به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) نجومیان کتاب «بعد از نقد نو» را که با ترجمه مشیت علایی منتشر شده و به تازگی به چاپ دوم رسیده است، نخستین اثری دانست که در متون ترجمه شده در ایران به ریشه‌های فلسفی نقد نو پرداخته و آرای فلسفیِ در تعارض با اندیشه نقد نو را واکاوی می‌کند.
وی در این باره گفت: مولف در این کتاب با رویکرد تاریخی به «تاریخ اندیشه» در میانه قرن بیست می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیدایش اندیشه‌های ساختارگرا، پساساختارگرا، هرمنوتیک، پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیسم به دگرگونی پارادایم نقد در آمریکا انجامید، به گونه‌ای که نقد ادبی از ساحت فلسفی هستی‌شناختی به ساحت معرفت‌شناختی دگرگون شد و نقد درون‌نگر جای خود را به نقد برون‌نگر داد. در همین دوران است که نگاه اصالت محور نقد که در پی تعریف ذات ادبیات بود، جای خود را به نگاهی تصادفی، گفتمانی و زمینه‌محور به ادبیات داد.
وی با اشاره به بخش‌های کتاب گفت: رد پای اندیشه و نگاه فوکو در جای جای اثر مشهود است. مولف در فصل پایانی به طور مشخص به فوکو می‌پردازد. پایان‌بندی کتاب را یک نتیجه‌گیری براساس آنچه در روند کتاب به آن پرداخته شده نمی‌توان قلمداد کرد. در واقع فرانک لنتریچیا در فصل پایانی پیش‌بینی می‌کند که چگونه اندیشه‌هایی که در سال‌های 1957 تا 1977 تداعی‌گر تفکر فوکویی هستند در دهه 1980 بر جهانِ اندیشه سیطره پیدا خواهند کرد و در واقع، پی‌گفتارِ کتاب چشم‌اندازی است از آنچه او گمان دارد در آینده تحقق خواهد پذیرفت.
نجومیان درباره کیفیت ترجمه این کتاب به زبان فارسی گفت: من بخش اعظم این کتاب را پیش از ترجمه به زبان اصلی مطالعه کردم و
باید بگویم که با اثری دشوار از نظر زبانی مواجهیم. من برگردان این کتاب را به زبان فارسی، برگردانی روان و دقیق می‌دانم و ایراد خاصی در امر ترجمه در آن ندیدم.
این منتقد پیشنهاد کرد که بهتر است در چاپ‌های بعدی واژه نامه‌ای به پایان کتاب اضافه شود.
«بعد از نقد نو» از سوی انتشارات «مینوی خرد» منتشر شده است.
نشست نقد این کتاب هفته گذشته در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب برگزار شد.
شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۳ - ۰۸:۰۶
نظر شما