محمدجعفر یاحقی، مدیر قطب علمی فردوسیشناسی و ادبیات خراسان در نشست «شاهنامه در آناتولي»گفت: زبان فارسی، زبان ادبی و دیوانی عثمانیان بوده است.
جایگاه فردوسی و اثر پر آوازه شاهنامه در فرهنگ و ادب ایران و حوزه وسیعی از جغرافیای منطقه، موضوع اصلي این نشست ادبی بود.
در ابتداي اين نشست، محمدجعفر یاحقی، مدیر قطب علمی فردوسیشناسی و ادبیات خراسان با اشاره به دیرینگی هزار ساله شاهنامه، این اثر جاودانه حکیم ابوالقاسم فردوسی را همچنان زنده خواند و از زیباییهای هنری، اخلاقی و استوره شناسی آن سخن گفت.
وي سیر ترجمههای شاهنامه به زبان ترکی را نشان از پیوندهای کهن فرهنگی ایران و آناتولی دانست و گفت: زبان فارسی برای سالیان دور و دراز، زبان ادبی و دیوانی عثمانیان بوده است.
کاووس حسنلی، رئیس مرکز حافظشناسی شیراز نیز به تشريح جایگاه ادبی و تاریخی شاهنامه پرداخت و افزود: این اثر گرانسنگ حکیم فردوسی، روشنترین گواه عظمت و بزرگی زبان فارسی نامیده شد.
بخش پایانی این نشست به طرح پرسش و پاسخ ميان زبانآموزان فارسی و استادان حاضر در جلسه اختصاص داشت. کارکرد وجوه مختلف شاهنامه و ضرورت انتقال مفاهیم بلند آن به نسل امروزی محور این سوالها بود.
نظر شما