به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، به اعتقاد بسیاری از منتقدان، «از به» یکی از متفاوت‌ترین رمان‌های دفاع مقدس است؛ هم به لحاظ فرم و هم از حیث نوع نگاه.
 
رمان «از به» فقط نامه است، نامه‌هایی که میان قهرمان‌های داستان رد و بدل شده و راوی قصه خلبان جانبازی است که به‌رغم نداشتن دو پا و ویلچرنشینی، درخواست پرواز دارد، در جایی و درحالی‌که یک دندان پُر کرده هم، مانع پرواز است. داستان اینچنین آغاز می‌شود و با نامه‌های همسر این خلبان و دوستان خلبانش و همسرانشان ادامه پیدا می‌کند. در این بین نامه‌ای دیگر هم وارد می‌شود؛ نامه دختری که در دوران جنگ - به خواست معلمشان - برای رزمندگان جنگ نوشته شده و اکنون دست خلبان جانباز است.
 
کم‌کم گره‌های داستان شکل می‌گیرد، می‌بینیم که خانواده این دختر در بمباران شهید شده‌اند و خلبان پس از سال‌ها قصد کمک به او دارد، در‌حالی‌که خودش بسیار محتاج کمک است و….
 
امیرخانی برای روایت، فرم سختی را انتخاب کرده و البته از پسش هم خوب برآمده است. او در این فرم، توصیف را که از اساسی‌ترین پایه‌های رمان است از دست داده و مجبور است هرچه می‌خواهد بگوید، لابه‌لای قالب نامه‌ها بگنجاند. عنوان همه نامه‌ها یک «از» و «به» داریم که تکلیف مخاطب را با نامه ادامه‌اش روشن می‌کند و داستان پیش می‌رود.
 
از دیگر ویژگی‌های اثر، نوع نگاه امیرخانی به جنگ و بازماندگانش است. سختی‌های خلبان برای زندگی روزمره، مشکلات همسر خلبان با تلاطم‌های روحی خلبان، زندگی دختر که خانواده‌اش را در بمباران از دست داده و دیگر خلبانان جنگ که امروز باید به قول نویسنده مسافرکشی کنند -البته هوایی - و… ترکیبی است از آنچه تصویر «از به» را می‌سازد. امیرخانی به دنبال واقعیت زندگی آدم‌های قصه است، نه تصویری آرمانی و ناملموس. جنگ سختی‌ها و تلخی‌هایی دارد که میان جامعه هنوز چشیدنی و دیدنی است و این نقطه‌ برتری رمان است، واقع‌نگری در حوزه دفاع مقدس. نتیجه فرم متفاوت و نگاه دقیق نویسنده کتاب «از به» را خواندنی کرده است.
 
انتشارات کتاب نیستان، چاپ بیست‌ویکم این اثر رضا امیرخانی را در 136 صفحه و قطع رقعی  روانه بازار نشر کرده است.