به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- ژاله آموزگار آثار ارزشمندی را در زمینه فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران تألیف و ترجمه کرده است؛ «اسطوره زندگی زردشت»، «زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن»، «تاریخ اساطیری ایران»، «زبان، فرهنگ و اسطوره»، «دینکرد» و «یادگار زریران» برخی از مهمترین آثار این پژوهشگر فرهیخته به‌شمار می‌رود. آموزگار که برای دیدار با مخاطبان آثار خود در غرفه انتشارات معین حضور پیدا کرده بود، با ما درباره دلایل توجه مردم به آثار خود در زمینه فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران سخن گفت.
 
آموزگار درباره استقبال مردم از آثارش اظهار کرد: خرید کتاب‌هایم از سوی مردم برایم تعجب‌آور است. به گفته مدیر انتشارات معین «ارداویراف‌نامه» در نمایشگاه تمام شد و تجدید چاپ خواهد شد. این کتاب یکی از آثار ارزشمند مزدیسنی به زبان فارسی میانه است که هرچند زمان نگارش آن متأخر است، اما یکی از بهترین آثار دوره ساسانی درباره اعتقاد به بهشت، دوزخ و جهان پس از مرگ در ایران باستان به‌شمار می‌رود. استقبال مردم از این کتاب برایم بسیار جالب است.
 
این پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران افزود: استقبال از این آثار بدون اینکه تبلیغی برای آنها شود بسیار جالب است. البته از این موضوع بسیار خوشحال هستم. چون نشان می‌دهد انسان‌ها با هویت‌شان آشتی کرده‌اند و می‌دانند فرهنگ ایران مقطعی نبوده است. البته معتقدم ایرانیان چه بخواهند و چه نخواهند ایران‌دوست هستند.
 
آموزگار با بیان این‌که ایران فرهنگ مداوم و پیوسته‌ای داشته است، گفت: یکی از مسائلی که همیشه با آن درگیر هستم تقسیم‌بندی تاریخ و فرهنگ ایران به دو دوره پیش و پس از اسلام است، ایران فرهنگ مداومی داشته، ایرانیان باستان بر روی فرهنگ کار کردند، این فرهنگ ادامه پیدا کرده و فرهنگ درخشان دوره اسلامی را رقم زده است. قطعا فرهنگ اسلامی بدون پیشینه نبوده است. برای مثال وقتی یادگار زریران را می‌خوانید متوجه می‌شوید دوره باستان یک حماسه به این زیبایی دارد. بنابراین فرهنگ ایران مقطع و دوره خاصی نداشته و یک جریان مداوم بوده است.