اين نویسنده حوزه جنگ در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره جدید‌ترین اثر خود گفت: مجموعه داستان کوتاه «آدم‌شویی» درباره مسائل و دغدغه‌های جانبازان به ویژه جانبازان شیمیایی است که به احتمال زیاد تا پایان سال از سوی انتشارات «نیستان» منتشر خواهد شد.

این پژوهشگر تاریخ جنگ، «آدم‌شویی» را روایت بخش‌های تلخ و واقعیت‌هایی از زندگی جانبازان شیمیایی معرفی کرد.  او افرادی  را در این مجموعه روایت می کند که در دوران جنگ در متن بود‌ند؛ اما به مرور به حاشیه رانده شدند. این مجموعه با هفت داستان کوتاه، تحمیل سختی‌های بعد از جنگ به جانبازان را روایت می‌کند كه در عمليات هاي ناموفق والفجر مقدماتي و يا كربلاي ٤ مجروح يا اسير شدند.

محمود‌زاده درباره اهمیت پرداختن به زندگی جانبازان گفت: هر چند برخی تمایل چندانی برای طرح این مسائل ندارند، اما بهتر است خودمان بگوییم تا اينكه از زبان دشمن بشنویم.  
 
این پژوهشگر که در حال نگارش کتاب «مغز متفکر جنگ»، داستان زندگی شهید حسن باقری است، به ایبنا گفت: برای نوشتن درباره شخصیت‌هایی مانند شهید باقری یا  شهید بروجردی نباید تعجیل کرد؛ با توجه به دسترسی بسیار دشوار به اسناد و عبور از مراحل اداری نمی‌توان زمان قطعی انتشار این کتاب را اعلام کرد.

به گفته نویسنده «سفر سرخ»، نوشتن درباره لايه هاي دروني شخصیت‌های جنگ برای افرادی که اسناد را در اختیار دارند، چندان مهم نیست که نویسنده‌ای، توانایی انجام کار‌های بزرگ یا کوچک را دارد؛ به‌عبارت دیگر، دغدغه‌ آن‌ها این گونه نیست که به‌عنوان مثال افرادي مثل محمود‌زاده با هزینه شخصی برای تالیف کتاب تحقیق می‌کند. در نتیجه ي این شرایط است که ارگانها و افراد مجبور می‌شوند به سمت تولید کتاب‌هایی با محتوای سطحی و مصاحبه‌های غیر‌حرفه‌ای در زمینه جنگ حرکت کنند.

محمود‌زاده با انتقاد از انتشار کتاب هاي بي محتوا درباره جنگ، كه متاثر از سختی‌های دسترسی به اسناد است، افزود: صبر می‌کنم تا به اسناد و افراد مورد نظر دسترسی پیدا کنم و اگر به این اسناد دسترسی پیدا نکنم هیچ ‌‌‌وقت نمی‌نویسم.   

محمود‌زاده در ادامه در معرفی برخی موانع تولید کتاب محتوايي درباره جنگ گفت: افرادی که نمی‌توانند معرفت جنگ را در شهر‌ها توسعه بدهند، به دنبال ترویج پوسته  ظاهری جنگ هستند؛ افرادی که به‌عنوان مثال از کشور چین وسايل عزاداري می‌خرند و دسته زنجیر‌زنی عزای امام حسین(ع) راه می‌‌اندازند. اينها بیشتر به دنبال حفظ ظاهر هستند تا دفاع مقدسی از جنس معرفت عاشورا؛ موضوعی که بچه‌های جنگ را که اهل سهم‌خواهی نیستند، رنج می‌دهد و آنها را به کنجی می‌‌برد. یکی در گاوداری و دیگری به دستفروشی مشغول است.  

این نویسنده با تاکید بر لزوم یادآوری وقایع جنگ به جامعه گفت: به‌عنوان مثال، یکی از شخصیت‌های مجموعه «آدم‌‌شویی» بازیافت جمع‌آوری می‌کند. دیگری مدارکی از دوران حضورش در جنگ ندارد و دنبالش هم نبوده است. اين دسته از بچه هاي جنگ معتقدند که نرخ خود را پایین نیاورند و به اين زندگي ساده و سخت قانع باشند.

محمود‌زاده با توصیف داستان جنگ به‌عنوان داوری تلخ زندگی‌بخش جامعه ادامه داد: بسیاری از این افراد به من مراجعه می‌کردند تا به این موضوع بپردازم، بنابراین به نظرم جامعه گاهی به داروی تلخ نیاز دارد تا متوجه شود چه کسانی هشت سال جنگ را نگه داشتند؛ البته این دارو به معنای قلم ضد جنگ نیست. ضد جنگ قلمي است كه تصنعي و دور از واقعيت با دفاع بد از شهدا زندگي آنها را در آسمانها مي نويسند و نمي تواند الگوي جوانان زميني نسل امروز باشند.