سمانه رحیمی در ابتدای این مراسم درباره فعالیت‌های محفل ادبی جوانه‌ها توضیحاتی ارائه کرد و گفت: جلسات ما با حضور کودکان علاقه‌مند در کتابخانه ها برگزار می‌شود. وقتی بچه ها به این جلسات می‌آیند به این سوق داده می شوند که بیشتر با کتاب انس و الفت داشته باشند. در این جلسات کودکانی هستند که به واسطه مطالعاتشان اطلاعات عمومی بسیار خوبی  دارند.

او ادامه داد: یکی از تمرین هایی که در کارگاه‌ها به کودکان داده می‌شود این است که ملودی شعرها را یاد بگیرند. از سوی دیگروالدین زیادی شاهد این قضیه هستند که فرزندانشان در خانه برای عروسک هایشان داستان می گویند و یا خاطراتشان را مکتوب می کنند، تنها کار والدین این است که به این اندیشه کودکان بال و پر بدهند و بدانند هر گونه رفتار ما اثر مستقیم دارد. اگر رویکرد تشویقی داشته باشیم فرزند موفقی خواهیم داشت در غیر این صورت فرزند ما سرکوب می شود و اعتماد به نفسش را از دست می دهد.

او با بیان اینکه ادبیات چیزی نیست که از زندگی ما جدا باشد و در زند گی بشر نقش مهمی دارد افزود: وقتی کودکان در نوشتن مهارت پیدا کنند می توانند در وظایف دیگر خود هم در خانواده و جامعه موفق باشند.

رحیمی توصیه هایی برای کارگاه شعر و داستان نویسی ارائه کرد و افزود: مطالعه زیاد نخستین توصیه ما در شعر و داستان نویسی است. ممکن است برخی بگویند ما اگر شعر بخوانیم شعرمان شبیه دیگران شود اما ما باید متون ادبی و داستان های مختلف را مطالعه کنیم و از سوی دیگر اطلاعات علمی و جغرافیایی خود را گسترش دهیم. وقتی در این حوزه اطلاعات خوبی داشته باشیم فقط درباره تهران داستان نمی نویسیم. همچنین اگر درباره تاریخ شهرهای دیگر و گذشته بدانیم می توانیم ازاین حوزه استفاده کنیم.

او ادامه داد: پس از مطالعه بسیار، باید بنویسیم و از نوشتن نترسیم. برای نوشتن هم قلم، دفتر و دنیای کلمات کافی است. وقتی به مسیری می روید طور دیگری نگاه کنید چون هر چیزی که از کنار آن عبور می کنید می تواند برای شما یک جهان شاعرانه بسازد. وقتی نگاهمان با دیگران متفاوت باشد می توانیم نوشته های متفاوت هم بنویسیم. در مرحله بعد باید نوشته های خود را ثبت کنیم و بعد در مراحل بعد آن را ویرایش کنیم و در نهایت متن های بهتری را استخراج کنیم.

رحیمی گفت: ما به طور مثال مادر را می توانیم به چیزهای مختلف تشبیه کنیم و برای یک کلمه تعبیرهای شاعرانه داشته باشیم و بعد این تعابیر را کنار هم قرار دهیم.

او در پایان این بخش از سخنانش تمرین هایی را به کودکان حاضر در این نشست داد وگفت: ترانه هایی که دوست دارید را روی کاغذ بنویسید. بعد مصرع ها و بیت ها را بنویسید آن گاه وزن شعر را درک می کنید. حالا باید سعی کنید مشابه این کلمات، کلمات جدید بسازید. در طبیعت هم اگر از کنار هر چیزی عبور کردید و تعابیری به ذهنتان رسید جملاتی را بنویسید و یادداشت کنید این کارها باعث می شود ذهتان خلاق شود.

رحیمی اضافه کرد: همچنین می توانید اسم خودتان را در دفتر بنویسید. بعد جلوی هر حرف از اسمتان، کلمه ای را بنویسید که با همان حرف اسمتان شروع شده باشد. این بازی زبانی تمرین خوبی است برای اینکه جملات بهتری بسازید و تقویت ذهنی داشته باشید.

در ادامه این نشست سارا کوثری فر نویسنده کودک درباره روند نویسندگی خود توضیح داد: من ده ساله و کلاس چهارم ابتدایی هستم.  من و خواهرم برای هم قصه می گفتیم و من همیشه قصه هایم را می نوشتم. بعد از مدتی پدرم این قصه ها را تایپ کرد.تاکنون 50 قصه نوشتم که 10 قصه آن در سه جلد منتشر شده و امیدوارم بتوانید از قصه هایم لذت ببرید.

سارا کوثری فر در ادامه قصه ای را از جلد دوم کتابش، با نام«گل کوچک» برای حاضران قرائت کرد.

