دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۲
آیا پرخوری شورش علیه خداست

فرانسین پروز نویسنده‌ کتاب «شکمبارگی» به ریشه‌های تاریخی و مذهبیپرخوری می‌پردازد.

خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- «شکمبارگی» نام کتابی از مجموعه‌ هفت گناه کبیره به کوشش انتشارات کتابخانه‌ عمومی نیویورک و دانشگاه آکسفورد است که فرانسین پروز، نویسنده و منتقد آمریکایی آن را نوشته شده است.  به گفته‌ ویراستار آن، الدا روتور برای بازنگری گناهان کبیره‌‌ی تعریف شده از طرف بزرگان مذهب مسیحیت که در ایجاد ارزش‌های اجتماعی بسیار تأثیرگذار بوده‌اند، این مجموعه که به ازای هر گناه کبیره، یک کتاب دارد،پدید آمده است. آنچه در این مجموعه می‌خوانیم، زوایای مختلف و متفاوتی از ویژگی‌هایی است که به زعم بزرگان مذهب مسیحیت و البته مذاهب دیگر گناه شمرده می‌شود.
 
آیا تمایل به خوردن گوشت‌های گران‌قیمت یا غذاهای بادقت پخته شده، حکم شورش علیه خدا را دارد، یا عمل زشتی است که ما را یک‌راست به طبقه‌ی هفتم جهنم سوق می‌دهد؟ اگر شکمبارگی حقیقتاً گناهی کبیره باشد، کسی هست بین ما که گناهکار نباشد؟ (بخشی از کتاب شکمبارگی).

کتاب «شکمبارگی» شامل بخش‌های بسیار متفاوتی است که در واقع نتیجه‌ی نگاه‌های گوناگون در زمان‌های مختلف به مسأله‌ی شکمبارگی است و به تاریخچه‌ توجه بشر به مساله‌ شکمبارگی می‌پردازد. آیا شکمبارگی گناه است؟ مزد گناه، مزد واقعی گناه و لحظات خوش شکمبارگی بخش‌های مختلف کتاب را دربرمی‌گیرد.

می‌توان مشاهده کرد که چطور شکمبارگی در یک زمان گناه کبیره و در زمانی دیگر لذت محض و یکی از زیبایی‌های زندگی و در زمانی دیگر که زمان ماست چگونه بدل به یک ضعف شخصیتی می‌شود. از نگاه پروز در واقع ما در زمان حال شکمبارگی را یک گناه کبیره می‌دانیم، با این تفاوت که در قرون وسطی، مذهب عامل تعیین‌کننده بود و در زمان حال ارزش‌های اجتماعی ناشی از بالا رفتن سطح عمومی اطلاعات درباره‌ی سلامتی، گستردگی رسانه‌ها و دیدگاه‌های زیبایی‌شناسی نوین.

در این کتاب در بخش‌های مختلف می‌خوانیم که چطور ابتدا شکمبارگی به عنوان یک گناه شناخته شد و در واقع تمایل برای این کار از کجا نشأت گرفت. این کتاب حقایق تاریخی را بیان می‌کند که نشان می‌دهد گناه خواندن شکمبارگی تا مرحله‌ی افراط پیش رفته بود. نویسنده به یکی ازین حقایق این‌گونه اشاره کرده است: «در یکی از زندگینامه‌های فرانسیس آسیزی چنین آمده است که این قدیس به جای چاشنی روی غذای خود خاکستر می‌پاشید تا حتی جزئی‌ترین مزه‌ها را هم نتواند بچشد.»
 
در گذر از قرون وسطی به زمانی می‌رسیم که خوردن غذا در ابتدا یک ضرورت غیرقابل انکار و در ادامه یک لذت و یکی از زیبایی‌های زندگی تلقی می‌‌شود و به زمان حال که می‌رسیم عوامل مختلفی، پرخوری را دوباره به جایگاه پیشین خود باز می‌گردانند. از جمله نارضایتی معیارهای زیبایی‌شناسی بدن و اندام، به‌ویژه در زنان، مسأله‌ی مهم سلامت و دیگر معیارهای ریز و درشت است. تنها تفاوت نگاه دیروز و امروز به پرخوری در این است که در آن زمان پرخوری به مثابه گناه و پرخوری کردن به منزله دوری کردن از خدا بود، اما در زمان حال به خطر انداختن سلامت و در مواقعی بیماری و حتی شاید در پس‌زمینه‌ی ذهن افراد جرم تلقی شود.
 
«شکمبارگی» را فرانسین پروز نوشته و نسترن ظهیری آن را به فارسی برگردانده است و انتشارات ققنوس، آن را در ۱۲۸ صفحه و قیمت 8 هزار تومان منتشر کرده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها