به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در گلستان، آیین رونمایی، نقد و جشن امضا کتاب نمایشنامه «خواب هفتم» به قلم حمیدرضا میرزایی‌زاده با حضور «لاچن علاقی» به عنوان منتقد و جمعی از اهل قلم و دوستداران ادبیات نمایشی در شامگاه سه‌شنبه 26 اسفندماه در آموزشگاه تخصصی هنرهای نمایشی ری‌را در شهرستان گنبدکاووس برگزار شد.
در ابتدای مراسم حمیدرضا میرزایی‌زاده نمایشنامه‌نویس، بازیگر، کارگردان تئاتر، شاعر، داستان‌نویس و مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی ری‌را، درباره اثر منتشر شده است، گفت: نمایشنامه «خواب هفتم» به همت انتشارات شهدای نینوا در قطع پالتویی و در 58 صفحه روانه ی بازار نشر شده است.
میرزایی‌زاده که دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است و تاکنون کتاب‌هایی در حوزه شعر، داستان و نمایشنامه با عناوینی چون «از کدامین سمت می‌آیی» «جاده‌های آسمان»، «جاده‌ای تا پوتین‌های من»، «آسمانی‌ها»، «پلک بزن»، و «شش پنجره مایل به همیشه» از او منتشر شده، درباره کتابش افزود: داستان این اثر یک دوستی قدیمی بین دو رزمنده است، یک رزمنده ترکمن به نام «امان محمد» و یک رزمنده اهل شهرستان مینودشت (از اقوام حاجیلری) در منطقه‌ای که هر آن خطر حمله دشمن وجود دارد و حفاظت از یک پل استراتژیک برعهده آن‌ها است و آن‌ها تا به آخر با یکدیگر می‌مانند و حماسه‌ای ماندگار می‌سازند.
وی با اشاره به اینکه پیوند این دو قومیت در نمایشنامه برای هدفی مشترک، صحنه های بسیار دلپذیر و تاثیرگذاری را ساخته است، ادامه داد: شوخ طبعی این دو رفیق در کنار موقعیت جنگی، وضعیت خاصی را ایجاد کرده است. همچنین در کنار خمپاره و دوشکا و ترکش، شعر و شاعری نیز در بین سنگرها و از طریق بی‌سیم در جریان بوده که نشانه‌ای از حضور زندگی در میان جنگ است.
حمیدرضا میرزایی‌زاده ضمن قدردانی از مدعوین و مهمانان،درباره پلی که در این اثر دستمایه ی خلق درامش قرار گرفته، گفت: پل سابله، پل بین دو شهر سوسنگرد و بُستان معروف به دروازه ی جنگ، مدنظرم در این نمایشنامه است.
در ادامه «لاچن علاقی» دانش آموخته ی دکترای ادبیات و مدرس دانشگاه که به عنوان منتقد در این آیین حضور داشت، درباره ی نمایشنامه «خواب هفتم» گفت: در مورد سبک نگارش نمایشنامه باید بگویم ردپای پسامدرنیسم در آن دیده می شود. همچنین سیال بودن داستان و تداعی آزادی که از جریان سیال ذهن شخصیت‌ها در نمایشنامه نشأت می‌گیرد، همگی جذابیت خاصی به اثر داده است.
وی افزود: روایت داستان تعلیق قابل قبولی دارد و خواننده را کاملا جذب می کند. برای کسانی که چنین موقعیت‌هایی را در جبهه تجربه کرده‌اند بسیار ملموس است و برای آن هایی که فقط از طریق این نوشته دارند آشنا می شوند هم دور از تصور نخواهد بود.
علاقی با اشاره به اینکه من در ابتدا وقتی نام «خواب هفتم» را دیدم به یاد هفت خوان رستم افتادم، بعد خواب هفت پادشاه یادم افتاد و در تمام داستان به دنبال این دو می‌گشتم؛ امّا ماجرای خواب هفتم ورای این دو است، گفت: این اثر خوابی است که پس از آن پروانه می‌شوید و از این خاک رهایی می‌یابید.
وی ادامه داد: در مورد وقایع، مکان ها و شعرهای ترکمنی هم بگویم که همگی واقعیت دارند و قابل استناد هستند. من کاملاً در جریان پیگیری های آقای میرزایی زاده عزیز بودم که با چه دقتی به دنبال نسخة متقنی از دیوان مختومقلی می گشتند تا اشتباهی رخ ندهد. حتی اشاراتشان به پرداخت پول به کومله‌ها در ازای آزادی اسیر و بمباران شیمیایی در منطقه جنگی ای که داستان در آن رخ می دهد همگی سندیت تاریخی دارند و فقط زاده ذهنشان نیست.
