نشست «درسگفتارهايي درباره حافظ» بدون حضور شايگان و دولت آبادي برگزار شد
خرمشاهي: حافظ شاد و شادي بخش است/غزلهايي سرشار از تنوع مضامين و معاني
بهاءالدين خرمشاهي در نشست «درسگفتارهايي درباره حافظ» گفت: حافظ به تنوع مضامين و معاني معروف و نظر كرده خدا و مردم ايران است. ديوان او سرشار از اشارات شاد و شاديبخش است و هربار غزلي از او ميخوانيم ما را از اندوه ميرهاند.
وي افزود: اگر بخواهيم بگوييم درباره چرا حافظ ديوانش را با نام خدا شروع نكرده، اين ايراد را شايد بتوان به مولانا هم گرفت. حافظ شك شيرين هم دارد. سخن زيباي مطهري هم نيز بازگو كننده همين موضوع است كه مي گويد: «شك گذرگاه خوبي است اما منزلگاه خوبي نيست.» در ديوان حافظ سخن از حضرت مريم، موسي، يعقوب و ابراهيم نيز آمده است.
نويسنده كتاب «ذهن و زبان حافظ» اضافه كرد: طنز در آثار حافظ يك مبحث نيست بلكه روش است. حافظ همچنين در ديوانش اسطورهسازي ميكند. حافظ همواره اميدوار است. هيچ وقت حافظ را نميخوانيم كه اندوهگين شويم. غزل حافظ شاد و شادي بخش است و اين ويژگي شعر اوست.
خرمشاهي گفت: در ديوان حافظ براي ترك ريا خرقه آتش زده ميشود. شعر حافظ شرح حاشيه بر شعر خيام است اما خيام در مقايسه با او نوميد است اما وقتي حافظ را ميخوانيم اگر ملالي هم داشته باشيم آن ملال از بين ميرود. هيچگاه حافظ نخواندهام كه اندوهگين بشوم و شعر او سرشار از شور حيات است. حافظ در ديوانش درباره زن خودش حرف ميزند ولي در ديوان او نبايد به دنبال دختر و زن بگرديم.
اين مترجم توضيح داد: در ستايش باده و بادهستايي نميتوان شاعري را مانند حافظ يافت. ديواني خمريه سراتر و باده ستايگرتر از حافظ نداريم. در ديوان حافظ نيز بيش از هر ديوان ديگري اشاره به عشق و معشوق ميشود كه اشاره به لولي يكي از بهترين آنهاست. حافظ در يكي از غزلهايش ميگويد: «دلم رمیده لولیوشیست شورانگیز/دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز//فدای پیرهن چاک ماه رویان باد/هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز».
وي گفت: حال و مقام و حجاب خودي و خانقاه و صومعه نيز در وادي عرفان حافظ مطرح ميشوند. از بيت «نقدها را بود آیا که عیاری گیرند/تا همه صومعه داران پی کاری گیرند» نمونهاي از اين گفتمان و مبحث است.
پيش از اين قرار بود در نشست «درسگفتارهايي درباره حافظ» محمود دولتآبادي و داريوش شايگان نيز حضور داشته باشند كه اين جلسه بدون حضور آنها برگزار شد.
نظر شما