سمانه رحیمی در ادامه با بیان اینکه کودکان در هر سنی باشند می توانند برای خودشان هدف تعیین کند و در آن جهت حرکت کنند گفت: بچه ها باید با کلمه‌ها رفیق باشند. هر هنری بعد از سال ها از بین می رود اما کلمه از بین نمی رود و به همین دلیل خدا کلمه را برای ارتباط با بندگانش از طریق قرآن انتخاب کرد.

او ادامه داد: هنر اول ما شعر و ادبیات است و علاوه بر اینکه هنر است یک مهارت است و انسان را در زندگی پربار می کند. وقتی ما اثری را خلق می کنیم به این وسیله هم به خودمان و جامعه کمک می کنیم چون ممکن است حرف هایی که می زنیم آموزه های مفیدی برای دوستان و بزرگترهایمان داشته باشد.
 
رحیمی گفت: من همیشه می گویم که بچه ها باید مدام قصه بخوانند و قصه بگویند. تمرین قصه گویی به کودکان اعتماد به نفس می دهد و باعث می شود راه درست نوشتن را پیدا کنند. چون کلمات زیادی در ذهن می چرخد و دنبال توصیفات و تعبیرهایزیادی می گردید، در نهایت نویسنده خوبی می شوید. پس از تمرین کلمه غافل نشوید.  می توانید کلمات مورد علاقه اتان را بنویسید و بعد کلمات مرتبط با ان را یادداشت کنید و در نهایت با آنها جملات زیباتر و در نهایت متن زیباتر بنویسید.

او یادآور شد: می توانید از قصه گویی شروع کرده و در ذهنتان به خلق قصه و بداهه بپردازید. پس داستانی را در ذهن خودتان خلق کنید و آن را برای اطرافیانتان بگویید و در نهایت بنویسید.

رحیمی در پایان گفت: استعدادهای  درخشانی در این کارگاهها وجود دارد و امیدواریم با همکاری با اداره کل کتابخانه های استان تهران داستان های نویسندگان کودک در این کارگاه ها به چاپ برسد. یکی از مهمترین نکاتی که باید توجه داشت این است که کسی که قلم به دست می گیرد و از اهالی قلم می شود باید این رسالت را ادامه دهد و از نوشتن انصراف ندهد.

او گفت: من هم اولین تجربه نویسندگی را در کودکی داشتم اما در گذشته بستر کافی برای حمایت نبود. ما هم کودکان دوره جنگ بودیم و کمتر به این موضوعات توجه می شد اما اکنون بعد ازچهل سال از انقلاب اسلامی بسترهای خوبی فراهم شده و به طور مثال اداره کل کتابخانه ها انجمن‌های ادبی را راه اندازی کرده و بچه ها از طریق شرکت در این جلسات اعتماد به نفس پیدا می‌کنند.

مادر سارا کوثری فر نیز در این مراسم گفت: یکی از علت های اصلی که سارا نویسنده شد خواهرش پریسا بود آن ها برای هم قصه می گفتند و من تشویقش کردم که قصه هایش را بنویسد البته برای کتاب هایش تصویر هم می کشید.

او افزود: کودکان نباید از نوشتن بترسند حتی اگر یک کلمه یا یک جمله باشد، به تدریج تجربه اشان بیشتر می شود و می توانند جملات بهتری بنویسند.

پدر سارا کوثری فر نیز در ادامه این نشست ضمن تشکر از همکاری اداره کتابخانه ها برای برقراری این جلسات و انجمن ها گفت: خداوند در نهاد بشر استعدادهای مختلفی را قرار داده و این تکلیف بزرگترهاست که این استعدادها را در کودکان شناسایی و بارور کنند.

او ادامه داد: من هم مانند سایر پدران کمتر در منزل حضور دارم اما باید انگیزه برای شروع هر کاری وجود داشته باشد اصلی ترین انگیزه دختران من قصه گویی برای یکدیگر بود. برعکس برخی از خانواده ها که کودکان به سختی کتاب می خوانند اما در خانواده ما خلاف این است و من خیلی وقت ها از کودکانم خواستم برای من قصه و کتاب بخوانند. این گونه مولفه ها، کلمات مختلف و ...  توسط بچه ها در ذهنشان پرورش و در قالب قصه بیان می شد. به تدریج قصه گویی دخترانم بیشتر شد و اکنون به این بخش رسیده که 50 قصه سارا به چاپ رسیده است.

کوثری فر گفت: سارا سال اول ابتدایی قصه ای به نام مداد نوشت که روایت جالبی داشت و من هم فکر کردم او استعداد این کار دارد و تلاش کردم قصه هایش را بنویسد. من از انها خواستم فقط ننویسند و کتاب های مختلف را هم بخوانند چون چیزی که باعث غنای فکری بیشتر می شود سعی و تلاش و ممارست و مطالعه و پشتکار است.

بر اساس این گزارش، در پایان این نشست کودکان حاضر در نشست اشعاری را به مناسبت دهه فجر خواندند و از مجموعه سهجلدی "قصه های سارا" رونمایی شد.