وی در گفتوگو با خبرنگار ایبنا، گفت: در دوران نوجوانی با رضا نیکفرجام خواننده مطرح کشور آشنا شدم و او نخستین خوانندهای بود که ترانههای من را پسندید. از آن پس همکاری من با «استودیو موسیقی وان و ارج رکورد» آغاز شد؛ آغازی که مرا بیش از پیش به وادی ترانه سوق داد.
این ترانهسرا ادامه داد: حاصل این همکاری، خوانش ترانههایی از من همچون «عاشقکش»، «پرستار» و «ناخدا» با صدای حسن حقیری، «ای کاش» با صدای محمدرضا چوبین، «رنگینکمان کوچک» با صدای مسعود احمدپور، اتمام حجت و میوه ممنوعه با صدای حسن سیاهزاری بود. اکنون نیز مشغول تولید آهنگهای دیگری با ترانههای من و با صدای رضا نیکفرجام در آلبوم ابایل، طلسم با صدای همایون نیکخواهی خالق اثر ماندگار زخم و... هستم.
کاظمنژادی همچنین از رسانههای همچون روزنامه شیرازنوین، طلوع و هفتهنامه شهرسبز که با انتشار برخی از اشعار و ترانههای او که باعث شناخته تر شدن او و موفقیتهای وی شدند نام برد و افزود: نخستین کتاب ترانههای من با عنوان «قله بیقاف» شامل ۴٢ ترانه را انتشارات نادریان به چاپ رسانده است. نام این کتاب برگرفته از ترانهای به همین نام است که دو بیت آن در پشت جلد کتاب نوشته شده است.
این دانشجوی رشته زبان و ادبیات عرب دانشگاه فرهنگیان بیان کرد: نام کتاب از این جهت بود تا مخاطب را به نوعی چالش و اندیشیدن به آن وادار کنم. مثلا عدهای با برداشتن قاف از قله به له میرسند که در زبان عربی به معنای «برای او» است. این نوعی مفهوم عاشقانه را میرساند و همچنین چون زیبایی و ارزش یک کوه را به قله آن و زیبایی و ارزش یک قله را به قافش میدانند، به نوعی مفهموم پوچی در عشق و دنیا برسند. از سوی دیگر این اسم نوعی آشناییزدایی نیز هست؛ زیرا ذهن مردم با واژگانی چون «قله قاف» در تعابیر و ضربالمثلها .. آشنایی دارد.
شاعر «با ترانه پرستار» که مقام اول کشور را در جشنواره شعر مردم و کرونا که نیز در کارنامه خود دارد عنوان کرد: از ترانههای کلیشهای و تکراری که هیچ ایده و خلاقیتی پشت آن نیست بیزارم. خوانندههایی را هم ستایش میکنم که به خواندن اثری بدیع، زیبا و با معنی روی میآورند و شهامت و جرأت خواندن حرفهای تازه را دارند.
نظر شما