به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پاسداشت یاد و نام بزرگان و مفاخر کشور راهی است برای الگوسازی؛ راهی که کمک می‌کند جوانان با زیست علمی و شخصی این عزیزان آشنا شوند و با الگوگیری، راه پُرتلاش و پُرافتخار آنها را ادامه دهند. بنیاد ملی نخبگان از چند سال قبل اقدام به برگزاری مراسم تکریم از نخبگان و مفاخر معاصر ایران زمین در سراسر کشور کرده است که گزارش آن در بولتنی به نام «طواف شمع» و نشریه‌‌ای به نام «هنرنامه» منتشر شده است. بازخوردهای این اتفاق مبارک باعث شد تا خبرگزاری کتاب ایران با همکاری بنیاد ملی نخبگان تصمیم به درج برشی از زندگی شخصی و حرفهای این بزرگان زیرِ نام «قاب روایت» کند. این مجموعه به قلم «محسن شاه‌رضایی» نوشته شده و تقدیم به خوانندگان خبرگزاری کتاب ایران می‌شود.
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
یازده‌ساله بود که نخستین شعرش را سرود. به شاخه‌های متنوعی از هنر مانند نقاشی و هنرهای دستی علاقه‌مند بود. این برای دختران هم‌سن‌وسال او در آن دوران امری غریب بود. او بی توجه به برخی از رفتارهای تعصب‌آمیز و بی‌پایه، همزمان با تشکیل خانواده و انجام وظایف همسری و مادری، به سرودن شعر، نوشتن داستان و خلق آثار هنری پرداخت. در جوانی نخستین کتابش به نام هور چاپ شد و در میانسالی که انقلاب اسلامی به ثمر نشست، او بانوی غزلسرای انقلاب لقب گرفت. از اولین روز پس از پیروزی انقلاب تا مدت‌ها بعد که رادیو با کمبود نویسنده روبه‌رو بود، با نوشتن قطعات ادبی و سرودن شعر خدمات شایانی را در این عرصه برای کشور و انقلاب انجام داد. اشعارش مضامینی انسانی، آرمانی و اسلامی داشت و پرمخاطب بود. ابیات زیر نمونه‌ای از آنها است:
هان! مکن تردید آدم زنده است
آسمان در چشم عالم زنده است
حکمت سقراط در بالندگی است
روح ابراهیم ادهم زنده است
آثار فراوانی از بانو «سیمیندخت وحیدی» به چاپ رسیده است که از میان آنها می‌توان به هشت فصل سرخ و سبز و موج‌های بی‌قرار اشاره کرد.
چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۸:۰۰
نظر شما