به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، طی هفته گذشته و با اعلام نامزدهای نهایی جایزه بوکر حذف هیلاری منتل از فهرست نهایی جایزه بوکر علاقه‌مندان به دنیای کتاب را شگفت‌زده کرد تا رفتار هیئت داوران را احساسی بخوانند.
 
هیلاری منتل البته برای نامزدهای حاضر در فهرست نهایی آرزوی موفقیت کرد و گفت با اینکه از این اتفاق دلسرد شد اما احساس رهایی می‌کند.
 
آخرین کتاب از سه‌گانه هیلاری منتل تحت عنوان «آینه و چراغ» در میان نامزدهای اولیه بوکر قرار گرفته بود تا برای سومین بار شانس به دست آوردن بوکر نصیب هیلاری منتل، نویسنده انگلیسی شود اما در نهایت شگفتی از فهرست نهایی کنار گذاشته شد.
 
نخستین کتاب از این مجموعه درباره آمدن توماس کرامول به قدرت و اعدام توماس مور است و در سال 2009 منتشر شد و جایزه بوکر را هم برای نویسنده به ارمغان آورد. در سال 2012 دومین کتاب از این مجموعه تحت عنوان «اجساد را بیاورید» منتشر شد و دوباره جایزه بوکر را به دست آورد. داستانی که چگونگی سقوط آن بولین، همسر دوم هنری هشتم را به تصویر می‌کشد.
 منتل یکی از چهار نویسنده‌ای است که توانسته تاکنون دو بار جایزه بوکر را به دست آورد. مارگارت آتوود، پیتر کاری، و جی. ام کوئتزی سه نویسنده دیگر هستند که دو بار جایزه بوکر را به دست آوردند. تاکنون هیچ نویسنده‌ای موفق نشده است که سه بار به افتخار برنده شدن در بوکر دست یابد.
 
 نویسنده انگلیسی «تالار گرگ» هم پیش از اعلام نامزدهای نهایی گفته بود: «اگر این بار برنده نشوم فاجعه است اما اگر ببازم ناراحت هم نمی‌شوم.»
 
پیج ترنرز، نویسنده و منتقد طی یادداشتی در گاردینِ امروز نوشت: «جایزه بوکر هر سال اتفاق عجیبی را به همراه دارد. سال گذشته که دو نفر را به عنوان برنده انتخاب کرد و امسال هم که هیلاری منتل را از فهرست نهایی حذف کرد.
 
لی چایلد، رئیس هیئت داوران درباره حذف منتل از فهرست نهایی چنین توضیح داد که «با اینکه که کتاب خیلی خوبی بود اما گزینه‌های بهتری داشتیم.» و شاید از دیدگاه شخصی این نظر درست باشد!
 
چیزی که در صنعت نشر برای من جذاب و در عین حال مسخره است تصمیم‌گیری بر پایه و اساس احساس است. ویراستاری کتاب را می‌خواند و منتشرش می‌کنند چون دوستش دارند. به عنوان نویسنده کاری را که انجام می‌دهیم دوست داریم. باید به خاطر داشته باشیم چون یک گروه از داوران کتابی را شایسته تقدیر نمی‌دانند مخاطبین نباید فراموشش کنند. کتاب‌ها را دوست داریم زیرا ما را به خود جذب می‌کنند، درسی به ما می‌آموزند، و چشم‌ها و قلب‌هایمان را می‌گشایند- چه نویسنده جایزه‌ای بگیرد یا نه!»
 
برخورد خود منتل البته کاملاً منطقی است: «من به داوران احترام می‌گذارم چون خودم چندین جایزه را داوری کرده‌ام و کار سختی است. می‌پذیرم که کتاب‌ها در لحظه تاریخی خاصی متولد می‌شوند. به نحوی احساس رهایی می‌کنم. احساس می‌کنم این سه‌گانه ماندگار خواهد بود.»
 
اوایل هفته پیشهم  به سیدنی هرالد گفته بود: «طبیعتاً دلسرد می‌شوم اما نمی‌توان نظر داوران را حدس زد. مطمئنم رمان‌های خوب زیادی داشتند و من هم گله‌ای ندارم. حالا می‌توانم روی آن خط بکشم و منتظرش نباشم چون همیشه فهرست از کارها و اتفاقات در جریان را می‌نویسم. بنابراین هم ناراحت‌کننده و هم موجب راحتی من شد.»
 
منتل در ادامه گفت احتمالاً مراسم اعلام برندگان را تماشا نخواهد کرد: «صادقانه احتمالاً اصلا مراسم را به خاطر هم نداشته باشم. منظورم این است که برای نویسندگان حاضر در فهرست خوشحالم. برای آنها شروعی جدیدی است اما پروژه‌های زیادی دارم و اگر انرژی داشته باشم آن‌ها را به پایان می‌رسانم.»