محمود عزیزی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره کتاب‌ها و پژوهش‌های زنده‌یاد مرتضی احمدی عنوان کرد: کار مهم و ماندگار زنده‌یاد مرتضی احمدی، ثبت تاریخ شفاهی هنر نمایش و ترانه‌های فولکلوریک و همچنین موسیقی آنهاست. این کتاب‌ها اکنون از ارزش‌های ماندگار نمایش ایرانی است.

وی افزود: ما به درستی قدردان زحمات زنده‌یاد احمدی نبوده‌ایم. او به ثروت معنوی جامعه ما افزوده است. کار کسانی چون او که در این سن بالا و در وضع نامناسب انتشار و پخش کتاب در ایران، بدون هیچ چشمداشتی فرهنگ بومی را ثبت می‌کنند، قطعا ایثار است. این هنرمند پیشکسوت می‌توانست در این سال‌های آخر به استراحت بپردازد، اما نسبت به فرهنگ بومی و نمایش سنتی ایران و تهران احساس مسئولیت می‌کرد و نمی‌توانست آرام بنشیند.

عزیزی در ادامه با اشاره به القابی مانند «پدر تهران» که به زنده‌یاد مرتضی احمدی داده شد، گفت: من اگر جای مسئولانی بودم که کار هنرمندان را مثلا ارزش‌گذاری می‌کنند، در زمان حیات این هنرمند برجسته لقب «پدر تئاتر ملی ایران» را به او می‌دادم. شاید این القاب تاریخ مصرف داشته باشد و در آینده نیز کسانی که شایسته این القاب هستند در جامعه هنری کشور ظهور کنند، اما نکته اینجاست که این القاب باید به دلیل کارهای پژوهشی ماندگار مرتضی احمدی به نام او ثبت ‌شود و نه این‌که صرفا القابی تعارف گونه باشد.



نویسنده کتاب «سرشت سوگناک زندگی» خطاب به پیشکسوتان هنرهای سنتی ایران که اکنون در قید حیات هستند و کسی سراغی از آنها را نمی‌گیرد، گفت: ما روز به روز در حال از دست دادن بسیاری از امکانات فرهنگ عمومی‌مان هستیم. همچنین بسیاری از هنرمندان پیشکسوت و دیگر کسانی که اندوخته‌های شفاهی دارند، نیز سال به سال دارند از میان ما می‌روند، بدون آن‌که اندوخته‌های خود را برای آیندگان باقی بگذارند.

این عضو هیات علمی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران با انتقاد از کسانی که خود به نگارش و انتشار زندگینامه خود اقدام می‌کنند، گفت: بیماری عجیبی که در جامعه فرهنگی ما شیوع پیدا کرده این است که بسیاری از شخصیت‌ها خودشان آن‌گونه که می‌خواهند زندگینامه خود را می‌نویسند. این کار اشکال دارد و باعث بسته شدن راه پژوهش درباره آثار و منظومه فکری شخصیت‌ها در آینده می‌شود.

عزیزی همچنین اظهار کرد: در طول این سال‌ها من بسیاری از دانشجویانم را که علاقه‌مند به آیین‌ها و نمایش‌های سنتی ایران بودند به مطالعه کتاب‌های زنده‌یاد مرتضی احمدی ترغیب کردم. به‌نظرم باید کار تحقیقی و پژوهشی درباره هنرمندانی چون مرتضی احمدی در دانشگاه‌ها در قالب پایان‌نامه و یا یک کار پژوهشی آکادمیک انجام شود.

زنده‌یاد مرتضی احمدی روز گذشته، یکشنبه 30 آذر 1393، در سن 90 سالگی در تهران درگذشت. مراسم تشییع این هنرمند فقید، از ساعت 9 صبح چهارشنبه سوم دی 1393 از مقابل تالار وحدت انجام می‌شود.

«کهنه‌های همیشه نو»، «پیش پرده و پیش‌پرده خوانی»، «من و زندگی: خاطرات مرتضی احمدی»، «فرهنگ بر و بچه‌های ترون: کلمه‌های ویژه، واژه‌ها، اصطلاحات و ضرب المثل‌های تهرانی» و «پرسه در احوالات تهرون و ترونیا» نام شماری از کتاب‌های منتشر شده زنده‌یاد مرتضی احمدی است.