به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، ثریا قنبری در این نشست خود را محصول انجمن‌های ادبی شیراز دانست و گفت: شعرهای من در ابتدا دل‌نوشته‌هایی بودند که با بیش از یک دهه رفت و آمد در انجمن‌های ادبی و آموختن از شاعران، به جایی رسیدند که جسارت انتشار آن‌ها را پیدا کردم.
وی رؤیا‌پردازی‌های عاشقانه و بیان دغدغه‌های جامعه را از انگیزه‌های انتشار این کتاب دانست و افزود: استفاده از واژه‌ها و ترکیب‌های نو در «دو فنجان حرف چشم» برای من بسیار مهم بوده و تلاش کردم حرف‌های تازه‌ای را نیز در شعرهایم بزنم.
پس از قرائت چند شعر توسط این شاعر، حسن دهقان دبیر انجمن اهل قلم فارس با اشاره به سخنان قنبری گفت: این شاعر از معدود کسانی که توانسته از سال‌ها حضور در انجمن‌های ادبی توشه‌ای بردارد.
حسن دهقان با اشاره به قدمت حداقل چند صد ساله انجمن‌های ادبی شیراز با توجه به مستندات تاریخی موجود، تصریح کرد: تعارفات اغراق‌آمیز و جای خالی نقد، آفت جان انجمن‌های ادبی شده و انجمن‌ها چنان‌که باید، نتوانسته‌اند باری از دوش نحیف ادبیات بردارند.
وی در ادامه در معرفی «دو فنجان حرف چشم» گفت: سادگی در اولین کتاب قنبری موج می‌زند و آرزوهای دور و دراز عاشقانه، مخاطب را در بیم و امیدهای پرتلاطم زندگی فرو می‌برد.
دهقان با بیان اینکه شعرهای زنانه ثریا قنبری جسور و بی‌محابا نیست ادامه داد: رگه‌های شعر اجتماعی در این کتاب کم‌رنگ است و در چند شعر در باب آزادی و چند دلسوزیِ شاعرانه برای کارتُن‌خواب‌ها و مادرانِ تنها خلاصه می‌شود.
این شاعر و منتقد ادبی افزود: قنبری گرچه در «دو فنجان حرف چشم» توانسته است تصویرهایی زنده و درخشان ارائه دهد اما از نظر زبانی و فرم هنوز به پختگی نرسیده است.
حسن دهقان تأکید کرد: شاعر به قول مینا آقازاده، نویسنده مقدمه کتاب، گاه از کلمات مطرود و متروک بهره‌هایی شاعرانه و زیبا برده است اما از طرفی نباید اجازه دهد تداومِ استفاده از عبارات و ترکیباتی که تکرارشان شعر را نخ‌نما می‌کند، سد راه رستاخیزِ واژه‌هایش باشد.
وی رؤیا‌پردازی‌های عاشقانه و بیان دغدغه‌های جامعه را از انگیزه‌های انتشار این کتاب دانست و افزود: استفاده از واژه‌ها و ترکیب‌های نو در «دو فنجان حرف چشم» برای من بسیار مهم بوده و تلاش کردم حرف‌های تازه‌ای را نیز در شعرهایم بزنم.
پس از قرائت چند شعر توسط این شاعر، حسن دهقان دبیر انجمن اهل قلم فارس با اشاره به سخنان قنبری گفت: این شاعر از معدود کسانی که توانسته از سال‌ها حضور در انجمن‌های ادبی توشه‌ای بردارد.
حسن دهقان با اشاره به قدمت حداقل چند صد ساله انجمن‌های ادبی شیراز با توجه به مستندات تاریخی موجود، تصریح کرد: تعارفات اغراق‌آمیز و جای خالی نقد، آفت جان انجمن‌های ادبی شده و انجمن‌ها چنان‌که باید، نتوانسته‌اند باری از دوش نحیف ادبیات بردارند.
وی در ادامه در معرفی «دو فنجان حرف چشم» گفت: سادگی در اولین کتاب قنبری موج می‌زند و آرزوهای دور و دراز عاشقانه، مخاطب را در بیم و امیدهای پرتلاطم زندگی فرو می‌برد.
دهقان با بیان اینکه شعرهای زنانه ثریا قنبری جسور و بی‌محابا نیست ادامه داد: رگه‌های شعر اجتماعی در این کتاب کم‌رنگ است و در چند شعر در باب آزادی و چند دلسوزیِ شاعرانه برای کارتُن‌خواب‌ها و مادرانِ تنها خلاصه می‌شود.
این شاعر و منتقد ادبی افزود: قنبری گرچه در «دو فنجان حرف چشم» توانسته است تصویرهایی زنده و درخشان ارائه دهد اما از نظر زبانی و فرم هنوز به پختگی نرسیده است.
حسن دهقان تأکید کرد: شاعر به قول مینا آقازاده، نویسنده مقدمه کتاب، گاه از کلمات مطرود و متروک بهره‌هایی شاعرانه و زیبا برده است اما از طرفی نباید اجازه دهد تداومِ استفاده از عبارات و ترکیباتی که تکرارشان شعر را نخ‌نما می‌کند، سد راه رستاخیزِ واژه‌هایش باشد.
پس از بررسی چند شعر از «دو فنجان حرف چشم» توسط منصور پیروزان، کتاب با حضور جمعی از دبیران و اعضای انجمن‌های ادبی شیراز رونمایی و جشن امضای آن در سالن غزل تالار حافظ شیراز برگزار شد.
نظر شما