یادآوری می‌شود در پایان آیین رونمایی، نقد و جشن امضا کتاب نمایشنامه «خواب هفتم» مراسم جشن امضای کتاب برگزار شد.
در ابتدای مراسم حمیدرضا میرزایی‌زاده نمایشنامه‌نویس، بازیگر، کارگردان تئاتر، شاعر، داستان‌نویس و مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی ری‌را، درباره اثر منتشر شده است، گفت: نمایشنامه «خواب هفتم» به همت انتشارات شهدای نینوا در قطع پالتویی و در 58 صفحه روانه ی بازار نشر شده است.
میرزایی‌زاده که دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است و تاکنون کتاب‌هایی در حوزه شعر، داستان و نمایشنامه با عناوینی چون «از کدامین سمت می‌آیی» «جاده‌های آسمان»، «جاده‌ای تا پوتین‌های من»، «آسمانی‌ها»، «پلک بزن»، و «شش پنجره مایل به همیشه» از او منتشر شده، درباره کتابش افزود: داستان این اثر یک دوستی قدیمی بین دو رزمنده است، یک رزمنده ترکمن به نام «امان محمد» و یک رزمنده اهل شهرستان مینودشت (از اقوام حاجیلری) در منطقه‌ای که هر آن خطر حمله دشمن وجود دارد و حفاظت از یک پل استراتژیک برعهده آن‌ها است و آن‌ها تا به آخر با یکدیگر می‌مانند و حماسه‌ای ماندگار می‌سازند.
وی با اشاره به اینکه پیوند این دو قومیت در نمایشنامه برای هدفی مشترک، صحنه های بسیار دلپذیر و تاثیرگذاری را ساخته است، ادامه داد: شوخ طبعی این دو رفیق در کنار موقعیت جنگی، وضعیت خاصی را ایجاد کرده است. همچنین در کنار خمپاره و دوشکا و ترکش، شعر و شاعری نیز در بین سنگرها و از طریق بی‌سیم در جریان بوده که نشانه‌ای از حضور زندگی در میان جنگ است.
حمیدرضا میرزایی‌زاده ضمن قدردانی از مدعوین و مهمانان،درباره پلی که در این اثر دستمایه ی خلق درامش قرار گرفته، گفت: پل سابله، پل بین دو شهر سوسنگرد و بُستان معروف به دروازه ی جنگ، مدنظرم در این نمایشنامه است.
در ادامه «لاچن علاقی» دانش آموخته ی دکترای ادبیات و مدرس دانشگاه که به عنوان منتقد در این آیین حضور داشت، درباره ی نمایشنامه «خواب هفتم» گفت: در مورد سبک نگارش نمایشنامه باید بگویم ردپای پسامدرنیسم در آن دیده می شود. همچنین سیال بودن داستان و تداعی آزادی که از جریان سیال ذهن شخصیت‌ها در نمایشنامه نشأت می‌گیرد، همگی جذابیت خاصی به اثر داده است.
وی افزود: روایت داستان تعلیق قابل قبولی دارد و خواننده را کاملا جذب می کند. برای کسانی که چنین موقعیت‌هایی را در جبهه تجربه کرده‌اند بسیار ملموس است و برای آن هایی که فقط از طریق این نوشته دارند آشنا می شوند هم دور از تصور نخواهد بود.
علاقی با اشاره به اینکه من در ابتدا وقتی نام «خواب هفتم» را دیدم به یاد هفت خوان رستم افتادم، بعد خواب هفت پادشاه یادم افتاد و در تمام داستان به دنبال این دو می‌گشتم؛ امّا ماجرای خواب هفتم ورای این دو است، گفت: این اثر خوابی است که پس از آن پروانه می‌شوید و از این خاک رهایی می‌یابید.
وی ادامه داد: در مورد وقایع، مکان ها و شعرهای ترکمنی هم بگویم که همگی واقعیت دارند و قابل استناد هستند. من کاملاً در جریان پیگیری های آقای میرزایی زاده عزیز بودم که با چه دقتی به دنبال نسخة متقنی از دیوان مختومقلی می گشتند تا اشتباهی رخ ندهد. حتی اشاراتشان به پرداخت پول به کومله‌ها در ازای آزادی اسیر و بمباران شیمیایی در منطقه جنگی ای که داستان در آن رخ می دهد همگی سندیت تاریخی دارند و فقط زاده ذهنشان نیست.
یادآوری می‌شود در پایان آیین رونمایی، نقد و جشن امضا کتاب نمایشنامه «خواب هفتم» مراسم جشن امضای کتاب برگزار شد.
نظر شما