به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کتاب «قانون جذب و اسلام» نوشته حمزه شریفی‌دوست با عنوان فرعی «بررسی مستندات دینی قانون جذب» توسط نشر نشر معارف چاپ و روانه بازار کتاب شده است.

قانون جذب طرحی است که امروزه در سراسر جهان از آن سخن می‌گویند. در کشور ما نیز بعد از نمایش فیلم «راز» از تلویزیون، افزون بر 100 جلد کتاب برای ترویج این مفهوم ترجمه یا تألیف شد. بعضی از هواداران مسلمان قانون جذب، تلاش می‌کنند آن را اسلامی معرفی کنند.

این کتاب بر آن است به این پرسش پاسخ دهد که آیا قانون جذب اسلامی است یاخیر؟ آیا منظور از فال، دعا، شگون بد، تلقین و شکر، همان قانون جذب است؟ این کتاب با پرهیز از طرح مسایل پیچیده، سعی در ارایه پاسخی رسا و شیوا به این پرسش‌ها دارد.

این کتاب در سیزده فصل به بررسی مستندات دینی قانون جذب می‌پردازد. فصل نخست با عنوان «تاریخچه قانون جذب» با ارایه تعریفی از این قانون، مطالبی درباره حقیقت آن بیان کرده و در فصل دوم با عنوان «دعا و قانون جذب» نیز به تعریف جایگاه خدا در قانون جذب پرداخته و معنای استجابت دعا در معارف دینی را مورد توجه قرار داده است.

همچنین «شکرگزاری و قانون جذب»، «تلقین و قانون جذب»، «خوش‌گمانی و قانون جذب» و «یقین و قانون جذب» به ترتیب عناوین فصل‌های سوم تا ششم فصل‌های این کتاب را به خود اختصاص داده و در ادامه نیز به مطالبی درباره «تفکر و قانون جذب»، «فال نیک و قانون جذب»، «نفوس بد و قانون جذب» و «درست‌ها و نادرست‌های قانون جذب» پرداخته شده است.

فصل آخر این کتاب با عنوان «سخن پایانی» بخشی است که نویسنده در آن، رسالت اصلی این کتاب پرداختن به این پرسش عنوان کرده که آیا اسلام قانون جذب را تأیید می‌کند یا خیر، آیا مفاهیمی که بعضی سخنرانان مسلمان امروزه کشور به عنوان مستندات دینی قانون جذب مطرح می‌کنند، حقیقت با ادعای قانون جذب که ارتباط‌گیری ذهن با رویدادهای عالم خارج است، منطبق است؟ آیا ادعای خلق و آفرینش‌گری و جذب اتفاقات مشابه با تجمعات ذهنی که در کارگاه‌های راز تکرار می‌شود با ادله دینی قابل اثبات است یا خیر؟

در بخشی از این کتاب با عنوان «دعا و قانون جذب» آمده است:
یکی از مشهورترین روایاتی که امروزه برای تبلیغ قانون جذب از آن سود می‌برند، روایت اصول کافی در باب دعاست. امام صادق (ع) فرمود: «اذا دعوت فظن ان حاجتک بالباب؛ هنگامی که خدا را می‌خوانی چنان باش که گویی دعایت برآورده شده  و خواسته‌ات آماده است»

آنچه درباره این حدیث و امثال آن نباید مورد غفلت واقع شود، تأمل در معنای دعاست. دعا در متون دینی به معنای درخواست خاشعانه از خداوند متعال است. در دعا انسان نه از خودش، که از منبع لایزال الهی طلب می‌کند و این درخواست را متواضعانه مطرح می‌کند و صد البته انسان مومن قبل از همه این‌ها باید اعتقاد و اندیشه صحیحی درباره خدای خود داشته باشد. به عبارت روشن‌تر بنا بر منابع دینی، فرد دعاکننده باید در سه محور بینش خود را اصلاح کند: 1. توجه به استجابت‌کننده درخواست (اعطا کننده)، 2. نظام باورها (جهان‌بینی)، 3. صورت دعا (کیفیت درخواست).

روایت بالا در صدد است محورهای اول و دوم را روشن نماید؛ یعنی اعطا کننده را معرفی کرده و سپس هندسه فکری و بینشی انسان را که از آن به جهان‌بینی یاد می‌شود، اصلاح و به صورت صحیحی بنا کند.»

 کتاب «قانون جذب و اسلام» توسط حمزه شریفی‌دوست توسط نشر معارف در 160 صفحه، با شمارگان دو هزار نسخه به بهاي 6 هزار تومان روانه بازار نشر شده است.