سالار عقیلی خوانده موسیقی ملی ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار کرد: پدرم اهل علم بود و به درس و کتاب خواندن ما اهمیت زیادی می‌داد. ایشان وکیل دادگستری بود و برای فرزندانش درس خواندن را مهم‌ترین وظیفه می‌دانست. در سال‌های جنگ کتابی بانام «اختلافات ایران و عراق» نوشت که به دو زبان انگلیسی و عربی هم ترجمه شد.
 
خواننده قطعه خاطره‌انگیز «وطنم» با اشاره به ایام کودکی‌اش، گفت: در سنین کودکی در خانه با پیانوی برادرم آواز می‌خواندم و از همان زمان بود که مادرم پی به استعدادم درزمینه خوانندگی برد. پیش از آنکه به‌طور جدی وارد عرصه موسیقی شوم، در درس خواندن بسیار جدی بودم و به خاطر علاقه‌مندی‌ام به این هنر کهن، در کنار کتاب‌های درسی کتاب‌های مربوط به موسیقی را می‌خواندم.
 
سالار موسیقی ایران از «سرگذشت موسیقی ایران» به‌عنوان اولین کتابی که خوانده است، نام برد و افزود: روان‌شاد استاد روح‌الله خالقی در این کتاب تاریخچه موسیقی ایرانی را بیان می‌کند و درباره روش‌ها، سبک‌ها و کیفیت موسیقی ایران از دوران کهن تا دوره معاصر سخن می‌گوید.
 
وی گفت: تا جایی که من می‌دانم «سرگذشت موسیقی ایران»، قبلاً به‌صورت مجموعه مقالات در مجله‌ای در  همان دوران به چاپ رسیده بود اما درنهایت دو سال پیش از وفات استاد خالقی در سال ۴۲ به‌صورت کتابی مستقل منتشر شد. ‌
عقیلی که یکشنبه هفته آینده در جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه خواهد رفت، درباره محتوای کتاب «سرگذشت موسیقی ایران» گفت: تاریخ موسیقی، نهضت علمی این هنر، رابطه شعر و موسیقی، هنرمندان، سازها، موسیقی امروز ایران و آموزش موسیقی بخش‌هایی است که روان شاد روح‌الله خالقی در این کتاب با قلمی ساده و روان به شرح آن‌ها پرداخته است. همین سادگی و روانی در کلام باعث می‌شود حتی کسانی که به‌طور تخصصی درزمینه موسیقی فعالیت نمی‌کنند با نوشته‌های کتاب ارتباط برقرار کنند و از خواندنش لذت ببرند.
 
عقیلی از کتاب «شرح بی‌نهایت» به‌عنوان کتاب موردعلاقه‌اش نام برد و گفت: این کتاب، خاطرات مشترک استاد فرهاد فخرالدینی و زنده‌یاد آزرم همسر فقید استاد را دربر می‌گیرد که هم برای اهالی موسیقی و هم برای عموم کتابی خواندنی و جالب است. استاد فخرالدینی پس از وفات همسرش، خاطره‌نویسی‌های نوشته شده از سوی آزرم  را تا زمان وفات یعنی سال 85 با نوشته‌های خودش تا تعطیلی ارکستر ملی ایران در سال ۸۸ جمع‌بندی کرده و از سوی نشر قطره روانه بازار کتاب کرده است که من خواندنش را به علاقه‌مندان به مطالعه پیشنهاد می‌کنم.
 
وی اظهار کرد: اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم، بیشتر کتاب‌هایی که تا امروز خوانده‌ام درزمینه موسیقی و البته ادبیات بوده است. زیاد اهل داستان و رمان نیستم و هنوز هم سعی می‌کنم درزمینه ادبیات و موسیقی مطالعه کنم. هر وقت در موردی خاص در بحث‌های تخصصی موسیقی سؤالی برایم پیش می‌آید به سراغ کتاب‌های تخصصی در این زمینه می‌روم. معمولاً سعی می‌کنم درزمینه موسیقی ردیفی و دستگاهی از آثار مکتوب استفاده کنم و احتمالاً ایراداتم را با استفاده از این آثار رفع کنم اما همان‌طور که می‌دانید بخش عمده موسیقی ما باید به شیوه شفاهی آموخته شود و اصولاً کتاب‌هایی که درزمینه موسیقی آوازی نوشته شده است، چندان زیاد و البته کاربردی نیست.

این خواننده موسیقی ایرانی به دوران تدریسش در هنرستان موسیقی اشاره کرد و گفت: من حدود ۶ سال نزد استاد صدیق تعریف به فراگیری ردیف موسیقی ایرانی پرداختم و پس از آن برای تدریس به هنرستان موسیقی دعوت شدم. حوالی سال ۸۲ که برای تدریس به هنرستان موسیقی دعوت شدم، باید در آغاز کار شرح درس  و منبعی را ارائه می‌دادم تا برای امتحانات از همان منبع سؤالات را طراحی کنیم. با توجه به اینکه درزمینه موسیقی آوازی در ایران منابع کامل و قابل‌دسترسی در اختیار نبود، شروع به نوشتن مقاله‌ای پیرامون آوازها و دستگاه‌های موسیقی ایرانی کردم و درنهایت همان مقاله را به مدیرت هنرستان ارائه دادم. در آن مقاله، دستگاه‌ها، گوشه‌ها، آوازها را به تفکیک نام بردم، درباره چگونه نام‌گذاری شان توضیح دادم و هر یک را به‌طور جداگانه شرح دادم.
 
وی افزود: در سال‌های تدریسم در هنرستان بخش نظری آن واحد از همین مقاله تدریس می‌شد و هنرجویان از همین مقاله استفاده می‌کردند تا در امتحان حاضر شوند علاوه بر این بر اساس همین مقاله آوازها و دستگاه‌های موسیقی به‌صورت عملی در پایان‌ترم از شاگردان امتحان گرفته می‌شد.
 
عقیلی ادامه داد: امیدوارم در آینده این فرصت فراهم شود تا آن مقاله را تکمیل کنم و با صرف وقت و به‌کارگیری دقت، کتابی درخور برای علاقه‌مندان به هنر کهن و پرافتخار موسیقی، در موسیقی آوازی ایران ارائه کنم.