حجت‌الاسلام «ابراهیم بهاری» در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) با بیان اینکه نوعا در طول تاریخ مجموعه حکام افرادی را داشتند که برایشان وقایع‌نگاری می کردند، اظهار کرد: در این راستا مجموعه حوادثی که در اطراف هرکدام از امرا و پادشاهان اتفاق می‌افتاد بنا به دستور و میل آنها نوشته می‌شد و دیگری چیزی به عنوان تاریخ حقیقی آنچنان که باید و شاید بر جای نم‌گذاشتند هرچند که گذر ایام و انتقال سینه به سینه وقایع، هیچ واقعیتی را مخفی نکرد.

این استاد اخلاق ادامه داد: در این میان واقعه عاشورا روایتی متفاوت از هر روایت دیگری دارد، ما در تاریخ کربلا حدودا به سه یا چهار نوع وقایع نگاری برخورد می‌کنیم، یک عده به عنوان خبرنگار سپاه دشمن تاریخ کربلا را نقل کردند، کسانی که در صحنه حضور داشتند و به نقل وقایع بر اساس شرایطی که در آن قرار داشتند می‌پرداختند.

وی افزود: دسته دیگر از کسانی که این واقعه را نقل کردند اهل بیت هستند، امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) که در آنچنان در شام دست به افشاگری زدند. گروه سوم اما یک عده تاریخ نگار بودند که بنابر شرایط به ذکر وقایع پرداختند، هرچه شنیدند را بر مبنای نفع خود نوشتند، گروه چهارم اما که تا زمان ما هم حضور دارند افرادی هستند که صرفا برای گرم کردن مجالس و داستان سرایی دست به نوشتن مقتل زدند و جز نشر موهومات هیچ کاری از دستشان بر نیامد.

حجت الاسلام بهاری تصریح کرد: با همه این اوصاف دست ما از مقاتل معتبر هم خالی نیست، دقیق ترین مقتل مربوط به ابومخنف است، این اثر در دست نیست و از بین رفته اما گزارش‌های مختلفی به نقل از این اثر در طول تاریخ ارایه شده و بعضا در قالب یک اثر جمع آوری شده است. این مقتل نزدیک ترین تاریخ را به واقعه عاشورا دارد و کتاب های مختلفی به آن استناد کردند.

وی در بخش دیگری از مباحث خود با تاکید بر اینکه ترویج فرهنگ عاشورا در گرو آن است که وقایع را همان گونه که بوده بیان کنیم، افزود: این مهم مستلزم آن است که آثار مناسبی را درباره واقعه کربلا با رویکرد پژوهشی ارایه کنیم، در چنین شرایطی است که بازار آثار سطحی جمع خواهد شد.