به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از بوک‌ریدر، کتاب الکترونیکی یا ای‌بوک (Ebook) کتاب‌هایی هستند که به شکل پرونده‌های دیجیتال تولید و خوانده می‌شوند. کتاب‌های الکترونیکی صرفاً نسخه‌های الکترونیکی مطالب مکتوب نیستند، بلکه می‌توانند علاوه بر‍ متن و تصویر، فیلم، صوت و پویانمایی را نیز شامل شوند. گاهی اوقات به اشتباه ایبوک را به عنوان «نسخه الکترونیکی یک کتاب چاپی» تعریف می‌کنند اما بسیاری از ایبوک‌ها قبلاً چاپ نشده‌اند.
 
در دهه گذشته برای مطالعه کتاب‌های الکترونیک یک دو جین ابزار از گوشی‌های هوشمند تلفن همراه گرفته تا دستگاه‌های رایانه شخصی به بازار آمده است ولی به طور معمول کتابخوان‌های الکترونیکی بهترین گزینه در این زمینه محسوب می‌شوند. این کتابخوان‌ها قادر هستند تنها کتاب‌های الکترونیک با نسخه‌ها و فرمت‌های خاصی را بخوانند که در اینجا به طور خلاصه به آنها پرداخته‌ایم:
 
EPUB
یک استاندارد باز برای کتاب‌های الکترونیکی می‌باشد که توسط انجمن بین المللی انتشارات دیجیتال بوجود آمده است. این فرمت برای ساخت کتاب‌های الکترونیکی، مجلات و روزنامه‌ها به کار می‌رود. یکی از قابلیت‌های فوق‌العاده آنها توانایی خواندن کتاب‌های الکترونیکی و در دسترس بودن میلیون‌ها کتاب در سایت‌های مختلف به زبان‌های مختلف است. نرم افزار‌های فراوانی هم برای خواندن این کتاب‌ها با فرمت‌های مختلف نوشته شده و موجود است.
 
 PDF
قالب سند قابل حمل یا پی‌دی‌اف، نوعی قالب پرونده است که توسط شرکت ادوبی در دهه ۱۹۹۰ ساخته و هدف آن نمایش سندها به شیوه‌ای است که مستقل از نرم‌افزار کاربردی، سخت‌افزار و سیستم عامل باشد. در واقع این فرمت راه‌حلی برای نمایش پرونده‌های متنی در یک طرح‌بندی خاص مشابه متون چاپ شده به کار می‌روند.
 
Mobi
دستگاه‌های کتابخوان مشهوری مثل کیندل از این فرمت پشتیبانی می‌کنند. این فرمت‌ها اختصاصی هستند و انحصاراً در دستگاه‌های شرکت‌های مشهوری مثل آمازون کاربرد دارند. یک فایل موبی به طور اختصاصی برای گوشی‌ها  یا دستگاه‌هایی که کتاب الکترونیکی می‌خوانند  طراحی شده است. حجم این فرمت بسیار پایین و قادر به پشتیبانی از نشانک‌ها(bookmarks)، یادداشت‌ها، اصلاحیه‌ها و جاوا اسکریپت است. به جز کتاب‌های الکترونیکی این فایل‌ها برای جلوگیری از کپی کردن فایل‌ها و نمایش غیرقانونی آنها نیز کاربرد دارند.
 
DRM
مدیریت حقوق دیجیتالی (DRM) به فناوری‌هایی گفته می‌شود که سازندگان سخت‌افزار، ناشران، و دارندگان حق تکثیر به کار می‌برند تا استفاده از ابزارهای دیجیتالی یا محتوای دیجیتالی خود را کنترل کنند. این اصطلاح برای فناوری‌هایی استفاده می‌شود که نمی‌گذارند محتوای دیجیتال به شکلی جز آن که عرضه‌کنندهٔ آن می‌خواهد، به کار بروند. شرکت‌هایی مانند سونی، اپل، آمازون، مایکروسافت، و بی‌بی‌سی مدیریت حقوق دیجیتال را به کار می‌برند.