به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نشست «قرآن و آموزش و پرورش» عصر دوشنبه 16 تیر با حضور محمدمهدی بحرالعلوم، معاون آموزش و پژوهش سازمان دارالقرآن‌الکریم و احمد حاجی ‌شریف، معاون نظارت بر چاپ و نشر قرآن سازمان دارالقرآن‌الکریم در سالن کنفرانس باغ‌موزه دفاع مقدس برگزار شد. 

ضعف بسیار منابع آموزشی قرآن
محمدمهدي بحرالعلوم در این نشست گفت: منابع و مکتوبات آموزشی معلمان قرآن ضعف و اشکالات بسیاری دارد که باید برطرف شود. مقام معظم رهبری در دیدار با جامعه قرآنی در ماه مبارک رمضان امسال (1393) اشاره کردند که از وضعیت عمومی آموزش قرآن در کشور رضایت ندارند. 

وی افزود: اگر قصد تحول علمی در آموزش قرآن درسی کشور داریم، باید دو بازوی این تحول را تقویت کنیم و آن آموزش و پرورش در حوزه آموزش و تربیت، و رسانه ملی در حوزه تبلیغ و فرهنگسازی است. یکی از دلایل اهمیت آموزش و پرورش این است که کودکان از سن کم وارد مدرسه می‌شوند و همین سن بهترین دوران برای آموزش حفظ و قرائت قرآن کریم است. 

معاون آموزش و پژوهش سازمان دارالقرآن الکریم در ادامه با اشاره به پژوهش این سازمان درباره آموزش قرآن در سال‌های نخستین بعثت پیامبر اسلام (ص) گفت: با این پژوهش قصد داشتیم سنت نبوی در راه آموزش قرآن را پیدا کنیم. اصول روش پیامبر در طول تاریخ قابل تقليد است، به این معنا که باید نخست اين اصول را شناسایی و بر مبنای آن و وضعیت جامعه امروزمان روش‌های نوین آموزش را طراحی کنیم. 

بحرالعلوم در ادامه اظهار کرد: در آموزش قرآن به‌شيوه سنت نبوی، اجبار، تحمیل و تعجیل وجود ندارد. بر این اساس نباید هیچ کس را به حفظ قرآن مجبور کرد. در دیداری که سال 1380 با مقام عظمای ولایت داشتیم، ایشان تذکر دادند که حفظ قرآن باید به دور از اجبار و فشار باشد چرا که اثرات منفی به بار می‌آورد. 

وی همچنین به اهمیت اصول تربیتی برای آموزش قاریان اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین اصول، رویکرد تربیتی است. آموزش قرآن به عنوان شغل و حرفه محسوب نمی‌شود که به نسل آینده انتقال دهیم. متأسفانه آواها و دستگاه‌های موسیقی در آموزش قرائت قرآن ارائه می‌شود اما شاهد آموزش خود قرآن نیستیم. ما باید قاریانی را تربیت کنیم که قرآنی باشند. اگر قاریان‌ کشور در زندگی‌ شخصی خود بویی از قرآن نبرند، در آینده شاهد انحراف جدی در آموزش قرآن خواهيم بود. 

سیاست‌های آموزش قرآن مشخص نیست 
احمد حاجی ‌شریف، معاون نظارت بر چاپ و نشر قرآن سازمان دارالقرآن‌الکریم نیز یکی دیگر از سخنرانان این نشست بود. او به نقاط قوت و ضعف در وضعیت فعلی آموزش قرآن در نظام آموزش و پرورش کشور اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین مساله در زمینه آموزش قرآن، مربوط به حوزه سیاست‌های آموزش قرآن در آموزش و پرورش است. ما هنوز نمی‌دانیم که ابتدا روخوانی قرآن اهمیت دارد یا حفظ؟ حتی اندازه روخوانی را هم نمی‌دانیم. این نشان می‌دهد که سیاست‌ها مشخص نیست. 

وی افزود: مقام معظم رهبری در فرمایشات‌شان تاکید دارند تا زمانی که کودکان را با روخوانی قرآن آشنا نکرده‌ایم، نباید به مفاهیم قرآنی ورود پیدا کنیم. معلم قرآن مساله مهم دیگر است که تاکنون چندان مورد توجه نبود. همچنین توجه اولیاي مدرسه و اولیای بچه‌ها به درس قرآن کمتر است. 

حاجی ‌شریف همچنین اظهار کرد: در مدارس شاهد هستیم معلم ریاضی حتی از زمان کلاس قرآن می‌گیرد تا درس خود را تکمیل کند، اما معلم قرآن هیچگاه چنین امکانی ندارد. کتاب‌های درسی مشکل دیگری است که با آن روبه‌رو هستیم. 

وی در پايان با اشاره به اشکال‌هاي کتاب‌های درسی آموزش و پروش در درس قرآن گفت: کتاب‌های درسی که وزارت آموزش و پرورش برای درس قرآن طراحی کرده، اشکالات بسیاری دارد. علامت‌گذاری کتاب‌های درسی و روش آموزشی و کتابت در قرآن اهمیت بسیاری دارد که در کتاب‌های درسي اعمال نشده است. بیش از 97 درصد کتاب‌های آموزشی قرآن به یک شیوه است اما کتاب درسی آموزش و پرورش از لحاظ علامت‌گذاری مشکلاتی دارد.