خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- سیداحسان مصطفی‌زاده؛ دانشجوی دکتری ارتباطات: در میان این همه مناسبت‌های مختلف در برگ‌های تقویم، یک روز در سال را هم به ما اهالی خبر و رسانه اختصاص داده‌اند که یادبود شهید محمود صارمی است، یادش را گرامی می‌داریم. بیایید یاد بگیریم و قبول کنیم که روز خبرنگار فقط نباید به شخص خبرنگار اختصاص داشته باشد، یک گروه خبری متشکل از همه افراد مختلف شامل خبرنگار، تصویربردار، عکاس، دبیر، سردبیر، ویراستار، صفحه‌آرا، مسئول صفحه و... با تلاش گروهی، یک رویداد را به نحو مطلوب اطلاع‌رسانی می‌کنند.به‌نظر در گام نخست باید در روز خبرنگار همه این اقشار را تکریم کنیم. 

تقدیر و تکریم هم سال‌هاست که به‌درستی یا نادرستی با لوح و گل و کیک و بعضا هم هدایای نقدی عرف شده است. متأسفانه برخی مسئولان به نادرست یاد گرفته‌اند که در طول سال هر بی‌احترامی (با پاسخگو نبودن، بد پاسخ دادن و ... ) می‌توانند با اهالی رسانه  داشته باشند و به‌جای آن، روز خبرنگار گل دستشان بگیرند و به دیدار خبرنگاران بروند. قطعا برای همه خبرنگاران، پاسخگو بودن و خوش‌خلقی مسئولان از هر هدیه‌ای ارزشمندتر است. اما حالا که هدیه دادن در این روز عرف شده، کاش برنامه‌ریزان این بازدیدها و جلسات که قاعدتا روابط عمومی‌های مجموعه‌ها هستند، کمی نگاهشان را از شعاری و ظاهرسازی به عمقی و ترویجی تغییر دهند.

همه مسئولانی که در سخنانشان از ترویج فرهنگ کتابخوانی می‌گویند و پایین بودن سرانه مطالعه را فریاد می‌زنند، چرا در هدیه دادن‌هایشان از کتاب خوب استفاده نمی‌کنند؟ هنوز برای نشست‌های خبری دغدغه رقم کارت هدیه مدنظر آقای رئیس و روابط عمومی است، برای عید نوروز چرمی یا غیرچرمی بودن سررسید، برای روز خبرنگار هم اینکه سبد گل باشد یا دسته گل، کیک باشد یا شیرینی!

البته شاید این موارد هم خوب باشند و با استقبال ما خبرنگاران هم روبه‌رو شود، حتی شاید گاهی برخی از همکاران خبرنگار ما هم اگر این موارد نباشند، ناراحت شوند، اما خوب‌تر آن است که از پیوست کتاب خوب هم برای هدیه دادن استفاده کنیم. اهالی رسانه در هر حوزه‌ای حتما اهل مطالعه هستند. البته باز باید نگران این موضوع هم بود که از آن طرف بام نیفتیم. چون تا صحبت از کتاب هدیه دادن می‌شود به کتاب‌های ته انبار مانده انتشارات رفیق‌شان یا فلان انتشارات دستگاه دولتی که کتاب‌های فلان مسابقه را چند صدهزار تیراژ چاپ کرده و یا کتاب‌هایی که روی دستشان مانده، می‌رسند.

خاطره‌ای از سال‌های خیلی دور در ذهن دارم که به نشست خبری فلان مجموعه کاملا غیرمرتبط با کتاب رفتیم و در بدو ورود با میزی از بهترین و به‌روزترین کتاب‌های آن سال‌ها روبه‌رو شدیم که مسئولان مربوطه اعلام کردند یک جلد از این کتاب‌ها را می‌توانید به‌عنوان هدیه نشست خبری انتخاب کنید. خاطره شیرین آن نشست خبری با گذشت سال‌ها هنوز در ذهن بسیاری از همکارانم ماندگار شده است. در برابر این ابتکار شایسته، همه این را تجربه داریم که در بسته‌های همایش‌ها و جلسات که به حاضران می‌دهند، کتاب یا کتابچه های بی‌کیفیت و غیرخواندنی وجود دارد که یا در کمد خانه‌هایمان دپو شده یا بلافاصله بعد از آن جلسه معدوم!

کتاب، شاید تنها هدیه‌ای باشد که در تمام مناسبت‌های شخصی، ملی، مذهبی و صنفی کاملا کاربرد دارد. این روزها که ایام روز خبرنگار است و بازار هدیه دادن داغ است، کاش کتاب خوب هم جزو هدایا شود، کتاب‌های به‌روز و پرفروش و خواندنی یا هماهنگی جهت انتخاب کتاب از فلان کتابفروشی شهر.