به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، طبیعت گنجینه‌ای بی‌پایان از بی‌نظیرترین هدیه‌های خداوند به انسان است، اما بشر نه تنها قدردان این نعمت نبوده، بلکه با ندانم‌کاری، سهل‌انگاری و غرور خود به آن لمطه زده و آن‌را به سوی نابودی سوق می‌دهد. سیزدهمین روز از بهار، در تقویم رسمی ایران «روز طبیعت» نامگذاری شده است. اینگونه به‌نظر می‌رسد که هدف از این نامگذاری، پاسداشت طبیعت برای همه خوبی‌هاییست که به ما ارزانی می‌دارد، ولی دقیقا عکس آن عمل می‌کنیم. در این روز شاید بیش از هر زمان دیگر، روح طبیعت در عذاب است و رنگ آرامش را به خود نمی‌بیند. بجای پاسداشت، به آن آسیب می‌زنیم، آلوده‌اش می‌کنیم و روحش را می‌آزاریم.
 
اما شاید شیوع بیماری کرونا با همه دشواری‌هایی که برای بشر به‌وجود آورده، به نوعی به نجات طبیعت آمده تا بتواند در فرصت ایجاد شده خود را احیا کرده و نفسی به راحتی بکشد. امسال نه شاخه‌ای می‌شکند، نه تنه درختی می‌سوزد، نه گلی چیده می‌شود و نه رودخانه و دشتی آلوده می‌شود.
موجودی نادیدنی قدرتمندان جهان را خانه‌نشین کرد
ولی‌الله مظفریان؛ نویسنده کتاب «فلور گیلان» اثر برگزیده سی‌وهفتمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که بیش از چهار دهه در زمینه گیاه‌شناسی به تحقیق و نوشتن مشغول است، در گفت‌وگو با ایبنا، درباره طبیعت، تعامل نادرست انسان با این نعمت خدادادی و ارتباط طبیعت با شیوع کرونا، سخن گفت. وی بیان کرد: یک اتفاق بسیار زیبا در پس بروز کرونا، راهیابی اندیشه بشر به یک نیروی ماورایی به نام خداست که با یک موجود به چشم نادیدنی، تمام قدرتمندان و بزرگان دنیا را در یک محدوده کوچک خانه‌نشین کرده است.
 
این نویسند، پژوهشگر و گیاه‌شناس برجسته افزود: وقتی در فضای مجازی و رسانه‌ها سیری می‌کنیم، می‌بینیم که همه هنر و تلاش انسان برای رسیدن به اوج، دستیابی به لذت و استفاده حداکثری از زیبایی‌های موجود در طبیعت و به تسخیر درآوردن نیروهای آن، در برابر یک موجود بسیار کوچک در اوج ناتوانی است. امیدوارم انسان‌ها از این‌همه خودخواهی و خودبزرگ‌بینی دست بردارند، به قدرت خدا پی ببرند که با همه آنچه که گمان می‌کنیم هستیم، در برابر قدرت و عظمت آفریدگار عالم هیچ نیستیم.
 
کرونا رنگ‌ و روی جدیدی به طبیعت داد
مظفریان گفت: کرونا باعث شد طبیعت رنگ و روی جدیدی پیدا کند، جانداران موجود در طبیعت اعم از گیاهان، پرندگان و حیوانات احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته باشند، جنگل‌ها نفس بکشند و دریاها و ساحل آرامش پیدا کنند، حتی خود انسان‌ها از آنچه خود کرده‌اند در امان و آسایش باشند. در سال‌های گذشته در روز طبیعت چقدر به آن آسیب زدیم، چقدر زباله به آن افزودیم؟! خوشحال بودیم از حضور در طبیعت، اما نه تنها بهره‌ای نمی‌گرفتیم، بلکه به آن لطمه می‌زدیم. جدا از همه دشواری‌های ناشی از شیوع کرونا، فردا برای طبیعت اتفاق میمونی است، چون روی آرامش را خواهد دید.
وی ادامه داد: روزی که خداوند بشر را آفرید، امید را درون او قرار داد و با این معجزه، بشر برای رسیدن به زندگی بهتر تلاش کرد. امروز انسان به خود می‌بالد که توانسته طبیعت و همه دنیا را تسخیر و به اعماق ناشناخته‌ها دسترسی پیدا کند، ولی همه اینها باید در راستای بهتر زندگی کردن باشد. امیدوارم همه انسان‌ها قدر اینهمه نعمت و زیبایی را بیشتر بدانند و با دست خود آن‌را نابود نکنند.
 
نویسنده کتاب «شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران»، اظهار کرد: طراوت بهار، اوج امید است. زنده شدن طبیعت در بهار، همیشه برای بشر همراه با واژه امید و گذر از زمستان و روزهای سخت برای رسیدن به سرسبزی و تازگی است. درختان هم برای به ثمر رسیدن شکوفه می‌زنند. سبزی و طراوت طبیعت، نشانه امید به زندگی است، پس باید با الهام گرفتن از آن به گذر روزهای سخت و آمدن روزهای خوب امیدوار بود.