه پور‌رهنما در لهستان بروند فعالیت‌هایی است که وی در آموزش و یادگیری زبان فارسی در لهستان انجام داده است. 

وی درباره بهره‌گیری از اسناد تاریخی در تالیف این کتاب اظهار کرد: این کتاب با رویکردی اسنادی به بررسی حضور کمونیست‌های ایرانی قبل و بعد از کودتای 28 مرداد سال 1332 می‌پردازد و اسناد تاریخی نقش ارزشمندی در تالیف این کتاب دارند. در این اثر سرنوشت افراد بر اساس اسناد فارسی و لهستانی بررسی می‌شود. در واقع کتاب در هر فصل به زندگی برخی چهره‌های کمونیست در لهستان می‌پردازد.

این پژوهشگر و لهستان‌شناس ادامه داد: آن‌چه باعث شد پوررهنما به لهستان مهاجرت کند مجازاتی بود که پس از کودتای 28 مرداد برای فعالان حزب توده رقم خورد. وی یکی از افرادی بود که به دلیل عضویت و فعالیت در حزب توده به اعدام محکوم شد و برای فرار از اعدام نخست به عراق و سپس به بلغارستان رفت. پس از مدتی پوررهنما راهی لهستان شد و تحصیل در رشته ادبیات و هنر در دانشگاه ورشو را برگزید.

دولتشاهی افزود: حضور پوررهنما در دانشگاه ورشو، تدریس زبان و ادبیات فارسی منشا خدمات فرهنگی شد و بسیاری از دانشجویان علاقه‌مند به زبان فارسی را جذب کرد. به همین دلیل در نشستی که در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب در سال 1391 با عنوان «کاوه پور رهنما، پایان یک تبعید» برگزار شد از تلاش‌های وی در گسترش و ترویج زبان فارسی در لهستان با حضور کارشناسان ایرانی و لهستانی قدردانی شد.

این پژوهشگر با اشاره به حضور موثر کاوه پوررهنما در لهستان بیان کرد: وی از افرادی بود که به دلیل عضویت و فعالیت در حزب توده پس از غیرقانونی شدن این حزب در سال 1332 به اعدام محکوم شد و پس از محکومیت از ایران به عراق و از آن‌جا به بلغارستان گریخت و در بلغارستان در رشته تئاتر مشغول به تحصیل ‌شد. وی همکلاسی کریشتوف کشلوفسکی (کارگردان و فیلم‌نامه نویس لهستانی) شد. پوررهنما در کنار هنر، ادبیات را نیز دنبال کرد و سال‌ها در دانشگاه ورشو به تدریس زبان فارسی اشتغال داشت.

وی ادامه داد: در سال 2006 میلادی سفارت جمهوری اسلامی ایران در لهستان طی مراسمی در کتابخانه دانشگاه ورشو از وی و فعالیت‌های فرهنگی‌اش تجلیل شد. او تنها ایرانی است که به زبان لهستانی سه عنوان رمان نوشته که هیچ‌گاه به فارسی ترجمه نشد.

درباره علیرضا دولتشاهی:

علیرضا دولتشاهی در فرودین 1344 در تهران به دنیا آمد. وی دررشته کتابداری – اطلاع‌رسانی تحصیل کرده است و در سال 1382 مرکز مطالعات لهستان را در تهران تاسیس کرد. دولتشاهی به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، لهستانی و اسپرانتو آشنایی دارد. وی لهستان‌شناس، مترجم، پژوهشگر و شاعر است و هم اکنون در تهران به کتابداری اشتغال دارد.

دولتشاهی کتاب «لهستانیان و ایران» و کتاب شعری با عنوان «قربتِ غربت» را تالیف کرده و مقاله‌های بسیاری مانند «نام‌شناسی نام افراد در دهه هشتاد»، «نگاهی به دو زبانگی»، «نقش دفاتر رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در ترویج زبان و ادبیات فارسی» و «ایران و سفرنامه‌ها» را نوشته است.