اکبر ایرانی، مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب و از دوستان مرحوم مصطفی ذاکری، به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کتابخانه ۱۰ هزار جلدی دکتر مصطفی ذاکری که گنجینه ارزشمندی از کتاب‌های ادبی، فلسفی، دینی، جامعه‌شناسی و سایر حوزه‌های نشر است، طبق وصیت‌نامه‌اش به دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اهدا خواهد شد.

اکبر ایرانی در توضیح این خبر گفت: مرحوم ذاکری در دوران حیات تلاش بسیاری انجام داد تا کتابخانه‌اش را که از ۱۰ هزار جلد کتاب ارزشمند تشکیل شده و گنجینه‌ای پر ارزش است  به کتابخانه مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا کند که متأسفانه این اتفاق به دلیل استقبال نكردن مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی رخ نداد.

وی ادامه داد: مرحوم ذاکری، پس از ناامیدی از توافق با کتابخانه مرکز دایره‌المعارف اسلامی، رایزنی با مسئولان دانشگاه آزاد کرج را آغاز و این مجموعه ارزشمند را به این دانشگاه اهدا کرد.

اکبر ایرانی در توضیح ویژگی‌های مرحوم مصطفی ذاکری گفت: مرحوم ذاکری شخصیت ویژه‌ای بود که می‌توان زندگی او را از چند منظر بررسی کرد. ذاکری چهره خودساخته، مؤمن، ادبی، دانشگاهی و دین‌داری بود. به جرات می‌توانم بگویم که استادی شبیه او را کمتر دیده‌ام چراکه او از نظر باورهای اعتقادی بسیار قوی بود و اعتقاداتش به وضوح در نقدها و مقاله‌هایش دیده می‌شد.

وی ادامه داد: شاید عده‌ای معتقد باشند که ورود دیدگاه‌های شخصی و دینی در یک مقاله علمی کار غلط و اشتباهی است و از نظر آکادمیک و علمی حرفه‌ای نیست اما او تمایل داشت تا چنین دیدگاه‌هایی در نوشته‌هایش دیده شود و به همین دلیل در مقاله‌هایش دیدگاه‌های اعتقادی‌اش را اعمال می‌کرد و من این اخلاق او را می‌پسندم.

مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب با اشاره به دغدغه‌های مرحوم ذاکری عنوان کرد: ذاکری شخصیت بزرگ و برجسته‌ای بود که در گمنامی زندگی کرد و در گمنامی از دنیا رفت. او هیچ وقت دنبال دیده شدن نبود و دغدغه‌اش بهبود وضعیت ادبیات بود.

وی افزود:‌ مرحوم ذاکری ۵۰ سال از عمر خود را صرف تهیه و تنظیم یک فرهنگنامه ۵ جلدی، با تأکید بر ریشه‌شناسی تاریخی واژگان کرد. او در این زمينه به سازمان‌ها و نهادهای مختلفی برای انتشار کتابش مراجعه کرد اما متأسفانه هیچ‌یک حاضر به سرمایه‌گذاری و انتشار این اثر ارزشمند نشدند. این کتاب یک دانشنامه- فرهنگ‌لغت است زیرا علاوه بر معنی کلمه به تفسیر درباره آن کلمه نیز می‌پردازد. در مجموع امیدوارم حمایتی انجام شود تا این اثر که نتیجه سال‌ها زحمت این استاد برجسته ادبیات فارسی است به زودی منتشر شود.

ایرانی در توضیح ویژگی‌های کار زنده‌یاد ذاکری اظهار کرد: او به کار نقد علاقه زیادی داشت و کتاب را بر اساس علم و اعتقاداتش نقد می‌کرد، به شکلی که خود و شخصیتش حضوری جدی در آن نقد داشتند؛ البته این طور نبود که کتاب را فراموش کند و به اظهارنظر شخصی بپردازد.

وی افزود: او از سال ۱۳۴۰ مقاله نوشتن را آغاز کرد و حدود ۱۳۰ مقاله از او در نشریات مختلف به یادگار مانده است. ذاکری يك چهره فعال ادبی بود که با هدف رشد و ترقی نویسنده، نقدهای مختلفی را منتشر کرده است. او همچنین شاعر بسیار خوبی بود که به خوبی شعر می‌گفت و در اکثر جلسات شعری که حضور داشت، مورد تمجيد حضار قرار می‌گرفت.

این پژوهشگر در توضیح آثار ذاکری گفت:‌ برخی استادان دانشگاهی مقالات زیاد و کتاب کم و برخی مقالات کم و کتاب زیاد دارند، برخی دیگر نیز شاگردپرور هستند و تنها به پرورش و تربیت شاگرد فکر می‌کنند. استاد ذاکری مقالات زیادی داشت، شاگردان زیادی تربیت و کتاب‌های بسیار خوبی منتشر کرد اما هیچ وقت به کمیت اهمیتی نمی‌داد، یعنی برایش مهم نبود که چند کتاب دارد چراکه اگر برایش اهمیت داشت، مقالاتش را در قالب کتاب چاپ می‌کرد و چندین کتاب به کتاب‌هایش اضافه می‌شد.

وی ادامه داد:‌ او همراه دلسوز شاگردانش بود و تنها به مواردی می‌پرداخت که ذهنش را درگیر و احساس می‌کرد که با پرداختن به آن موضوع گره‌ای باز خواهد شد.

ایرانی با اشاره به دغدغه ذاکری درباره وقف کتاب گفت:‌ ذاکری معتقد بود که ذکات علم نشر آن است، به همین دلیل همیشه نزدیکانش را تشویق می‌کرد تا کتاب و مقاله بنویسند، کتاب‌های مهم را خریداری کنند و آن را هدیه دهند چراکه به نظر او همه توان تهیه کتاب را ندارند. او می‌توانست کتابخانه ارزشمندش را بفروشد تا شرایط مالی بهتری داشته باشد اما به دلیل اینکه به وقف کتاب اعتقاد داشت آن را وقف کرد.