شیوا صادقی معتقد است «این خیابان سرعتگیر ندارد» به لحاظ طرح داستانی قوی، شخصیتپردازی ملموس، و پرداختن به اماکن قدیمی کرمانشاه، ظرفیت بالایی برای ترجمه به زبان کردی داشت.
شیوا صادقی در رابطه با اینکه به چه علت برای ترجمه اثر به زبان کردی اقدام کرده گفت: من در حوزههای هنری، با این کتاب و طرح داستان قوی آشنا شدم. از برخی میشنیدم کتاب «این خیابان سرعتگیر ندارد»، به زبان کردی نگاشته شده در حالی که چنین نیست و رعایت لهجه در متن فارسی، رکنی است که توسط «مریم جهانی» در راستای القای بهتر حس بومی به مخاطب به کار گرفته شده است. در مواجهه با این اثر، تداعی شدن شخصیتهای خلق شده در آدمهای واقعی اطرافم و همچنین استفاده بهجا و هدفمند نویسنده از اماکن تاریخی کرمانشاه برایم جالب توجه بود و لذت خواندن را برایم به حدی بالا برد که تصمیم به ترجمه آن گرفتم.
صادقی درباره اینکه کتاب را به کدام یک از گویشهای متعدد کردی ترجمه کرده گفت: «اثر را به گویش کلهری ترجمه کردم که در کرمانشاه، ایلام و بخشی از خوزستان همچنین برخی شهرها در شمال عراق هم رایج است. متاسفانه خیلی از مردم حتی در خود کرمانشاه نمیدانند که زبان کردی، قابلیت نوشتاری هم دارد. اما در کردستان(سنندج)، سواد خواندن و نوشتن کردی، بیشتر است. ای کاش در کرمانشاه هم زبان مادری، بهای بیشتری مییافت.»
وی در پایان با اشاره به اینکه نشر مرکز بهعنوان صاحب امتیاز اصلی، فعلا اجازه انتشار ۱۰۰ نسخه از کتاب را به شیوا صادقی و نشر رایان داده درباره سابقه خود در ادبیات گفت: پیش از این سابقه ترجمه رسمی و انتشار اثر نداشتهام اما از دبیرستان با خواندن ترجمههای شیرین محمد قاضی به فارسی، این علاقه را در خود حس میکردم که روزی بتوانم این شیرینی را به زبان کردی منتقل کنم و از همان زمان به نگارش داستانهای به زبان کردی(کلهری و لکی) دست میزدم. در خاتمه میخواهم از جواد رحیمی که کمک قابل توجهی در معرفی هر چه بیشتر کار به مخاطبان کرد صورت داد و من را به انجمن نویسندگان ایلام و کرمانشاه پیوند داد، قدردانی کنم.
نظر شما